DERİN VEN TROMBOZLU HASTALARIN TAKİBİNDE BİYOKİMYASAL PARAMETRELERİN VE BESLENMENİN ÖNEMİ

Giriş: Derin ven trombozu (DVT) potansiyel olarak yaşamı tehdit eden multifaktöriyel bir hastalıktır. Pulmoneremboli ve posttrombotik sendromu gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Bu komplikasyonlardankaçınmak için sıklıkla heparin veya düşük molekül ağırlıklı heparin (DMAH) ve warfarin (coumadin) kullanılmaktadır.Dar bir terapötik penceresi olduğundan coumadin tedavisi iki ucu keskin bir kılıçtır. Bu nedenle,coumadin alan hastalar hedef INR değerlerini (INR=2-3) sürdürmek için aralıklı izlenmelidirler. Çalışmamızınamacı, coumadin ile birilikte kullanılan diğer ilaçların, bitkisel destek ürünlerinin ve besin maddelerinin arasındakietkileşimleri araştırmaktır.Materyal-Metod: Çalışmamız Bozok Üniversitesi Hastanesinde DVT tanısı konulan 120 hastayı kapsamaktadır.Tüm hastalarda tanı Wells Puanlama Sistemi ve D-dimer testi ile kondu ve venöz doppler ultrasonografikinceleme ile kesinleştirildi. Hastalarımızda, coumadin dozu INR değerlerine göre ayarlandı.Bulgular: Hastalarımızın 71’i erkek ve 49’u kadın olup, yaşları 22 ile 83 arasında değişmekteydi (ortalama51.2±12.3 yıl). Hastaların %80’i coumadin ile besinlerin ve bitkisel ürünlerin etkileşimini, %65’i ise coumadinile diğer ilaçların etkileşimini bilmiyordu. Hastalarımızda hedef INR seviyelerini sağlayan coumadin dozu 1.25mg ile 7.5 mg arasında değişme ve ortalama doz erkekler için 4.8 mg, kadınlar için ise 4.7 mg idi. On hastadaminör kanama ve bir hastada ise majör kanama oldu. Minör kanamalı tüm hastalar sadece coumadin tedavisineara verilmesiyle tedavi edildi. Majör kanama gelişen bir hastada, taze donmuş plazma ve K vitaminitedavisi uygulandı.Sonuç: Coumadin kullanan hastalar bitkisel ürünlerden, fazla miktarda yeşil yapraklı sebze yemeklerinden vealkolden uzak durmalıdırlar. Bu hastalarda, yaş, diyet, ırk, etnik köken, genetik mutasyonlar, ilaç etkileşimleri,alkol kullanımı, beslenme ve yaşam koşulları coumadin dozunu ayarlamak için dikkate alınmalıdır. Ayrıca,INR değerleri yaşamı tehdit eden komplikasyonları önlemek ve etkin antikoagülasyonu sağlamak için düzenliolarak izlenmelidir.

Importance of Nutrition and Biochemical Parameters in Patients With Deep Venous Thrombosis

Introduction: Deep venous thrombosis (DVT) is a multi-factorial and potentially life-threatening disease. It can lead to serious complications such as pulmonary embolism and post-thrombotic syndrome. To avoid these complications, heparin or low molecular weight heparin (LMWH) and warfarin (coumadin) are frequently used. Coumadin therapy is a two-edged sword due to its narrow therapeutic window. Therefore, patients taking coumadin should be monitored to maintain the targeted INR levels (INR=2-3). The aim of our study was to investigate the interaction of coumadin with other drugs, herbal products and nutrients. Methods: This study was carried out in the Bozok University Hospital and included 120 patients with DVT. In all patients diagnosis was established by Wells Scoring System and D-dimer testing and confirmed by venous Doppler ultrasonographic examination. In all patients, coumadin dose was adjusted according to INR values. Results: There were 71 male and 49 female patients with age range 22-83 years and mean age 51.2±12.3 years. It was found that 80% of patients were unaware of the interaction of coumadin with foods and herbal products, and 65% were unaware of the interaction of coumadin with other drugs. The coumadin dosage achieving target INR values in our patients were ranged between 7.5 and 1.25 mg and the average dosage was 4.8 mg for men and 4.7 mg for women. 10 patients experienced minor bleeding while only one experienced major bleeding. All patients who had minor bleeding were managed by withholding subsequent coumadin doses. In one patient with major bleeding, fresh frozen plasma and vitamin K were administered. Conclusion: Patients using coumadin should avoid using herbal products, large portion of green leafy vegetables and alcohol. In these patients, age, diet, race, ethnicity, genetic mutations, drug interactions, alcohol intake, nutrition and living conditions should be taken into account for adjusting coumadin dosage. Furthermore, INR values should be monitored regularly to prevent life-threatening complications and to obtain effective anticoagulation.

PDF

___

Prandoni P, Noventa F and Milan M. Aspirin and recurrent venous thromboembolism. Phlebology 2013;28(Suppl 1):99-104.
Siragusa S, Malato A, Anastasio R, Cigna V, Milio G, Amato C, et al. Residual vein thrombosis to establish duration of anticoagulation after a first episode of deep vein thrombosis: the duration of anticoagulation based on compression ultrasonography (DACUS study). Blood 2008;112(3):511-515.
Palareti G, Cosmi B, Legnani C, Tosetto A, Brusi C, Iorio A, et al. D-dimer testing to determine the duration of anticoagulation therapy. N Engl J Med 2006;355 (17):1780-1789.
Fahrni J, Husmann M, Gretener SB, Keo HH. Assessing the risk of recurrent venous thromboembolism – a practical approach. Vasc Health Risk Manag 2015; 11:451-459.
Moodley O and Goubran H. Should lifelong anticoagulation for unprovoked venous thromboembolism be revisited? Thromb J 2015;13:13.
Köksal AT, Avşar G. Oral antikoagülan ilaç kullanan hastalar antikoagülan tedavi ile ilgili ne biliyor ve ne yapıyorlar? Balıkesir Saglik Bil Derg 2015;4(3):137-142.
Couturaud F. Guided duration of anticoagulation after unprovoked venous thromboembolism using D-dimer testing. Eur Respir J 2016;47(5):1313-1314.
Dismore ML, Haytowitz DB, Gebhardt SE, Peterson JW, Booth SL. Vitamin K content of nuts and fruits in the US diet. J Am Diet Assoc 2003;103(12):1650-1652.
Harris JE. Interaction of dietary factors with oral anticoagulants: Review and applications. J Am Diet Assoc 1995;95(5):580-584.
Hung A, Singh S and Tait RC. A prospective randomized study to determine the optimal dose of intravenous vitaminK in reversal of over-warfarinization. Br J Haematol 2000;109(3): 537-539.
Garcia DA, Regan S, Crowther M, Hylek EM. The risk of hemorrhage among patients with warfarin-associated coagulopathy. J Am Coll Cardiol 2006;47(4):804-808.
Çelik A, İzci S, Kobal MA, Ateş AH, Çakmak A, Çakıllı Y, et al. The awareness, efficacy, safety, and time in therapeutic range of warfarin in the Turkish population: WARFARIN-TR. Anatol J Cardiol;
Göz M. Warfarin-gıda etkileşmesi: Olgu sunumu ve literatürün gözden geçirilmesi. Turk Gogus Kalp Dama 2006;14(4):320-324.
Acar A, Hasbahçeci M, Başak F, Canbak T, Çalışkan M, Alimoğlu O. Warfarin doz aşımına bağlı oluşan kanamalar. Dicle Tıp Derg 2012;39(2):223-226.
Kamali F, Pirmohamed M. The future prospects of pharmacogenetics in oral anticoagulation therapy. Br J Clin Pharmacol 2006;61(6);746-751.
Greenblatt DJ, and von Moltke LL. Interaction of warfarin with drugs, natural substances, and foods. J Clin Pharmacol 2005;45(2):127-132.
Yüce GD. Warfarin doz ayarlamasında genetic varyasyonların etkisi. Tuberk Toraks 2014;62(3):236-242.
Yıldırım E, Erol K, Birdane A. Warfarin dose requirement in Turkish patients: the influences of patients characteristics and polymorphisms in CYP2C9, VKORCl and factor Vll. Hippokratia 2014;18(4):319-327.
Wittkowsky AK, and Devine EB. Frequency and causes of overanticoagulation and underanticoagulation in patients treated with warfarin. Pharmacotherapy 2004;24(10):1311-1316.
Kılıçkesmez KO, Ökçün B. Warfarin kullanımıyla birlikte ilaç ve besin etkileşimleri. Turkiye Klinikleri J Cardiol-Special Topics 2013;3(2):36-41.
Altunbaş G, Ercan S, Davutoğlu V, Al B. Overview of warfarin treatment and answers to questions. JAEM 2013;12:38-42.
Demir M, Tekgündüz E. Antitrombotik ve antikoagülan kullanım ilkeleri. Trakya Univ Tıp Fak Derg 2010;27 (Suppl 1):69-73.