Türkiye’deki Akademisyenlerin Sendikal Bağlılık Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma

Bu çalışmanın konusu devlet üniversitelerinde çalışan akademisyenlerin sendikal bağlılık düzeylerinin demografik veriler bağlamında araştırılmasıdır. Akademisyenlerin sendikal bağlılık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla nicel araştırma yöntemlerinden biri olan tarama yöntemi uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ise anket kullanılmıştır. Anket, demografik sorulardan ve Gordon vd. (1982) tarafından hazırlanan sendikal bağlılık ölçeği olmak üzere toplam iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama süreci sonucunda 416 sendikalı akademisyenden elde edilen anket verileri değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Araştırmada akademisyenlerin cinsiyet, sendikal kıdem, akademik kıdem ve akademik unvanları ile sendikal bağlılık arasındaki ilişki incelenmiştir. Elde edilen verilerin analiz kısmında, güvenirlik ve geçerlik analizi, faktör analizi, t testi ve ANOVA testi uygulanmıştır. Analiz sonucunda, akademisyenlerin sendikal bağlılık düzeylerinin ortalaması 1,76±0,86 olarak bulunmuştur. Cinsiyet, akademik kıdem ve akademik unvan ile sendikal bağlılık arasında istatiksel açıdan anlamlı bir ilişki olmadığı ortaya çıkmıştır. Ancak sendikal kıdem ile sendikal bağlılığın alt boyutlarından olan sendikal sadakat, sendikal sorumluluk ve sendikal çaba arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sendikal kıdem arttıkça, akademisyenlerin sendikal sadakat, sendikal sorumluluk ve sendikal çaba düzeylerinin düştüğü sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Sendikal bağlılık, Örgütsel bağlılık, Hizmet kolu Sendikacılığı, Akademisyenler

PDF

___

Aydın, C., J. ve Yenimahalleli Yaşar, G. (2019) “Hastanelerde Çalışan Taşeron İşçilerin Sendikaya Bağlılıkları”, Emek Araştırma Dergisi (GEAD) , C.10, S.15, 149-170.
Barling, J., Fullagar C., Kelloway K.K. (1992) The Union and Its Members: A Psychological Approach, Oxford University Press.
Bashir, B., ve Gani, A. (2020) “Correlates of Organisational Commitment Among University Teachers in India: An Empirical Investigation”, Asia-Pacific Journal of Management Research and Innovation, 16(1), 7-20.
Bayar, L., S. (2016) “Demografik Faktörlerin Sendikal Bağlılık Düzeyi Üzerine Etkisi; İşçi Sendikaları Üzerine Bir Araştırma”, Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(4). 189-209.
Bilgin, S., L. (2003) “Sendikaya Bağlılık Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. C.5, S.4, 12-31.
Bolton, D., Bagraim, J. J., Wıtten, L., Mohamed, Y., Zvobgo Y., Khan, M., (2007) “Explaınıng Unıon Partıcıpatıon: The Effects Of Unıon Commıtment And Demographıc Factors”, SA Journal of Industrial Psychology, 33 (1), 74-79.
Boylu, Y., Pelit, E., Güçer, E. (2007) “Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma”, Finans, Politik ve Ekonomik Yorumlar, 44(511), 55-73.
Coşkun, R., Altunışık, R., Yıldırım, E. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. 9.Baskı, Sakarya Yayıncılık.
Demir, M. (2018) Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılığı Üzerine Bir Araştırma: Trb1 Bölgesi Uygulaması, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Demir, Ş. (2009) İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Sendikal Bağlılıklarının Demografik Özelliklerine Göre İncelenmesi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Demirbilek, T. ve Çakır, Ö. (2006) “İkili Bağlılık Hem İşletmeye Hem Sendikaya Bağlı Olunabilir Mi?”, İÜ İktisat Fakültesi Dergisi, 55(1), 124-141.
Hacıoğlu, S. (2014) Bir Örgütsel Bağlılık Türü Olarak Sendikal Bağlılık ve Bir Sendika Örneği, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Bozkurt, Ö. ve Yurt, İ. (2013) “Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 121-139.
Karaca, E. (2011) “Sendikaya Bağlılık Ölçeğinin (SBÖ) Bir Yapısal Eşitlik Modeli ile Geçerlik ve Güvenirliğinin İncelenmesi: Öğretmenler Üzerine Bir Araştırma”, İş Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, C.13, S.1, 65-78.
Kassaw, E., S., ve Golga, D., N., (2019) “Academic Staffs’ Level of Organizational Commitment in Higher Educational Setting: The Case of Haramaya University”, International Journal of Higher Education, Vol.8, No.2, 87-100.
Katrancı, M., ve Temel, S., (2018). İlkokul Öğrencilerine Yönelik Yazma Kaygısı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Journal of Social And Humanities Sciences Research. 5(24). 1544-1555. Keser, A. (2016) “Sendikal Bağlılık”, Sendikacılık Akademisi Ders Notları 4, Yusuf Alper (Der.), Türk-İş Yayınları.
Köse, S. (2017) “Sendikal Bağlılık ve Bir Alan Araştırması”, Asya Studies-Academic Social Studies/Akademik Sosyal Araştırmalar, S.1, 67-81.
Kuruvilla, S. ve Iverson R., D. (1993) “Confirmat A Confirmatory Factor Analysis of Union Commitment in A or Analysis of Union Commitment in Australia”, Journal of Industrial Relations, 35 (3), 436-452.
Millioğulları Kaya, Ö. (2017) “Sendikaya Bağlılık Üzerine Bir Alan Araştırması”, Çalışma ve Toplum Dergisi, S.4, 2055-2078.
Thacker, J., W., Fields, M., W., Barclay, L., A. (1990) “Union Commitnient: An Examination Of Antecedent And Outcome Factors”, Journal of Occupational Psychology, S.63, 33-48. Tüm Üniversite Çalışanları Sendikası (2021) http://www.tümünisen.org.tr (Çevirimiçi: 15.01.2021).
Urhan, B. (2012) “İşçilerin Sendikaya Üye Olma Nedenleri ve Sendikaların Yeni Üye Kazanmaya Yönelik Stratejileri”, İş Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14 (2), 33-56.
Yorgun, S. (2011) “Grevsiz Toplu Pazarlık ve Aidat Bağımlılığı Kıskacında Memur Sendikaları”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, S.60, 145-168.