Amaç: Bu kesitsel çalışmanın amacı, özel ve kamu hastanelerinin web site içeriklerinin sağlık iletişimi çerçevesinde değerlendirmektir.Yöntem: Çalışmada İstanbul ilinde bulunan 98 özel ve 67 kamu hastanesi yer almıştır. Web sayfaları için sağlık iletişimi ve sağlık hizmetleriyle ilgili maddeler, literatür bilgisi, kitaplar ve hastanelere ait kitapçıklardan seçilmiştir. 13’ü sağlık iletişimi ile ilgili 6’sı ise sağlık hizmetleri ile ilgili olan bu maddeler, hastane bünyesinde var ya da yok olarak kodlanmıştır. Bulgular: Sağlık iletişimi bölümünde e-mail adresi (%89.8 özel hastaneler, %71.7 kamu hastaneleri), çağrı merkezi numarası (%55.1, %30), bilgi isteme formu (%46.9, %30), sohbet bölümü (%9.4, %5), İngilizce versiyon (%28.6, %3.3) ve mesaj kutusu varlığı (%62.2, %33.3) özel hastanelerde kamu hastanelerine oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0.05). Sağlık hizmetleri bölümünde ise klinik birimlerle ilgili bilgi (%81.6, %68.3) ve tedavi seçenekleri varlığı (%52, %21.7) yine özel hastanelerde kamu hastanelerine oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0.044, p=0.000).Sonuç: Web sayfaları sağlık iletişimi üstünde güçlü bir etkiye sahip olabilmektedir çünkü mesaj ya da bilgi dünyanın her bir köşesine dakikalar içinde yayılabilmektedir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre web sayfaları sağlık iletişim aracı olarak özel hastaneler tarafından daha etkili olarak kullanılmaktadır.

Objective: The aim of the cross-sectional study was to evaluate the content of web pages within the framework of health communication according to public and private hospitals. Methods: In the cross-sectional study, 98 private hospitals and 67 public hospitals were included in Istanbul. Health communication and health services related items for web pages were searched from the literature, textbooks and hospital booklets. Among selected items were 13 items in health communication section and 6 items in health services. These items were coded as present or absent according to hospital profile.Results: The presence of e-mail address (89.8% in private hospitals vs 71.7% in public hospitals), call center number (55.1% vs 30%), information request form (46.9% vs 30%), chat area (19.4% vs 5%), English version (28.6% vs 3.3%) and message box (62.2% vs 33.3%) in health communication section were significantly higher in the web pages of private hospitals than in those of the public hospitals (p<0.05). In health services section, the percentages of information about clinical units (81.6% vs 68.3%) and treatment options (52% vs 21.7%) were higher in private hospitals compared to those in public ones (p=0.044, p=0.000, respectively). Conclusion: Web pages can have a powerful effect on health communication, since a message or information can circulate from its point of origin to all corners of the globe in minutes. According to our results, web pages as health communication tool were used by private hospitals effectively.