MÜŞRİKLERİN HZ. PEYGAMBER’E KARŞI TAKINDIKLARI TAVIRLAR -EBÛ SÜFYÂN ÖRNEĞİ

Hz. Peygamber 23 yıllık risâlet görevinde birçok zorluk ve engellemelerle karşılaşmıştır. Bu bağlamda onu en fazla meşgul edenler şüphesiz Mekkeli müşrikler olmuştur.Onlar başlangıçta çok da önem vermedikleri bu yeni oluşumun giderek güçlendiğinive alışageldikleri inanç ve yaşantı şeklini tehdit ettiğini gördükleri zaman Hz. Peygamber ve Müslümanlara en ağır işkence ve zulümler yapmaktan geri durmamışlardır.Önceleri alay etmeyle başlayan bu şiddetli muhalefet, giderek iftira ve sözlü sataşmaya,ardından fiilî müdahale ve işkenceye, daha sonra ambargoya ve nihayetinde de silahlı mücadeleye dönüşmüştür. Müşriklerin birçok sebebe matuf olarak geliştirdikleri buaşırı muhalefet hareketlerinde önemli müşrik liderlerinden birisi olan Ebû Süfyân’ınortaya koymuş olduğu tavır genelde diğerleriyle benzer karakterler arz etse de özeldebirtakım farklı hususiyetler göstermektedir. İşte biz bu çalışmamızda Ebû Süfyân’ınrisâlet görevinde Hz. Peygamber’e karşı sergilemiş olduğu tutum ve davranışları vebunların altında yatan nedenleri ortaya koymaya çalışacağız.

Polytheists’ Manners Against Prophet Muhammad -Abu Sufyan Sample

Prophet Muhammad had encountered many difficulties and obstacles in his 23-year prophethood. In this context, those who occupy him too much are undoubtedly the Polytheists in Mecca. When they saw this new formation, which they did not attach much importance at the beginning, was getting stronger and threatened adopted faith and way of life, they carried out the most severe torture and persecution to Prophet Muhammad and Muslims. This violent opposition that started with derision had gradually been transformed into slander and brickbat, then to actual intervention and torture, later on to embargo and finally to armed struggle. In these extreme opposition movements that polytheists have developed for many reasons, attitude of Abu Sufyan, one of the important polytheist leaders, generally shows similar characteristics to those of others, but it shows a number of different characteristics in particular. In this work we will try to reveal Abu Sufyan’s attitudes and behaviors that were exhibited against the Prophet in his prophethood and the underlying reasons for them.

PDF

___

Altuntaş, Mehmet. “Kur’an’da Peygamberlere Gönderilen ‘Suhuflar/Kitaplar’ Üzerine Bir Değerlendirme”. Turkish Studies, Volume 11/12 (Summer 2016): 12-13, DOI Number: http://dx. doi. org/10. 7827/TurkishStudies. 9913.
Altuntaş, Mehmet. “Tevrat ve Kur’an’a Göre Yahudilerin Dünyaya Bakışı”. Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 3, 3 (2013): 98-100.
Apak, Adem. Ana Hatlarıyla İslâm Tarihi I (Hz. Peygamber Dönemi). İstanbul: Ensar Yayınları, 2013.
Apak, Adem. Ana Hatlarıyla İslâm Tarihi II (Hulefâ-i Râşidîn Dönemi). İstanbul: Ensar Yayınları, 2013.
Aycan, İrfan. “Ebû Süfyân”, DİA. 10: 230.
Azimli, Mehmet. Siyeri Farklı Okumak. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2015.
Belâzurî. Ensâbu’l-Eşrâf. 1. cilt. Dımaşk: Dârü’l-fikr, 1997.
Belâzurî. Fütûhu’l-Buldân. trc. Mustafa Fayda. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 1987.
Çağatay, Neşet. İslam’dan Önce Arap Tarihi ve Cahiliyye Çağı. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları 1957.
Demircan, Adnan. “Utbe b. Rebîa”. DİA. 42: 235-236.
Ebü’l-Abbas Şihâbüddîn Ahmed b. Muhammed el- Kastallânî. İrşâdü’s-sârî lişerhi Sahîhi’l-Buhârî. 2. cilt. Mısır: Bulak Matbaası, 1887.
F. Buhl. ‘’Ebû Süfyân’’. İA. 4: 50.
Fayda, Mustafa. “Velîd b. Muğîre”. DİA. 43: 33-34.
İbn Abdilber. ed-Dürer fî ihtisâri’l-meğâzî ve’s-siyer. thk. Şevki Dayf. Kahire: Darü’l-maarif, 1966.
İbn Abdilber. el-İstiâb fî ma‘rifeti’l-ashâb. 2. cilt. Beyrut: Dârü’s-Sadr, 1940.
İbn Habîb. Kitâbü’l-muhabber. thk. Eliza Lichten-Stadter. Haydarâbâd: Dâiretü’l-maarifi’l-Osmaniyye, 1942.
İbn Hacer. el-İsâbe fî temyîzi’s-sahâbe. thk. Muhammed el-Bicevî. 3. cilt. Beyrut: Dârü’l-kütübü’l-ilmiyye, 1992.
İbn Hacer. Tehzîbü’t-tehzîb. thk. Mustafa Abdulkadir Atâ. 4. cilt. Beyrut: Dârü’l-Maarife, 1994.
İbn Hişâm. es-Sîretü’n-nebeviyye. thk. Mustafa es-Sakkâ. 1. cilt. Kahire: y. y, 1955.
İbn İshak. es-Sîre. thk. Muhammed Hamidullah. Konya: Hayra Hizmet Vakfı, 1981.
İbn Kesîr. el-Bidâye ve’n-nihâye. 3. cilt. Beyrut: Beytü’l-efkâr, 2005.
İbn Sa‘d. et-Tabakâtü’l-kübrâ. 1. cilt. Beyrut: Dârü’s-Sadr, 1985.
İbnü’l-Cevzî. el-Muntazam fî târîhi’l-ümem ve’l-mülûk, thk. Muhammed Abdülkadir Atâ-Mustafa Abdülkadir Atâ, 1-18. Cilt. Beyrut: Dârü’lkütübü’l-ilmiyye, 1992.
İbnü’l-Esîr. Usdü’l-gâbe fî ma’rifeti’s-sahâbe. Beyrut: Dârü’l-maarife, 1989.
İbnü’l-Esîr. el-Kamil fi’t-târîh. 1.-12. cilt. Beyrut: Darü’s-sadr, 1965. Kallek, Cengiz. “Ukıyye”. DİA. 42: 67-70.
Kılıç, Ünal. “Ebû Süfyân b. Harb’in Hayatı”. Cumhuriyet Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi 2 (1998): 461-484.
Mecdüddîn İbnü’l-Esîr. en-Nihâye. 4. cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-İlmiyye, trz.
Mes’ûdî. Mürûcu’z-zeheb. 1.-2. cilt. Beyrut: Darü’l-endelüs, 1997.
el-Mizzî. Tehzîbu’l-kemâl fî esmâi’r-ricâl. thk. Beşşar Avvad. 13. cilt. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 1992.
Muhammed Hamidullah. İslâm Peygamberi. trc. Salih Tuğ. 1. cilt. İstanbul: İrfan Yayımcılık, 1993.
es-Safedî. Kitâbu’l-vâfî bi’l-vefayât. 16. cilt. Stuttgart: 1991.
Sarıçam, İbrahim. Hz. Muhammed ve Evrensel Mesajı. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2004.
Taberî. Târîhu’l-ümem ve’l-mülûk. thk. Muhammed Ebü’l-Fadl İbrâhim. 2. cilt. Beyrut: Dârü’s-süveydân, trz.
Vâkıdî. Kitâbü’l-meğâzî. thk. Marsden Jones. 1-3. cilt. Beyrut: Alemü’lkütüb,1966.
Ya’kûbî. Târîh. 1.-2. cilt. Beyrut: Dârü’s-sadr, 1960.
ez-Zehebî. Siyeru a’lâmi’n-nübelâ. thk. Şuayb Arnavut. 2. cilt. Beyrut: Müessesetü’r-risâle, 1994.

Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi-Cover

Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2012
Yayıncı: Salih KARACABEY

Arşiv