PAYLAŞMAK GÜZELDİR: BİR ÜLTİMATOM OYUNU UYGULAMASI

Ekonomi, bireylerin ihtiyaçlarını karşılamak için verdikleri kararlara dayalı bir bilim dalıdır. Batı kökenli gelişen ekonomi teorisi ise insanların rasyonel ve bencil karar verdiklerini varsayarak gelişmiştir. Homo economicus insan paylaşmaz, sadece kendi, menfaatini düşünür. İnsanların karar verme mekanizmalarının incelenmesinde ültimatom oyununa sık biçimde başvurulmaktadır. Ültimatom oyunu bireyin bencil paylaşımı mı yoksa adil paylaşımı mı tercih ettiğini göstermektedir. Yapılan çalışmalar insanların paylaşımcı davranmayı tercih ettiklerini göstermektedir. Bu çalışmanın amacı Türk toplumunda insanların ültimatom oyununda bulunacakları tercihlerin belirlenmesidir. Bu amaçla Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencileri üzerinde çalışılmıştır. Çalışmanın sonucunda insanların paylaşmaya daha istekli olduğu ve adil olmadığını düşündükleri durumlarda rasyonel davranmadıklarını göstermektedir.

SHARING IS BEAUTIFUL: AN APPLICATION OF ULTIMATUM GAME

Economics is a science which is based on decisions of individuals who aims to satisfy their needs. Economic theory which is originated from west is developed by assuming that human makes rational and selfish decisions. Homo economicus individual does not share and interest in only his/her benefits. Ultimatum game is usually used in analysing decision mechanisms of human. This game shows that individual whether prefers selfish choices or fair choices. Researches show that individuals prefer fair alternatives. The aim of this research is to determine preferences of individuals in Turkish society. To this aim we conducted an experiment in students of Kastamonu University Economics and Administrative Sciences. As a result of this research, it is found that individuals are more willing to share and do not act rationally when they think that distribution is not fair.

PDF

___

Akalın, G. and Dilek, S. (2007a), “Belirsizlik Altında Tüketicilerin Kararları”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3,6, s:33-48.
Akalın, G. and Dilek, S. (2007b), “Belirsizlik Altında Firma Kararlarının İncelenmesi”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, XXIII, 2, s: 45-61
Akerlof, G. and Kranton R. (2000), “Economics and Identity” The Quarterly Journal of Economics, 115(3), 717-749
Charness, G. and Gneezy, U. (2008),” What’s In A Name? Anonymity and Social Distance In Dictator and Ultimatum Games”, Journal of Economic Behavior and Organization, 68, 29-35
Dilek, S; Küçük, O. and Özdirek, R. (2017), “Homo Economicus mu? İslami İnsan mı?”, Uluslararası Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 3(4), 635-641.
Dilek, S. (2017). Oyun Teorisi Eşliğinde Sanayi Ekonomisi. Seçkin Yayınları
Dilek, S. (2007). İktisadi Ajanların Belirsizlik Altında Karar Verme Mekanizmaları. Marmara Üniversitesi SBE doktora tezi. Danışman: Prof.Dr. Gülsüm Akalın
Easterlin, R. (1974), “Does Economic Growth Improve the Human Lot?”, Nations and Households in Economic Growth: Essays in Honor of Moses Abramovitz, Ed: Paul A. David and Melvin W. Reder, New York: Academic Press, Inc., pp.89-125. http://graphics8.nytimes.com/images/2008/04/16/business/Easterlin1974.pdf
Güth, W., Schmittberger, R. and Schwarze, B. (1982), “An Experimental Analysis of Ultimatum Bargaining”. Journal of Economic Behaviour and Organization, 3, 367-388.
Kahneman, D. and Tversky, A. (1979), “Prospect Theory: An Analysis of Decision Under Risk”, Econometrica, 47(2), 263-292.
Kahneman, D. (2003), “A Psychological Perspective on Economics”, The American Economic Review; 93(2), 162-168
Karabacak, H. (2018), Yeni Başlayanlar İçin Oyun Teorisi. Seçkin Yayınları.
Katona, G. (1951), Psychological Analysis of Economic Behavior, New York: McGraw-Hill.
Keskin, A. and Gülsen, A. (2015), “The Power of Sharing and Increasing Social Marginal Utility”. Sakarya İktisat Dergisi. 4(2). 94-108.
Kitapçı, İ. (2017), “Rasyonaliteden İrrasyonaliteye: Davranışsal İktisat Yaklaşımı ve Bilişsel Önyargılar”, Maliye Araştırmaları Dergisi, 3(1), 85-102.
Koenigs, M. and Tranel, D. (2007), “Irrational Decision-Making After Ventromedial Prefrontal Damage: Evidence From The Ultimatum Game”. The Journal of Neuroscience. 27(4).
Kurtoğlu, R. (2017), NöroFinans Küresel Para Savaşları ve Davranış Ekonomisi. Destek Yayınları.
Kurtulmuş, N. (1989), “İki Farklı İnsan Modelinin Analizi: Ekonomik İnsan- Davranışçı İnsan”, İktisat Fakültesi Mecmuası, 47(1-4).
Küçüksucu, M., Konya, Sevilay and Karaçor, Z. (2017), “Davranışsal İktisat Ekseninde İktisatta Psikolojik Arka Plan”. 2nd International Congress on Political, Economic and Social Studies (ICPESS), 19-22 May 2017.
Leibenstein, H. (1966), “Allocative efficiency vs. 'x-efficiency”. American Economic Review, 56, 392-415
Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W. and Barrett, K. C. (2004), SPSS for Introductory statistics: Use and interpretation. Psychology Press.
Oosterbeek, H., Sloof, R. and van de Kuilen, G. (2004), “Cultural Differences in Ultimatum Game Experiments: Evidence From A Meta-Analysis”, Experimental Economics, 7, 171-188
Simon, H. (1955), “A Behavioral Model of Rational Choice”, The Quarterly Journal of Economics, 69(1): pp 99-118.
Şen, A. (2016). “Eğitim ile Bencillik Arasındaki İlişki: Dumlupınar Üniversitesi Örneği”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 5(7), 1892-1904.
Thaler, R. (1988), “Anomalies The Ultimatum Game”, The Journal of Economic Perspectives, 2.
Yalçıntaş, M. (2015), “Ekonomik Karar Almada Adalet ve Oyun Teorisi”. Maliye Finans Yazıları, 103, 2472-74
Yavuzaslan, K. (2018a), “Ekonomideki Tercihlerde, Demografik Farklılıkların Önemi: Davranışsal ve Deneysel İktisat Çalışmaları”. Social Sciences Studies Journal. 4(19). 2152-2158
Yavuzaslan, K. (2018b), “Deneysel İktisat ve Kültürel Farklılıkların Deneysel İktisatla İfadesi”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı 33, Denizli, s. 217-231
Yiğit, A. G. (2018), “Davranışsal İktisadın Anlaşılmasına Yönelik Bir Literatür Taraması”, MCBÜ Sosyal Bilimler Dergisi. 16(2). 161