Kurban ibadeti, dinlerde Tanrıya kulluk etmenin önemli bir aracı olarak kabuledilir. Kurban, kulluğun ifadesi olduğu gibi önemli bir yardımlaşma aracıdır.Ancak, belli dönemlerde kurbanla ilgili kimi uygulamaların farklı oluşu bu sosyalfonksiyonunu azaltmıştır. Câhiliye dönemi dinî geleneklerinden birisi de bahîre,sâibe, vasîle ve hâmî isimleriyle anılan kurbanlardır. Bu isimlerle anılan kurbanlarınortak özelliği 'doğurganlık' vasfı olup bu nitelik farklı isimlerle anılmalarınasebebiyet vermiştir. Kur’an ise sarih bir şekilde bu tür kurban çeşitlerininmeşru kılınmadığını vurgulamaktadır. Bu açıdan İslâm’ın kurban anlayışıhem inanç bazında hem sosyal fonksiyon açısından Câhiliye dönemi kurbanuygulamalarından farklılık arz etmektedir.