Peyzaj çeşitliliğinin SHE analizi ile değerlendirilmesi

Peyzajların tanımlanması ve sınıflandırılması, peyzaj kalitesinin belirlenmesi ve koruma önceliklerinin saptanması açısından önemlidir. Sınıflandırılan ve kalitesi ortaya konan peyzajların değerlendirilmesinde ve koruma hedeflerinin oluşturulmasında temeli peyzaj ekolojisine dayanan birbirinden farklı yöntemler geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, Aşağı Büyük Menderes Havzasında rastgele seçilen üç peyzaj kümesindeki peyzaj çeşitliliğini farklı ölçeklerde ele alarak Alfa çeşitlilik formüllerinden SHE S=Tür Zenginliği, H=Shannon-Wiener indeksi, E=eşitlik, dengelilik analizi ile değerlendirmektir. Araştırma alanını kapsayan peyzaj bütünündeki çeşitliliği seçilen örnek alan düzeyinde değerlendirmek için Alfa çeşitlilik formülleri kullanılmıştır. Uygulama sonunda, peyzajın sınıflandırılmasını sağlayan peyzaj karakter analizi yöntemi ile Alfa çeşitlilik indislerinden SHE analizinin birlikte kullanılmasının peyzaj çeşitliliğini yorumlamada etkin sonuç verdiği belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler:

peyzaj çeşitliliği, SHE analizi, peyzaj karakter analizi, doğa koruma, peyzaj ekolojisi

Employing SHE analysis method for evaluating landscape diversity

Identifying and classifying of landscapes are significant in terms of qualifying landscape types and determining priorities for nature conservation. For assessing landscape, various methods in the scope of landscape ecology have been introduced until today. One of them is SHE analysis that tests the relationship between S species richness , H information – the Shannon-Wiener diversity index and E evenness as measured using the Shannon-Wiener evenness index . This method aims to test the contribution of the concept of species number and equitability in diversity context. We focus on evaluating diversity of three overlapping landscape hubs that are randomly chosen located on the lower catchment of Great Meander River in the Western Anatolia. SHE analysis based on landscape character assessment was employed as an assessment tool in this study to make an integrated and innovative interpretation

Keywords:

landscape diversity, SHE analysis, landscape character assessment, nature conservation, landscape ecology,

PDF

___

Atik, M., Ortaçeşme, V. (2010). Peyzaj Karakter Analizi Yöntemi ile Antalya Side Bölgesi Kültürel Peyzajlarının Karakter Analizi. TUBİTAK Projesi (108Y345), Antalya.
Gülsoy, S., & Özkan, K. (2008). Tür Çeşitliliğinin Ekolojik Açıdan Önemi ve Kullanılan Bazı İndisler. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 1, Yıl: 2008, ISSN: 1302-7085, 168-178
Lindenmayer, D. B., Fischer, J. (2013). Habitat fragmentation and landscape change: an ecological and conservation synthesis. Island Press.
Mert, A., Yalçınkaya, B. (2016). The relation of edge effect on some wild mammals in Burdur-Ağlasun (Turkey) district. BioDiCon, 9(2), 193-201.
Nagendra, H. (2002). Opposite trends in response for the Shannon and Simpson indices of landscape diversity. Applied Geography, 22(2), 175-186.
Özkan, K. (2012). Taksonomik çeşitlilik indislerinin geleneksel çeşitlilik indisleri ile karşılaştırılması. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 13, 107-112.
Özkan, K. (2016). Biyolojik Çeşitlilik Bileşenleri Biyolojik Çeşitlilik Bileşenleri (α, β ve γ) Nasıl Ölçülür? Süleyman Demirel Üniversitesi: Orman Fakültesi. Yayın No:98-Isparta, 2016.
Rees, W. E. (1997). Urban ecosystems: the human dimension. Urban ecosystems, 1(1), 63-75.
Shannon, C. E. (2001). A mathematical theory of communication. ACM SIGMOBILE Mobile Computing and Communications Review, 5(1), 3-55.
Swanwick, C. (2002). Landscape Character Assessment Guidance For England and Scotland. The Countryside Agency and Scottish Natural Heritage, 84 p., England
Turner, M. G. (1989). Landscape ecology: the effect of pattern on process. Annual review of ecology and systematics, 20(1), 171-197.
Wascher, D. M. (2005). European landscape character areas: typologies, cartography and indicators for the assessment of sustainable landscapes (No. 1254). Landscape Europe.
Westhoff, V., Van Der Maarel, E. (1978). The braun-blanquet approach. In Classification of plant communities (pp. 287-399). Springer Netherlands.
Whittaker, R. H. (1978). Classification of plant communities. Dr. W. Junk bv. Publishers, The Hague, The Netherlands.
Yilmaz, K. T. (2011). Incorporating vegetation analysis into ecological characterization of landscapes: The Turkish case. Fitosociologia, 48(2 Suppl 1), 83-92.