Türkiye’de Eğitim Amaçlı Göçler

Çalışmanın amacı, 1995-2000 döneminde Türkiye’de iller arasında meydana gelen eğitim amaçlı göçleri değerlendirmektir. Bu amaçla, Türkiye İstatistik Kurumu’na göre, iki sayım arasında 5 ve daha yukarı yaştaki kişilerin daimi ikametgahlarındaki değişim biçiminde tanımlanan göç verileri ile aynı dönemdeki üniversite öğrencilerine ait veriler kullanılmıştır. Ülkemizdeki üniversitelerin ve üniversite öğrencilerinin sayısı özellikle 1970’lerden sonra hızla artmıştır. Nitekim 1985’te açık öğrenim dışındaki öğrenci sayısı 320.000 civarındayken, bu sayı 2008’de 1.5 milyona ulaşmıştır. Bu nedenle, illerin aldıkları göçlerde eğitim amaçlı göçlerin önemi artmıştır. Elimizdeki veriler, başta İstanbul, Ankara ve İzmir olmak üzere eğitim amaçlı göçlerin büyük kısmını çeken illerde, eğitim amaçlı göçlerin çok önemli paylara sahip olmadığını göstermektedir. İstanbul’un aldığı toplam göçün ancak % 8,8’i eğitim amaçlıyken, bu oran İzmir’de % 10, Ankara’da ise % 17 düzeyindedir. Büyük illerimizdeki bu duruma karşılık Erzurum, Niğde, Kütahya, Isparta, Trabzon, Afyonkarahisar, Burdur, Eskişehir, Konya ve Bolu gibi illerde, eğitim amaçlı göçlerin payının % 20’nin üzerinde olduğunu dikkati çekmektedir

Educational migration in Turkey

The aim of this paper is to evaluate educational migration movements between provinces for 19952000 in Turkey. For this purpose, migration data defined as a change in the permanent residence of people who are five and above, between two censuses according to the Turkish Statistical Institute and number of university students of the same period are used. The number of universities and university students has increased since 1970’s. For example, while the number of university students (not including open education) was 332.000 in 1985, it was 1.5 billion in 2008. Therefore, importance of educational migration in total population migrated across of provinces has also increased. The proportion of educational migration has low in total in-migration of the Istanbul, Ankara and Izmir. For example, the proportion of educational migration are respectively 8,8 %, 17 % and 10 %. On the other hand, in-migration of the provinces such as Erzurum, Niğde, Kütahya, Isparta, Trabzon, Afyonkarahisar, Burdur, Eskişehir, Konya and Bolu the educational migrations are extremely important

___

  • Gedik, A. (1997) “Internal migration in Turkey, 1965-1985: Test of conflicting findings in the literature”. Review of urban & regional development studies 9, pp.170-179.
  • İçduygu, A.; Sirkeci, İ. (1999) “Cumhuriyet dönemi Türkiye’sinde göç hareketleri”. 75 Yılda Köylerden Şehirlere. Tarih Vakfı Yayınları, s.249-259. İstanbul.
  • Kocaman, T. (2008) Türkiye’de İç Göçler ve Göç Edenlerin Nitelikleri (1965-2000). DPT, Ankara.
  • ÖSYM (Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi), 2000-2001 Öğretim Yılı Yüseköğretim İstatistikleri, (http://www.osym.gov.tr/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA91171E62F0FF15358FF58FE6CBF0AC2, 15.03.2009)
  • ÖSYM. 2005-2006 Öğretim Yılı Yüseköğretim İstatistikleri, (http://www.osym.gov.tr/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFA91171E62F0FF1532BA183409F4F0AAB, 15.03.2009
  • ÖSYM. 2007-2008 Öğretim Yılı Yüseköğretim İstatistikleri, (http://www.osym.gov.tr/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFF88F742D0D71125168BB5005A7961B47, 15.03.2009)
  • Özgür, E. M. (1998) Türkiye Nüfus Coğrafyası. Ankara.
  • Saraçoglu, Ş.; Kırdar, M. G. (2006) "Does internal migration lead to faster regional convergence in Turkey? an Empirical investigation," ERSA conference papers ersa06p784, European Regional Science Association.
  • Sargın, S. (2007) “Türkiye’de üniversitelerin gelişim süreci ve bölgesel dağılımı”. Süleyman Demirel Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl:3, sayı:5, 133-150.
  • TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu), (2005) Genel Nüfus Sayımı 2000 Göç İstatistikleri. Yayın No: 2976, Ankara.
  • Tümertekin, E. (1968) Türkiye’de İç Göçler. İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 1371. İstanbul.
  • YÖK(Yüksek Öğretim Kurumu), (2005) Türk Yükseköğretiminin Bugünkü Durumu.