Algılanan Örgütsel Destek ile Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki: Gıda Sektörü Üzerine Bir Araştırma

İş görenlerin arkalarında örgütlerinin desteğinin olduğunu algılamaları günümüzde artan yoğun rekabet ve verimlilik kavramları nedeniyle her geçen gün önemini daha fazla hissettirmektedir. Algılanan örgütsel destek ile birlikte çalışanların örgütün yenilikçi kapasitesinin ve etkinliğinin artmasını sağlayacak şekilde fikir ve düşüncelerini ifade etmeleri sağlanırken aynı zamanda örgütlerini koruma adına davranışlar göstermesi bir diğer ifadeyle örgütlerini koruma adına sessiz kalmaları söz konusu olmaktadır. Bu araştırma algılanan örgütsel desteğin örgütsel sessizlik üzerindeki etkisinin tespit edilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında analiz edilecek veriler anket yoluyla toplanmış olup Ankara ilinde faaliyet gösteren gıda işletmesinde çalışan 300 kişi üzerinde uygulanmıştır. Analiz sonucunda elde edilen bulgulara göre çalışanlar tarafından algılanan örgütsel desteğin kabullenici sessizliği azalttığı, buna karşın savunmacı ve korumacı sessizliği arttırdığı tespit edilmiştir.

The Relationship Between Perceived Organizational Support and Organisational Silence: A Research on the Food Sector

Employees perceive that their organizations have the support behind them, and its importance is felt more and more every day due to the increasing intense competition and productivity concepts. With the perceived organizational support, employees are enabled to express their ideas and thoughts in a way that will increase the innovative capacity and effectiveness of the organization, while at the same time acting in order to protect their organization, in other words, to remain silent in the name of protecting their organization. This research was carried out to determine the effect of perceived organizational support on organizational silence. The data to be analyzed within the scope of the research were collected through a questionnaire and applied to 300 people working in the food business in Ankara. According to the findings obtained from the analysis, it was determined that the organizational support perceived by the employees decreased the acquiescent silence, but increased the defensive and protective silence.

PDF

___

Akın, Ö.(2020). Dönüşümsel ve etkileşimsel liderliğin örgütsel sessizliğe etkisi. TESAM Akademi, 7(1), 199-228.
Akçin, K. (2018). Çalışanların örgütsel destek algısı ve psikolojik sahiplenmelerinin, sessizlik davranışlarına ve görev performansına etkisi :Eğitim sektöründe bir araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Al-Abrrow, H. A. (2018). The effect of perceived organisational politics on organisational silence through organisational cynicism: Moderator role of perceived support. Journal of Management & Organization, 1-20.
Aube, C., Rousseau, V. ve Morin, E. M. (2007). Perceived organizational support and organizational commitment. Journal of Managerial Psychology, 22, 479-495.
Aybar, S. ve Marşap, A. (2018). Örgütsel politika algısı ile örgütsel bağlılık ilişkisinde örgütsel güvenin düzenleyici rolünün belirlenmesine yönelik İstanbul’daki üniversitelerde bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2), 758-782.
Bagheri, G., Zarei, R., ve Aeen, M. N. (2012). Organizational silence (basic concepts and its development factors). Ideal Type of management, 1(1), 47-58.
Boylu, Y., Pelit, E. ve Güçer, E. (2007). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri üzerine bir araştırma. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 44 (511), 55-74.
Boudrias, J. S., Gaudreau, P., Savoie, A. ve Morin, A. J. (2009). Employee empowerment: From managerial practices to employees' behavioral empowerment. Leadership & Organization Development Journal, 30(7), 625-638.
Brief, A. P. ve Motowidlo, S. J. (1986) . Prosocial organizational behaviors. Academy Of Management Review, 11, 710–725.
Brinsfield, C. T., Edwards, M. S. ve Greenberg, J. (2009). Voice and silence in organizations: Historical review and current conceptualizations. Voice and silence in organizations. Bingley, UK: Emerald Group Publishing.
Büşra, S. (2019). İşletmelerde örgütsel sessizlik ve algılanan örgütsel destek arasındaki ilişki: Otel çalışanları üzerine bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Afyon.
Chiang, C. F. ve Hsieh, T. S. (2012). The impacts of perceived organizational support and psychological empowerment on job performance: The mediating effects of organizational citizenship behavior. International journal of hospitality management, 31(1), 180-190.
Cummings, L. L. ve Bromily, P. (1996). The organizational trust inventory (OTI): Development and validation, in Kramer, R. and Tyler, T.(Eds.), Trust in Organizations. CA: Thousand Oaks, Sage.
Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 145-162.
Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği: Neden sessiz kalmayı tercih ediyoruz? Ankara: Detay
Çetin, A. (2020). Organizational silence and organizational commitment: A Study of Turkish sport managers. Annals of Applied Sport Science, 8(2), 1-10.
Çınar, O., Karcıoğlu, F. ve Alioğulları, Z. D. (2013). The relationship between organizational silence and organizational citizenship behavior: A survey study in the province of Erzurum, Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 314-321.
Demirci, D. (2019). Çalışanların örgütsel destek algılarının örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkileri: Psikolojik sermayenin bu süreçteki rolü ve bir araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Dyne, L. V., Ang, S., ve Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal Of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
Efe, D. (2018). Algılanan örgütsel adalet ile örgütsel sessizlik ve seslilik arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli
Eisenberger, R., Huntington, R., Hutchison, S., ve Sowa, D. (1986). Perceived Organizational Support. Journal of Applied psychology, 71(3), 500-507.
Eisenberger, R., Fasolo, P. ve Davis-LaMastro, V. (1990). Perceived organizational support and employee diligence, commitment, and innovation. Journal of Applied Psychology, 75(1), 51-59.
Eisenberger, R., Armeli, S., Rexwinkel, B., Lynch, P. D. ve Rhoades, L. (2001). Reciprocation of perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 86(1), 42-51.
Elçi, M., Karabay, M. E., Alpkan, L. ve Şener, İ. (2014). The mediating role of mobbing on the relationship between organizational silence and turnover intention. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 150, 1298-1309.
Fard, P. G. ve Karimi, F. (2015). The Relationship between Organizational Trust and Organizational Silence with Job Satisfaction and Organizational Commitment of the Employees of University. International Education Studies, 8(11), 219-227.
Gagné, M. ve Deci, E. L. (2005). Self determination theory and work motivation. Journal Of Organizational Behavior, 26(4), 331-362.
Gouldner, A. W. (1960). The norm of reciprocity. American Sociological Review, 25(2), 161–178.
Henriksen, K. ve Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health services research, 41(4p2), 1539-1554.
Karslı, M. B., Demirel, T. ve Kurşun, E. (2020). Examination of different reading strategies with eye tracking measures in paragraph questions. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 92-106.
Kılıç, S. (2016). Cronbach's alpha reliability coefficient. Psychiatry and Behavioral Sciences, 6(1), 47-48.
Kulualp, H. G. ve Sarı, Ö. (2019). Destekleme davranışı ve sosyal değişim teorisi kapsamında kırsal turizmin etkilerinin değerlendirilmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 643-666.
Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
Noelle-Neumann, E. (1977). Turbulences in the climate of opinion: Methodological applications of the spiral of silence theory. Public Opinion Quarterly, 41(2), 143-158.
Özdevecioğlu, M. (2013). Algılanan örgütsel destek ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 113-130.
Öztürk, M. ve Eryeşil, K. (2016). Lider-üye etkileşimi ve örgütsel destek algılarının çalışanların işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 19(2), 123-141.
Panahi, B., Veiseh, S., Divkhar, S., ve Kamari, F. (2012). An empirical analysis on influencing factors on organizational silence and its relationship with employee’s organizational commitment. Management Science Letters, 2(3), 735-744.
Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). Breaking the silence: The moderating effects of self monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal Of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research İn Personnel And Human Resources Management, 20, 331-370.
Randall, M. L., Cropanzano, R., Bormann, C. A., ve Birjulin, A. (1999). Organizational politics and organizational support as predictors of work attitudes, job performance, and organizational citizenship behavior. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 20(2), 159-174.
Restubog, S.L.D., Bordia, P. ve Bordia, S. (2009). The ınteractive effects of procedural justice and equity sensitivity in predicting responses to psychological contract breach: An interactionist perspective. Journal of Business and Psychology, 24 (2), 165-178.
Rhee, J., Dedahanov, A. ve Lee, D. (2014). Relationships among power distance, collectivism, punishment, and acquiescent, defensive, or prosocial silence. Social Behavior and Personality: An international journal, 42(5), 705-720.
Rhoades, L. ve Eisenberger, R. (2002). Perceived organizational support: a review of the literature. Journal of applied psychology, 87(4), 698.
Samad, S. (2011). The effects of job satisfaction on organizational commitmentand job performance relationship: A case of managers in Malaysia’s manufacturing companies. European Journal of Social Sciences, 18(4), 602-611.
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. ve Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Sencer, M. ve Irmak,Y. (1984). Toplum bilimlerinde yöntem. İstanbul: Say Kitap Pazarlama
Settoon, R. P., Bennett, N. ve Liden, R. C. (1996). Social exchange in organizations: Perceived organizational support, leader–member exchange, and employee reciprocity. Journal of applied psychology, 81(3), 219-227.
Shore, L. M. ve Tetrick, L. E. (1991). A construct validity study of the survey of perceived organizational support. Journal of applied psychology, 76(5), 637-643.
Soybakıcı, B. (2019). İşletmelerde örgütsel sessizlik ve algılanan örgütsel destek arasındaki ilişki: Otel çalışanları üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Tanrıverdi, H. ve Kılıç, N. (2016). Algılanan örgütsel destek ve örgütsel yabancılaşma arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi, 1(1), 1-18.
Taşkıran, E. (2011). Liderlik ve örgütsel sessizlik arasındaki etkileşim. İstanbul: Beta.
Timuroğlu, M. K. ve Alioğulları, E. (2019). Örgütsel güvenin örgütsel sessizlik üzerindeki etkisi: Erzurum ili araştırma görevlileri üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(1), 243-264.
Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2010). Çalışanların algıladıkları örgütsel destek ve iş stresinin örgütsel özdeşleşme ve iş performansına etkisi. Journal of Management & Economics, 17(2), 183-2016.
Turhan, M. (2020). Örgütsel sessizlik. C.Özçiçek Dölekoğlu ve M. Turhan (Ed.), Yönetimde ve pazarlamada güncel yaklaşımlar içinde (s.119-138). Ankara: Detay Yayıncılık.
Üçok, D. ve Torun, A. (2015). Örgütsel sessizliğin nedenleri üzerine nitel bir araştırma. İş ve İnsan Dergisi, 2(1), 27-37.
Vakola, M. ve Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27 (5), 441-458.
Wang, Y. D., Hsieh, H. H. (2013). Organizational ethical climate, perceived organizational support, and employee silence: A cross-level investigation. Human Relations, 66(6), 783-802.
Yeloğlu, H.O., Serpoush, M. ve Fidanboy, C.Ö. (2015). Örgütsel sessizlik ve örgütsel ses: Çalışanların örgütsel destek algısı açısından bir incelemesi. 3.Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı, 6-7 Kasım, Tokat, 500- 503.
Yücel, İ., Demirel, Y. (2012). Psikolojik güçlendirmenin örgütsel vatandaşlık davranışına etkisi üzerine bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (23), 19-48.
Yürür, Ş., Sayılar, Y., Yeloğlu, H.O., Sözen, C. (2016). Algılanan örgütsel desteğin örgütsel sessizliğin önlenmesindeki rolü. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 2 (3), 1-26.
Zehir, C., Erdoğan, E. (2011). The association between organizational silence and ethical leadership through employee performance. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, 1389-1404.