Bazı Şeker Mısır (Zea mays saccharata Sturt) Genotiplerinin Harran Ovası Koşullarında Verim Karakteristiklerinin Belirlenmesi

Şeker mısırın Türkiye’de önemi ve tüketimi hızla artmaktadır. Bu çalışmada şeker mısırın Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilme imkanlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme 2003 ve 2004 yıllarında Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Arazisinde yürütülmüştür. Sekiz adet hibrit şeker mısır çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmanın her iki yılında da incelenen özellikler bakımından çeşitler arasında istatistiksel olarak önemli farklılıklar saptanmıştır. İki yılın ortalama sonuçlarına göre; taze koçan verimi 838.5 (Secerac) ile 1637 kg/da (Vega) arasında, tek koçan ağırlığı 182.0 g (Jubilee) ile 251.7 g (Vega), koçan uzunluğu 17.25 cm (Secerac) ile 23.33 cm (Lincoln), koçan çapı 37.87 mm (Jubilee) ile 47.45 mm (Martha), koçanda tane sayısı 531.3 (Secerac) ile 749.9 adet/koçan (GH-2547), bitki boyu 168.2 cm (Secerac) ile 206.8 cm (GH-2547), ilk koçan yüksekliği 56.38 cm (Merit) ile 70.10 cm (GH-2547), sap çapı ise 19.3 mm (Merit) ile 24.5 mm (Martha) arasında değişmiştir. Taze koçan verimi ve tek koçan ağırlığı yüksek Vega, Martha, Merit, Jubilee ve Reward gibi çeşitlerin Harran Ovası benzer ekolojilere önerilebileceği belirlenmiştir.

Bazı Şeker Mısır (Zea mays saccharata Sturt) Genotiplerinin Harran Ovası Koşullarında Verim Karakteristiklerinin Belirlenmesi

Keywords:

-,

___

  • Anonim, 2003. Şanlıurfa 2003 yılı Meteoroloji Bülteni. Şanlıurfa Meteoro- loji Müdürlüğü, Şanlıurfa.
  • Anonim, 2004. Şanlıurfa 2004 yılı Meteoroloji Bülteni. Şanlıurfa Meteoro- loji Müdürlüğü, Şanlıurfa.
  • Cesurer, L. ve A.C. Ülger, 1997. Farklı ekim zamanlarının bazı şeker mısır çeşitleri üzerindeki etkisi. II. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Eylül, Samsun.
  • Dinç, U., 1988. Güneydoğu Anadolu Bölgesi Toprakları (GAT) 1. Harran Ovası. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu Tarım ve Ormancılık Araştırma Grubu, Güdümlü Araştırma Projesi Kesin Raporu, Proje No: TOAG-534, Adana.
  • Dolbeer, R. A., P.P. Wronecki and R.A. Stehn, 1986. Resistance of sweet corn to damage by blackbirds and starlings. J. Amer. Soc. Hort. Sci., 111(2):306-311.
  • Hallauer, A.R and J.B. Miranda FO, 1987. Quantitative Genetics in Maize Breeding. Iowa State Univ. Press, Ames, Iowa.
  • Harper, F., 1994. Sweet corn trials spring & fall, 1993. Dept. of Agr. Fisheries and Parks. 65(1):1-6, Bermuda.
  • Koçak, M. ve C. Köycü, 1994. Samsun ekolojik şartlarında bazı tatlı mısır çeşitlerinde verim, verim öğeleri ve bazı kalite özelliklerine azotlu gübrelemenin etkisi üzerinde bir araştırma. Ondokuz Mayıs Üni- versitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(2):83-94, Samsun.