Yenidoğan Hiperbilirubinemisinde Kan Değişiminin Etkinliği ve Komplikasyonları

Giriş ve Amaç: Hiperbilirubinemi, yenidoğan bebeklerde önemli bir sağlık sorunudur. Ciddi hiperbilirubinemide yenidoğan bebeğe belirlenen risk faktörlerine göre kan değişimi uygulanır. Bu çalışmada, yenidoğan hiperbilirubinemisinde kan değişiminin endikasyonlarının, etkinliğinin ve komplikasyonlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Nisan 2017 ile Nisan 2019 tarihleri arasında hastanemizde yatan ve yenidoğan hiperbilirubinemisi nedeniyle çift hacimli kan değişimi yapılan 10 bebeğin kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bulgular: İki yıllık süreç içinde kan değişimi yapılan 10 yenidoğan bebeğin ortalama gebelik yaşı 35,7±3,2 hafta, ortalama doğum ağırlığı 2775±809 gramdı. Bebeklerin 3’ü kız, 7’si erkekti. Bebeklerin kan değişimi yapıldığındaki ortalama yaşları 57,1 ± 63,2 saatti. Bebeklerin 8’ine 1 kez, bir bebeğe 2 kez, bir bebeğe de 3 kez kan değişimi yapıldığı görüldü. Çalışmaya alınan 10 bebeğin 2’sinde akut bilirubin ensefalopati bulguları mevcuttu. Kan değişimi öncesi serum ortalama total bilirubin değeri 21,3±12,5 mg/dl, kan değişimi sonrası serum ortalama total bilirubin değeri 11,1±9,3 mg/dl idi. Kan değişim sonrası bebeklerin ortalama serum bilirubin değerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma mevcuttu (p=0,003). Kan değişim öncesi beş bebeğe, kan değişim sonrası ise altı bebeğe intravenöz immünglobulin (IVIG) tedavisi uygulandığı görüldü. Hiperbilirubinemisi olan on bebeğin beşine Rh uyuşmazlığı, birine ABO uyuşmazlığı, üçüne G6PD eksikliği, birine de hiperlökositozis nedeniyle kan değişimi uygulandığı ve kan değişimi sonrasında on bebeğin ikisinin kaybedildiği, beşinde trombositopeni, beşinde asidoz, dördünde hiperkalemi, yedisinde hipokalsemi geliştiği bulundu. Sonuç: Çalışmamızda kan değişimine neden olan hiperbilirubineminin en sık nedeni olarak Rh uyuşmazlığı ve G6PD eksikliği saptandı. Kan değişim sonrası hastaların bilirubin değerlerinde anlamlı düşüş sağlandı. Kan değişimi ciddi hiperbilirubinemide etkin bir tedavi yöntemidir; ancak kan değişimi sonrası gelişebilecek komplikasyon açısından dikkatli olunmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Hiperbilirubinemi, kan değişimi, yenidoğan

Yenidoğan Hiperbilirubinemisinde Kan Değişiminin Etkinliği ve Komplikasyonları

Objective: Hyperbilirubinemia is an important health problem in newborn babies. In severe hyperbilirubinemia, exchange transfusion is applied to the newborn baby according to the risk factors determined. In this study, it was aimed to determine the indications, efficacy and complications of exchange transfusion in neonatal hyperbilirubinemia. Materials and Methods: The records of 10 infants who were hospitalized in our hospital between April 2017 and April 2019 and underwent double volume exchange transfusion due to neonatal hyperbilirubinemia were retrospectively reviewed. Results: The mean gestational age of 10 newborns who underwent exchange transfusion in a two-year period was 35.7±3.2 weeks, and the mean birth weight was 2775±809 grams. 3 of the babies were girls and 7 of them were boys. The mean age of the babies at the time of exchange transfusion was 57.1 ± 63.2 hours. Exchange transfusion was performed once in eight babies, twice in one baby, and three times in one baby. There were signs of acute bilirubin encephalopathy in 2 of 10 babies included in the study. The mean serum total bilirubin value before exchange transfusion was 21.3±12.5 mg/dl, and the mean serum total bilirubin value after exchange transfusion was 11.1±9.3 mg/dl. A statistically significant decrease was observed in the mean serum bilirubin value of the babies after exchange transfusion (p=0.003). Intravenous immunoglobulin (IVIG) treatment was given to five babies before exchange transfusion and to six infants after transfusion. Exchange transfusion was performed in five of ten infants with hyperbilirubinemia due to Rh incompatibility, one due to ABO incompatibility, three due to G6PD deficiency, and one due to hyperleukocytosis. Two of the ten infants died after exchange transfusion, while thrombocytopenia developed in five, acidosis in five, hyperkalemia in four, and hypocalcemia in seven. Conclusion: In our study, Rh incompatibility and G6PD deficiency were found to be the most common causes of hyperbilirubinemia causing exchange transfusion. A significant decrease was achieved in bilirubin values of the patients after exchange transfusion. Exchange transfusion is an effective treatment for severe hyperbilirubinemia; however, care should be taken in terms of complications that may develop after transfusion.

Keywords:

Hiperbilirubinemi, kan değişimi, yenidoğan,

PDF

___

Watchko, J.F, Identification of neonates at risk for hazardous hyperbilirubinemia: emerging clinical insights, Pediatric Clinics North of America 2009, 56, 671-687.
Davidson, L, Thilo, E.H, How to make kernicterus a “never event”, Neoreviews, 2003, 4, 308-314.
Kaplan, M, Muraca, M, Hammerman, C, Rubaltelli, F.F, Vilei, M.T, Vreman, H.J, et al., Inbalance between production and conjugation of bilirubin: a fundamental concept in the mechanism of neonatal jaundice, Pediatrics, 2002, 110, 47.
Linn, S, Schoenbaum, S.C, Monson, R.R, Epidemiology of neonatal hyperbilirubinemia, Pediatrics, 1985, 75, 770-774.
American Academy of Pediatrics, Clinical Practice Guideline, Subcommittee on Hyperbilirubinemia. Management of the newborn 35 or more weeks of gestation, Pediatrics, 2004, 14, 297-316.
Bratlid, D, Nakstad, B, Hansen, T.W.R, National guidelines for treatment of jaundice in the newborn, Acta Paediatrica, 2011, 100, 499-505.
Watchko, J.F. Exchange transfusion in the management of neonatal hyperbilirubinemia. In: Maisels M.J., Watchko J.F. Neonatal jaundice monographs in clinical pediatrics, Singapore: Harward Academic Publishers, 2000, pp169-176.
Shapiro, S.M, Kernicterus, In: Stevenson, D.K, Maisels, M.J, Watchko, J.F, eds., Care of Jaundiced Neonate, New York: McGraw-Hill, 2012, 229-242.
Kaplan, M, Hammerman, C, American Academy of Pediatrics guidelines for detecting neonatal hyperbilirubinaemia and preventing kernicterus, Archives of Disease in Childhood Fetal and Neonatal Edition, 2005, 90, 448-449.
Stevenson, D.K, Fanarof, A.A, Maisels, M.J, Young, B.W, Wong, R.J, Vreman, H.J, et al., Prediction of hyperbilirubinemia in near-term and term infants, Pediatrics, 2001, 108, 31-39.
American Academy of Pediatrics, Provisional Committee for Quality Improvement. Practice parameter: mamagement of hyperbilirubinemia in the healty term newborn, Pediatrics, 1994, 94, 558-565.
Piazza, A.J, Stoll, B.J, Jaundice and hyperbilirubinemia in the newborn. In: Behrman, R.E., Kliegman, R.M., Jenson, H.B, Stanton, B.F Nelson Textbook of Pediatrics. Saunders Comp, (18th edition), 2007, pp756-766.
Tiker, F, Gulcan, H, Kilicdag, H, Tarcan, A, Gurakan, B, Extreme hyperbilirubinemia in newborn infants, Clinical Pediatrics (Phila), 2006, 45, 257-261.
Katar, S, Akay, H.O, Taskesen, M, Devecioglu, C, Clinical and cranial magnetic resonance imaging (MRI) findings of 21 patients with serious hyperbilirubinemia, Journal of Child Neurology, 2008, 23, 415-417.
Okulu, E, Erdeve, Ö, Tuncer, O, Ertuğrul, S, Özdemir, H, Çiftdemir, N.A, et al., Exchange transfusion for neonatal hyperbilirubinemia: A multicenter, prospective study of Turkish Neonatal Society, Turkish Archieves Pediatrics, 2021, 56(2), 121-126.
Türk Neonatoloji Derneği Tanı ve Tedavi Protokolleri No. 1, Türk Neonatoloji Derneği Bülteni, Sayı:6-Güz 2002.
Horacio, S, Falciglia and Corryn S, Double Volume Exchange Transfusion: A Review of the ‘’Ins and Outs’’, Neoreviews, 2013, 14, e513.
MacDonald, M.G, Ramasethu, J, Atlas of procedures in neonatology, Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, a Wolters Kluwer Business, (6.th edition), 2007, 383-393.