ÖZET Amaç: Hepatosellüler karsinomda (HSK) diferansiyasyon derecesinin apparent diffusion coefficient (ADC) histogram analizi sonucunda elde edilen kantitatif verilerle ve kontrastlı manyetik rezonans görüntüleme (MRG) bulgularıyla ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Aralık 2014–Aralık 2017 yılları arasında tetkik edilen 18 yaş ve üzerindeki olguların üst abdomen MR görüntüleri geriye dönük incelendi. Hepatosellüler karsinom tanısı almış 41 tümör histopatoloji sonucuna göre kötü, orta ve iyi diferansiye olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Her diferansiyasyon grubu için olguların demografik özellikleri, MRG bulguları ve ADC ölçümleri kaydedildi. Bulgular: Kötü [n: 14 (%34)], orta [n: 15 (%37)] ve iyi [n: 12 (%29)] diferansiye HSK’larda minimum, ortalama ve maksimum ADC değerleri sırasıyla kötü için 0,59 (0,47-0,64); 0,75 (0,72-0,86); 1,00 (0,88-1,24)x10-3 mm2/s, orta için 0,67 (0,56-0,79); 0,97 (0,75-1,00); 1,17 (1,05-1,31)x10-3 mm2/s, iyi için 0,96 (0,82-0,97); 1,12 (1,01-1,24); 1,40 (1,29-1,62)x10-3 mm2/s olarak hesaplandı. Minimum ADC için kötü-orta, kötü-iyi, orta-iyi gruplar arasında, ortalama ADC için orta-iyi, kötü-iyi gruplar arasında ve maksimum ADC için yalnızca kötü- orta gruplar arasında istatistiksel anlamlı farklılık saptanmıştır (p<0,001). Sayıca tek, iyi sınırlı ve düzgün kenarlı HSK’ların iyi diferansiye olması yönündeki tahminde faydalı olabileceği gözlenmiştir. Diğer kontrastlı MRG bulguları için diferansiyasyon grupları arasında büyük oranda örtüşme olduğu saptanmıştır. Sonuç: Özellikle minimum ADC, HSK’nın diferansiyasyon derecesini tahmin etmede başarılı görünmektedir. ADC, kolay ulaşılır, ucuz, non-invaziv ve kantitatif verilerle yorumu kolay bir biyo-belirteç olarak gelecekte rutin pratikte yerini alabilir. Anahtar Kelimeler: Hepatosellüler Karsinom; Manyetik Rezonans Görüntüleme; Difüzyon Ağırlıklı Görüntüleme (DAG); Apparent Diffusion Coefficient (ADC) ABSTRACT Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between grade of differentiation in hepatocellular carcinoma (HCC) with the quantitative data obtained by the histogram analysis of apparent diffusion coefficient (ADC) and contrast-enhanced magnetic resonance imaging (MRI) findings. Material and Methods: The upper abdomen MR images of patients 18 years of age and older who were examined between December 2014 and December 2017 were retrospectively analyzed. According to histopathology results, 41 tumours diagnosed as hepatocellular carcinoma were divided into 3 groups as poorly-, moderately- and well-differentiated. Demographic characteristics, MRI findings and ADC measurements of the cases were recorded for each differentiation group. Results: In poorly-differentiated [(n: 14 (34%)], moderately-differentiated [n: 15 (37%)] and well-differentiated [(n:12 (29%)] HCCs, minimum, mean and maximum ADC values were respectively calculated as 0.59 (0.47-0.64); 0.75 (0.72-0.86); 1,00 (0.88-1.24) x10-3 mm2/s for poor groups; 0.67 (0.56-0.79); 0.97 (0.75- 1.00); 1.17 (1.05-1.31)x10-3 mm2/s for moderate groups; 0.96 (0.82-0.97); 1.12 (1.01-1.24); 1.40 (1.29-1.62) x10-3 mm2/s for well-differentiated groups. A statistically significant difference was found between poor-moderate, poor-well, moderate-well groups for minimum ADC, between moderate-well, poor-well groups for mean ADC, and only poor-moderate groups for maximum ADC (p <0.001). It has been observed that single, well-circumscribed and smooth-edged HCCs may be useful in predicting that they are well-differentiated. For other contrast MRI findings, a substantial overlap was found between differentiation groups. Conclusion: The minimum ADC, in particular, seems to be successful in estimating the degree of differentiation of HCC. ADC can take its place in routine practice in the future as a biomarker which is easily accessible, inexpensive, non-invasive and easy to interpret with quantitative data. Keywords: Hepatocellular Carcinoma; Magnetic Resonance Imaging; Diffusion Weighted Imaging (DWI); Apparent Diffusion Coefficient (ADC)