Babadağ ve Honaz Dağı’ nda Denizli Bryofit kaynaklı tufa oluşumu
Bu çalışmada, Ege Bölgesi’nin önemli yükseltilerinden olan, Honaz Dağı ve Babadağ’ da Denizli tufa yapısına katılan Bryofit karayosunları, ciğerotları ve boynuzlu ciğerotları taksonları incelenmiştir. Tufa, jeomorfolojik–hidrolojik, botanik ve kendini düzenleyici sistem olmak üzere 3 şekilde sınıflandırılabilir. Botanik altında sınıflandırılan tufa, siyanobakteri ve bryofit taksonlarının varlığında meydana gelir. Yörede yürüttüğümüz çalışmalar sonucunda, 8 familyaya ait 17 cins altında 26 bryofit taksonunun tufa oluşumuna katıldığı belirlenmiştir. Bu taksonlar içinde, Didymodon tophaceus, Eucladium verticillatum, Dicranella varia, Barbula bolleana, B. cellulare, Hymenostylium recurvirostrum, Philonotis calcarea, Platyhypnidium riparioides ve Palustriella commutata en sık rastlanan karayosunlarıdır.
Anahtar Kelimeler:
Batı Anadolu, Bryofit, Flora, Tufa formasyonu, Türkiye
Tufa formation originating from Bryophytes in Babadağ and Honaz Mountain Denizli/Turkey
In this study, bryophyte Antoceratophyta, Hepatıcophyta and Bryophyta taxa which involve tufa formation were investigated in Babadağ and Honaz Dağı Denizli/Turkey which are two important mountains in Western Turkey. Tufa can be classified into three basic types; geomorphologic and hydrological, self-regulating systems and botanical. Tufa which is under botanical type, occurs generally present of cyanobacteria and bryophytes. As a result of our study, 26 bryophyte taxa belonging to 17 genera and 8 families were found in tufa deposits. Didymodon tophaceus, Eucladium verticillatum, Dicranella varia, Barbula bolleana, Bryum pseudotriquetrum, B. cellulare, Hymenostylium recurvirostrum, Philonotis calcarea, Platyhypnidium riparioides and Palustriella commutata are most common mosses among these taxa
Keywords:
Bryophyta, Flora, Tufa Formation, Turkey, West Anatolia,
___
- Altunel, E. 1996. Pamukkale Travertenlerinin Morfolojik Özellikleri, Yaşları Ve Eotektonik Önemleri MTA 118, 47- 64.
- Arnell, S. 1981. Illustrated moss flora of Fennoscandia, 1. Hepaticae. Kungaelv: Swedish Nat. Sci. Res. Coun.
- Atabey, E. 2002. Çatlak Sırt Tipi Laminalı Traverten-Tufa Çökellerinin Oluşumu, Mlkroskobik Özellikleri ve Diyajenezi, Kırşehlr, İç Anadolu. MTA Dergisi 123-124, 59-65
- Bilgin, A., Özpınar, Y. 1990. Babadağ ve Acıpayam (Denizli) dolaylarındaki ofiyolitik kayaçların başkalaşımında etmen olan fiziksel koşullar, Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik fakültesi dergisi C:6,7 (1,2), 65-81.
- Cano, M. J., Guerra. J., Ros, R. M. 1993. A Revision of The Moss Genus Crossidium (Pottiaceae) with The Description of The New Genus Microcrossidium. Plant Systematics and Evolution 188, 213-235.
- Crum, H. A., Anderson, L. E. 1981. Mosses of eastern North America. Columbia Univ. Press.
- Cunningham, E. 2005. The Origin of Tufas: Freshwater Carbonates. Sedimentology & Stratigraphy Research Paper May 6.
- European Commission DG Environment Nature and Biodiversity. EUR 25
- Ford T. D., Pedley, H. M. 1996. A review of tufa and travertine deposits of the world. Earth Science Reviews 41, 117- 175
- Frahm, J. P., Frey, W. 1983. Moosflora. Stuttgart: Verlag Eugen Ulmer.
- Greven, H. C. 1995. Grimmia Hedw. (Grimmiaceae,Musci) in Europe. Backhuys Publishers Leiden, The Netherlands.
- Herman, J. S., Lorah, M. M. 1987. CO2 Outgassing and Calcite Precipitation in Falling Springs Creek, Virginia, USA. Chemical Geology 62, 251–62.
- Heyn, C. C., Herrnstadt, L., Bischler, H., Jovet-Ast, S. 2004. The Bryophyte Flora of Israel and Adjacent Regions. The Israel Academy of Scıences and Humanıtıes.
- Hill, M. O., Bell, N., Bruggeman-Nannenga, M. A., Brugués, M., Cano, M. J., Enroth, J., Flatberg, K. I., Frahm, J. P., Gallego, M. T., Garilleti, R., Guerra, J., Hedenäs, L., Holyoak, D. T., Hyvönen, J., Ignatov, M. S., Lara, F., Mazimpaka, V., Muñoz, J., Söderström, L. 2006. Bryological Monograph: An annotated checklist of the mosses of Europe and Macaronesia. Journal of Bryology 28, 198-267.
- Kürschner, H., Parolly, G. 1999. Syntaxonomy, synecology, and life strategies of selected saxicolous bryophyte communities of West Anatolia and a first syntaxonomic conspectus for Turkey. Nova Hedwigia. 68, 365-391.
- Muñoz, J. 1999. A Revision of Grimmia (Musci, Grimmiaceae) in The Americas. 1: Latin America. Ann. Missouri Bot. Gard. 86, 118-191.
- Nyholm, E. 1981. Illustrated Moss Flora of Fennoscandia. Swedish Nat. Sci. Res. Con.,fasc., 1-5.
- Okay, A. L. 1989. Denizli’nin Güneyinde Menderes Masifi ve Likya naplarının jeolojisi, M.T.A. Dergisi 109, 45-58.
- Parolly, G. 2004. The High Mountain Vegetation of Turkey - a State of the Art Report, Including a First Annotated Conspectus of the Major Syntaxa. Turk J Bot 28, 39-63.
- Paton, A. P. 1997. The Liverworth Flora of British Isles. Harley Books.
- Pedley, H.M. 1990. Classification and Environmental Models of Cool Freshwater Tufas. Sedimentary Geology, 68, 143-154.
- Pedrotti, C. C. 2001. Flora Dei Muschi D’Italia. Medicina-Scienze.
- Pentecost, A., Zhaohui, Z. 2002. Bryophytes From Some Travertine-Depositing Sites İn France And The U.K.: Relationships With Climate And Water Chemistry. Journal of Bryology 24, 233–241
- Smith, A. J. E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. (Second Edition) Cambridge Univ. Press.
- Türkiye Jeoloji Haitası. 1994. Harita Genel Müdürlüğü, MTA.
- Zander, R. H. 1993. Genera of The Pottiaceae: Mosses of Harsh Enviroments. Bullettin of the Buffalo Society of naturel Sciences Vol. 32
- ISSN: 1308-5301
- Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
- Başlangıç: 2008
- Yayıncı: Ersin YÜCEL