İşlenmemiş  deri  olan  parşömen  üzerine  yazılmış  XIV'üncü  yüzyıla tarihlenen bir elyazmada grimsi pembe­eflatun renklerde lekelenmeler, malzemede  ayrışma,  dokuda  zayıflama  ve  kopmalar  tespit  edilerek mikoloji  kökenli  etken  aranmış,  materyal  örneklerinden  saf  kültür halinde Trichophyton verrucosum ayrılmıştır. Patojen bir mantar olan T. verrucosum sığır ve ineklerde görülen hayvancıl (zoofilik) bir türdür ve dermatofitlerin canlılar dışında uzun süre, aylarca hatta senelerce canlı kalabildiği  bildirilmiştir.  Eserin  bulunduğu  mekanların  iç  iklimi  ve mikroflorası daha önceki bir çalışmamızda saptanmış, iklim verilerinin organik eserler için önerilen standart değerler arasında ve oldukça kararlı seyrettiği; ortalama bağıl nem rakamlarının eserlerde bakteri gelişmesi için elverişli olmadığı, hatta mantar konidilerinin aktivasyonu açısından alt ve üst tehlike sınırlarını aşmadığı saptanmış; ayrıca gerek ortamda gerekse  incelenen  eser  grubunda  bu  mantarla  karşılaşılmamıştır.  Bu durum  ayırdığımız  kökenin  de  baştan  beri,  parşömenin  üretildiği hayvanın  derisinde  bulunduğunu  düşündürmektedir.  Bir  müze  eseri olarak  parşömenden  yani  işlem  görmemiş  deriden  Trichophyton verrucosum'un bulaşabilme olasığının bulunduğu ilk kez çalışmamızda gösterilmiştir.  Eserin  dezenfeksiyonu  timol  kabininde  yapılmış  ve başarılı sonuç alınmıştır.