Dini çoğulculuğun Batı düşünce tarihinde ilk temsilcisi olarak kabul edilen Alman liberal protestan teolog Ernst Troeltsch (1923) ve çağdaşı Amerikalı filozof William Hocking'in (1932) yaptıkları çalışmalar bu paradigma için ilk örnekler olarak kabul edilir. Söz konusu düşünürler, çalışmalarında Hıristiyanlığın diğer dinler arasındaki yeri konusunu ele almış ve sonuç olarak Hıristiyanlığın diğer dinlere oranla hiçbir zaman özel bir statü iddia edemeyeceğini dile getirmişlerdir. Daha sonra bu paradigma ingiliz tarihçi Arnold Toynbee, William C. Smith ve John Hick tarafından sürdürülmüştür. Fakat John Hick'den önce bu paradigmayı kullanan olsa da çoğulcu paradigmayı bir din kuramı ve akımı olarak geliştiren John Hick olmuştur