Bu araştırma, h. V. yüzyıl şairlerinden olan İbn Behîc el-Endülüsî’nin, Hz. Aişe’yemethiye olarak yazmış olduğu kasideyi lafız ve delalet açısından ele almaktadır.Bu araştırmada söz konusu kaside mütekellim zamiri ve mânaya delaleti, şairinözel ismi zamire tercih etmesi, delil getirirken telmihe başvurması, tekrar edilenlafızlarla birlikte zıt anlamlı kelimeleri kullanıp kullanmamasının nedenleriyönlerinden ele alınacaktır. Bu kaside, kelimelerini dinî ve Ümmü’l-müminin Hz.Aişe’ye gayret besleyen bir üsluptan seçmiştir. Bundan ötürü de şair, mütekellimzamiri kullanmaktan kaçınmaya çalışmış ve kasideyi Hz. Aişe’nin dili üzerindenaktarmıştır. Araştırmanın asıl konusu da bu lugavî olgu oluşturmaktadır.