The relationships between growth of Pinus sylvestris ssp. hamata forests with ecological factors in Central Anatolia

In this research, relationships in Pinus sylvestris ssp. hamata Yellow pine forests spreading over Türkmen Mountain Turkey were investigated between ecological factors. Although a positive relationship was found between site index and altitude and exposure which are among physiographic habitat factors, a meaningful relationship was not found between exposure and slope position distance from the top edge of the slope . There was a positive relationship between site index and annual rainfall; however, there was not a meaningful relationship between annual average temperature and main rock. A negative relationship was found between site index and B in the litter and humus layer of the forest floor, and a positive relationship N and P in the litter layer was found. The relationship was found site index and Mg and Zn in the needle as positive, it was negative in B. It was determined that there were meaningful statistical relationships between site index and variables of soil horizons. When physiographic habitat factors were evaluated with climatic characteristics and litter characteristics, percentage values of soil horizons variables on the total effect of Yellow pine’s maximum height growth was 47.6% in joining grade

Keywords:

yellow pine, forest Türkmen mountain, Pinus sylvestris,

PDF

___

Anonymous, 1993. Türkmen Dağı 1993–2012 Dönemli Orman Amenajman Planı, pp.150-180.
Anonymous, 2001. Ormancılık Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Yayın No: DPT: 2531 – ÖİK: 547, pp. 45-52.
Anonymous, 2005. http://www.terraserver.com/imagery/image_gx.asp?cpx
Bray, R. H., Kurtz, L. T., 1945. Determination of total, organic and available forms of phosphorus in soils. Soil Sci. 59, 39-45.
Bouyoucos, C. J., 1962. Hydrometer method for making particle size analysis of soil. Agronomy Journal, Vol. 54, No 5.
Carmean, W. H., 1965. Black Oak site quality in relation to soil and topography in southeastern Ohio. Soil. Sci. Soc. Amer. Proc., 29, 308.
Chapman, H. D., Pratt, P. F., 1982. Methods of Analysis for Soils Plants and Waters, University of California, Division of Agricultural Sciences, California, USA.
Corona, P., Scotti, R. and Tarchiani, N., 1998. Relationship between environmental factors and site index in Douglas-fir plantations in central Italy, For. Ecol. Manage. 110, 195-207.
Çepel, N., 1985. Toprak Fiziği, İ.Ü. Orman Fakülesi Yayınları No. 374, İstanbul.
Çepel, N., Dündar, M., 1980. Bolu- Aladağ Orman Ekosistemlerinde Sarıçam’ın (Pinus sylvestris L.) Boy Artımı ile Reliyef ve Toprak Özellikleri Arasındaki İlişkiler, İÜ Orman Fakülesi Dergisi, Seri A, Cilt 30 (1), 129-140.
Çepel, N., Dündar, M., Günel, A., 1977. Türkiye’nin Önemli Yetişme Bölgelerinde Saf Sarıçam Ormanlarının Gelişimi İle Bazı Edafik ve Fizyografik Etmenler Arasındaki İlişkiler, TÜBİTAK, Tarım ve Ormancılık Araştırma Grubu, Proje No: TOAG 154, Tübitak Yayınları No: 354, Ankara.
Daşdemir, İ., 1992. Türkiye’deki Doğu Ladini (Picea orientalis.) Ormanlarında Yetişme Ortamı Faktörleri – Verimlilik İlişkisi, Ormancılık Arşt. Enst. Yayınları No: 64, Ankara.
Dündar, M., 1980. Sarıçam Ekosistemlerinde İğne Yaprak Analizleri İçin Elverişli Örnek Alma Zamanının Belirlenmesi Üzerine Araştırmalar, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Cilt 30(1), 76-110.
Gülçur, F., 1974b. Toprağın Fiziksel ve Kimyasal Analiz Metodları, İ.Ü. Yayın No: 1970, Kutulmuş Matbaası, İstanbul.
Jackson, M. L., 1962. Soil Chemical Analysis, Constable and Company Ld., London, England.
Kacar, B., 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: II, Bitki Analizleri, A.Ü. Ziraat Fakülesi Yayınları, Z. F. Yayın No: 453, Ankara.
Kacar, B., 1994. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: III, Toprak Analizleri, A.Ü. Ziraat Fak., Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No: 3, Ankara.
Kalıpsız, A. K., 1984. Dendrometri, İ.Ü. Yayın No: 3194, İstanbul.
Kantarcı, M. D., 2000. Toprak İlmi, İ.Ü. Orman Fakülesi Yayınları, İstanbul.
Kubiena, W. L. 1953. The Soils of Europe, Thomas Murby and Company, London.
Mirov, N. T., 1967. The Genus Pinus, University of California, The Ronald Press Company, Newyork.
Özyuvacı, N., 1999. Meteoroloji ve Klimatoloji, İ.Ü. Orman Fakülesi Yayınları No: 4196, Dilek Ofset Matbaacılık, İstanbul.
Pamir, H. N. and Erentöz, C., 1975, 1/500 000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası, Ankara Paftası, Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Yayınları, 111, Ankara.
Perkins, H. F., 1970. A rapid method of evaluating the zinc status of Coastal Plain Soils. Commun. Soil Sci. Plant Anal. 1, 35-42.
Richardson, D. M., 1998. Ecology and Biogeography of Pinus, Cambridge University Pres, England. p. 527.
Saraçoğlu, Ö., 1989. Değişik Yaşlı Göknar Meşcerelerinde Bonitet ve Yetişme Ortamı Özellikleri Arasında İkili İlişkiler, İÜ Orman Fak. Dergisi, Seri A, Cil 39(2), 122-138.
Thornwaite, C. W., Mather, J. R., 1955. The Water Budget and Its Use in Irrigation. USDA Year Book of Agiculure. USDA, Washington, pp. 346-358.
Wackley, H., Black, I. A., 1934. An examination of the method for determining soil organic matter and a proposed modification of the chromic acid method, Soil Sci. 37, 29-38.
White, E. J., 1982. Relationship Between Height Growth of Scots Pine (Pinus sylvestris L.) and Site Factors in Great Britain, For. Ecol. Manage. 4, 225-245.
Yücel, E., 1995. Ehrami Karaçamın Doğal Yayılışı ve Ekolojik Özellikleri, A.Ü. Yayın No: 847, Eskişehir.
Yücel, E., 1999. Observatıons Of The Developmental Defferences in Stem Models of Pyramıdal Black Pine (Pinus nigra ssp. pallasiana var. pyramidata). In: Tatlı, A., et al. (Ed), 1st İnternational Symposium on Protection of Natural Environment & Ehrami Karaçam (var. pyramidata). Dumlupınar Univ., Environmental Protection and Management Research Center, Kütahya, pp. 740–754.
Zech, W., Çepel, N., 1972. Güney Anadolu’daki Bazı Pinus brutia Meşcerelerinin Gelişimi ile Toprak ve Reliyef Özellikleri Arasındaki İlişkiler, İ.Ü. Yayın No: 1753, İstanbul. .