Modern termodinamik metodlariyle ikili azeotropların termodina¬miği, teşekkül şartları, basıncın azeotropik denge üzerindeki tesiri münakaşa edilmiş ve elde edilen münasebetler yardımiyle non-elektrolitik çözeltilerin yakın senelerde ileri sürülen statistik termodinamik teorilerinin reel sistem-lere tatbik kabiliyeti ve bu teorilerden itibaren azeotropik vasıfların ne dere¬ceye kadar önceden haber verilebileceği incelenmiş ve aşağıdaki sonuçlara varılmıştır : Muhtelif müelliflerin non-ideal karışma serbest enerjilerinin mol kes¬rinin basit parabolik bir denklemine uyduğunu tesbit ettikleri polar azeo- tropların düzgün (regular) çözeltiler olmadığı gösterilmiş, bu iki müşa¬hedenin - ancak - Guggenheim’in umumîleştirilmiş teorisinin takribi şekli ile telif edilebileceği anlaşılmış ve bu sistemlerde rastgele (random) karışma hi¬potezinin kabul edilebileceği sonucu elde edilmiştir. Aynı teori etil asetat-etil alkol sistemine tatbik edilerek normal basınçtaki azeotropik denge ve karışma ısısından itibaren bu dengenin ba¬sınçla değişimi hesaplanmış ve neticelerin tecrübe ile bulunmuş değerlere daha önceki araştırıcıların non-ideal karışma entropisini ihmal eden teorilere daya¬nan hesap neticelerinden çok daha yakın olduğu gösterilmiştir. Bu suretle bu teorinin polar karışımlara tatbik edilebileceği ve bu sistemlerin termodinamik fonksiyonlarının ekstrapolâsyonunda faydalı olacağı ileri sürülmektedir.