Türkiye'de yoksulluk ve bölgeler arası gelişmişlik farkları açısından: Sağlıkta adalet
Bir toplumda, sistematik, sosyal olarak üretilmiş ve haksız sağlık farklılıklarının olması halinde sağlıkta adaletsizlikten bahsedilmektedir. Sağlık hakkından herkesin yararlanması gerektiği kabul edilmesine rağmen günümüzde başta yoksullar olmak üzere birçok insan sağlık hizmetlerine erişememektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de sağlıkta adaletsizliğin boyutunu ortaya koymaktır. Türkiye’de özellikle yoksullar sağlık hizmetlerinden ihtiyaç duydukları kadar yararlanamamaktadırlar. Bölgeler bazında ele alındığında en büyük sorun yoksulluğun yaygın olduğu doğu bölgesinde olmasına rağmen, yoksulluğun şiddetli olduğu batı bölgesinde de sağlıkta adaletsizliklerin olduğu söylenebilir. Her iki bölge de nüfuslarına oranla sağlık harcamalarından yeterli payı alamamaktadırlar. Bunun dışında, kırsal alanlarda ve özellikle doğu bölgesinde coğrafi ve kültürel erişim engellerinin de sözkonusu olması nedeniyle sağlık göstergeleri Türkiye ortalamasının gerisinde kalmaktadır.
In a society, if there are systematically, socially produced and unfair differences exist in health, one can mention about health inequity. Although, it is assumed that everyone has rights of a healthy life, many people, particularly poor people can’t access to health services. The purpose of this work is to show the dimensions of health inequities in Turkey. Especially poor people can’t use health services as much as they need to be a healthy life in Turkey. Important issues are in regional differences. Health inequities not only exist in east region where poverty is common, but also in west region where poverty is deep. Both regions takes less of values of health expenditure shares according to there populations shares. Also, the health indicators are worse because of geographical and cultural access barriers in rural areas and especially in east region.
___
- Alexander, Y. and Dennis A. Pluchinsky (1992). European Terrorism: Today&Tomorrow. Virginia: Brassey’S Inc.
- Arı, Tayyar (2006). Uluslararası İlişkiler Teorileri: Çatışma, Hegemonya, İşbirliği. 4.Bas. İstanbul: Alfa.
- Arsava, A. Füsun (2000). Amsterdam Anlaşmasının Avrupa Birliği Hukukuna Katkıları. Yayın No: 589. Ankara: A.Ü. S.B.F. Yayınları.
- Benyon, John (1994). “Policing the European Union: The Changing Basis of Cooperation on Law Enforcement”. International Affairs (Royal Institute of International Affairs), Vol. 70, Issue 3. Jul. pp. 497–517.
- Beşe, Ertan (2002). Terörizm, Avrupa Birliği ve İnsan Hakları. Ankara: Seçkin Yayınları.
- Bunyan, Tony (1993). “Trevi, Europol and the European State”. Statewatching the New Europe. pp. 1–15. www.statewatch.org/news/handbook-trevi.pdf pp. 1-15.
- Chalk, Peter (1996). West European Terrorism and Counter Terrorism. New York: ST. Martin’s Press Inc.
- Clutterbuck, Richard (1990). Terrorism, Drugs and Crime in Europe after 1992. London: Routledge.
- George, Bruce and Timothy Watson (1992). “International Terrorism after 1992”. Y. Alexander and Dennis A. Pluchinsky (Ed.). European Terrorism: Today & Tomorrow. Virginia: Brassey’S Inc.
- Halas, Matus (2009). “Post Scriptum on Relative and Absolute Gains”. Perspectives. Vol. 17. No. 1. pp. 27–56.
- Hayes, Ben (2006). “The Future of Europol”. Statewatch Analysis. pp. 1–10. http://www.statewatch.org/analyses/no-58-future-of-europol-analysis.pdf
- Holsti, K. J (1995). International Politics: A Framework for Analysis. 7th. Ed. New Jersey: Prentice-Hall.
- http://eurlex. europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2010:083:0013:0046:E N:PDF
- http://www.europol.europa.eu/legal/Europol_Convention_Consolidated_version.pdf
- http://www.eurotribune.eu/?p=2740
- Karluk, Rıdvan (1998). Avrupa Birliği ve Türkiye. İstanbul: Beta.
- Ladenburger, Clemens (2008). “Police and Criminal Law in the Treaty of Lisbon: A New Dimension for the Community Method”. European Constitutional Law Review. 2008/4. pp. 20–40.
- Monar, Jörg (2000). “An ‘Area of Freedom, Justice and Security’? Progress and Deficits in Justice and Home Affairs”. Reforming The European Union– From Maastricht to Amsterdam. Philip Lynch, Nanette Neuwahl and G.Wyn Rees (Ed.). Edinburgh: OUPS. pp. 142-161.
- Pers, Steve (2009). “The ‘Third Pillar Acquis’ After the Treaty of Lisbon Enters into Force”, Statewatch Analysis. 3- November. pp. 1–12. http://www.statewatch.org/analyses/no-88-analysis-third%20pillar-ver2.pdf
- Pinder, John (1992). European Community, The Building of A Union. New York: OUPS. Politi, Alessandro (1997). “European Security: The New Transnational Risks”. Chaillot Paper. 29 Oct. http://www.iss.europa.eu/uploads/media/cp029e.pdf
- Powell, Robert (1991). “Absolute and Relative Gains in International Relations Theory”. American Political Science Review. 85/4. pp. 1303–1320.
- Reçber, Kamuran (2005). Avrupa Birliği Mevzuatı. 2. Bas. Bursa: Ezgi Kitabevi. Reçber, Kamuran (2010). Avrupa Birliği Kurumlar Hukuku ve Temel Metinleri. İstanbul: Alfa Aktüel.
- Santiago, Michael (2000). Europol and Police Cooperation in Europe. New York: The Edwin Mellen Press.
- Sinidal, Duncan (1991). “Relative Gains and the Pattern of International Cooperation”. The American Political Science Review. Vol. 85. No. 3. pp. 701–726
- Tekinalp, Gülören ve Ünal Tekinalp (2000). Avrupa Birliği Hukuku. 2.Bas. İstanbul: Beta.
- Tezcan, Ercüment (2001). Avrupa Birliği Kurumlar Hukuku. İstanbul: Betaş.
- Waever, Ole (1996). “The Rise and Fall of The Inter-paradigm Debate”. International Theory: Positivism and Beyond. Steve Smith, Ken Booth and Marysia Zalewski (Ed.). Cambridge: Cambridge Uni. Press. pp. 149- 185.
- Başlangıç: 1982
- Yayıncı: Uludağ Üniv. İİBF