The Relationship Between Manufacturing Industry Production and Environmental Pollution: The Validity of the Environmental Kuznets Curve Hypothesis for Turkiye

İmalat sanayi özellikle gelişmekte olan ülkeler için ekonominin dinamik gücünü oluşturmaktadır. İmalat sanayi üretiminde tüketilen kömür, petrol ve doğalgaz gibi karbon temelli fosil enerji kaynakları sera gazı salınımına neden olmaktadır. İmalat sanayi çeşitli üretim alanları yoluyla doğrudan ve sektörün enerji talebi yoluyla dolaylı olarak sera gazları üretimi ile ilişkilidir. Çalışmanın temel amacı Türkiye imalat sanayi üretimi ve imalat sanayi kaynaklı sera gazı emisyonları arasında Çevresel Kuznets Eğrisi (ÇKE) hipotezinin öngördüğü ters-U ilişkisinin geçerliliğini 1998-2018 dönemini kapsayan yıllık verileri kullanarak test etmektir. Bağımlı değişken olarak imalat sanayisinin neden olduğu kişi başına karbondioksit (CO2) emisyonu, bağımsız değişken olarak kişi başına imalat sanayi GSYİH’si ve kontrol değişken olarak da kişi başına düşen imalat sanayisinde tüketilen enerji miktarı kullanılmıştır. Değişkenler için kurulan kübik model ARDL sınır testi yaklaşımı ile incelenmiştir. Çalışmanın uzun dönem analiz sonuçları, imalat sanayi üretimi ile kirletici emisyon miktarı arasında doğrusal bir ilişkiyi işaret etmektedir. Ancak GSYİH değişkenlerinin katsayıları istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. İmalat sanayisindeki enerji tüketimi ve sektörün kirletici emisyon miktarı arasında pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Araştırma dönemine ait Türkiye imalat sanayi verileri ÇKE ters-U hipotezini desteklememektedir. İmalat sanayi üretimindeki artışın sera gazı emisyonlarına etkisi sektörün enerji talebindeki artıştan kaynaklanmaktadır. Çalışmanın sonuçları sanayi yapısını kirletici endüstrilerden temiz endüstrilere dönüştürecek sanayi politikalarına öncelik verilmesi kadar, enerji üretiminin alternatif enerji kaynakları ile ikame edilmesinin önemini göstermiştir.

The Relationship Between Manufacturing Industry Production and Environmental Pollution: The Validity of the Environmental Kuznets Curve Hypothesis for Turkiye

The manufacturing industry constitutes the dynamic power of the economy for especially developing countries. Carbon-based fossil energy sources such as coal, oil and natural gas consumed in manufacturing industry cause greenhouse gas emissions. The manufacturing industry is directly related to the production of greenhouse gases through various production areas and indirectly through the energy demand of the sector. The main purpose of the study is to test the validity of the inverted-U relationship predicted by the Environmental Kuznets Curve (EKC) hypothesis between Turkish manufacturing industry production and manufacturing industry greenhouse gas emissions using annual data covering the 1998-2018 period. The per capita carbon-dioxide (CO2) emission caused by the manufacturing industry as the dependent variable, GDP per capita from manufacturing industry as the independent variable, and the amount of energy consumed in the manufacturing industry per capita as control variable were used. The cubic model established fort he variables was examined with the ARDL bound testing approach. The long-term analysis results of the study indicate a linear relationship between manufacturing industry production and the amount of pollution emissions. However, the coefficients of the GDP variables were not statistically significant. A positive and statistically significant relationship was found between the energy consumption in the manufacturing industry and the amount of pollutant emissions in the sector. Manufacturing industry data in Turkiye for the research period do not support the EKC inverted-U hypothesis. The effect of the increase in manufacturing industry production on greenhouse gas emissions is due to the increase in the energy demand of the sector. The result of the study showed the importance of substituting production with alternative energy sources, as well as giving priority to industrial policies that will transform the industrial structure from polluting industries to clean industries.

___

  • Ahmed, K.ve Long, W. (2012). Environmental Kuznets Curve and Pakistan: An empirical analysis. Procedia Economics and Finance, 1, 4-13. https://doi.org/10.1016/S2212-5671(12)00003-2.
  • Akbostancı, E., Tunç, G. İ. ve Türüt Aşık, S. (2005). İmalat sanayi ve kirlilik: Bir kirli endüstri sığınağı olarak Türkiye. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 60 (1), 3-28. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000001417.
  • Akel, V. ve Gazel, S. (2014). Döviz kurları ile BIST sanayi endeksi arasındaki eşbütünleşme ilişkisi: Bir ARDL sınır testi yaklaşımı. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (44), 23-41.
  • Alper, F. Ö. ve Alper, A. E. (2017). Karbondioksit emisyonu, ekonomik büyüme, enerji tüketimi ilişkisi: Türkiye için bir ARDL sınır testi yaklaşımı. Sosyoekonomi, 25 (33), 145-156.
  • Ang, J. B. (2007). CO2 emissions, energy consumption, and output in France. Energy Policy. 35 (10), 4772-4778.
  • Apergis, N. ve Öztürk, İ. (2015). Testing Environmental Kuznets Curve hypothesis in Asian countries. Ecological Indicators, 52, 16-22.
  • Arı, A. ve Zeren, F. (2011). CO2 emisyonu ve ekonomik büyüme: Panel veri analizi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 18 (2), 37-47.
  • Aytun, C., Akın, C. S. ve Algan, N. (2017). Gelişen ülkelerde çevresel bozulma, gelir ve enerji tüketimi ilişkisi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10 (1), 1-11. https://doi.org/10.25287/ohuiibf.297156.
  • Ayvaz Kızılgöl, Ö. (2011). Mevsimsel eşbütünleşme testi: Türkiye’nin makroekonomik verileriyle bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (2), 13-25.
  • Awan, A. G. (2013). Relationship between environment and sustainable economic development: A theoretical approach to environmental problems. International Journal of Asian Social Science, 3 (3), 741-761.
  • Başar, S. ve Temurlenk, M. S. (2007). Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi: Türkiye üzerine bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21 (1), 1-12.
  • Beşer, M. K. ve Hızarcı Beşer, B. (2017). The relationship between energy consumption, CO2 emissions and GDP per capita: A revisit of the evidence from Turkey. Alphanumeric Journal, 5 (3), 354-368. https://doi.org/10.17093/alphanumeric.353957.
  • Binboğa, G. (2017). Sürdürülebilirlik kapsamında Kyoto Protokolü esneklik mekanizmaları ve Türkiye’nin durumunun incelenmesi. MCBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 15 (4), 207-238. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.373079.
  • Bozkurt, E. ve Altıner, A. (2018). Doğrusal ve doğrusal olmayan birim kök testleriyle Türkiye’de işsizlik histerisinin tespiti. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (Prof. Dr. Harun Terzi Özel Sayısı), 167-180.
  • Cruz, J. L. S., Granda, L. E. S., ve Viteri, M. L. P. (2018). Methane emissions, economic growth and agriculture: evidence of Environmental Kuznets Curve for Argentina. INNOVA Research Journal, 3 (9), 157-171.
  • Çetin, M. ve Saygın, S. (2019). Çevresel Kuznets Eğrisi hipotezinin ampirik analizi: Türkiye ekonomisi örneği. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 26 (2), 529-546. https://doi.org/10.18657/yonveek.491110.
  • Dağdemir, Ö. (2005). Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve ekonomik büyüme: İklim değişikliği politikasının Türkiye imalat sanayi üzerindeki olası etkileri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 60 (2), 49-70.
  • Dağdemir, Ö. (2015). Çevre sorunlarına ekonomik yaklaşımlar ve optimal politika arayışları. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Dam, M. M., Karakaya, E. ve Bulut, Ş. (2013). Çevresel Kuznets Eğrisi ve Türkiye: Ampirik bir analiz. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (Özel Sayı), 85-96.
  • Demiray Erol, E., Erataş, F. ve Başçı, N. (2013). Çevresel Kuznets Eğrisi’nin yükselen piyasa ekonomilerindeki geçerliliği: Panel veri analizi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (1), 400-415.
  • Destek, M.A., Ulucak, R. ve Doğan, E. (2018). Analyzing the environmental Kuznets Curve for the EU countries: the role of ecological footprint. Environmental Science Pollution Research, 25: 29387-29396.
  • Dinda, S. (2004). Environmental Kuznets Curve hypothesis: A survey. Ecological Economics, 49, 431-455.
  • Erataş, F. ve Uysal, D. (2014). Çevresel Kuznets Eğrisi yaklaşımının “BRICT” ülkeleri kapsamında değerlendirilmesi. İktisat Fakültesi Mecmuası, 64, 1-25.
  • Erdoğan, İ., Türköz, K. ve Görüş, M. Ş. (2015). Çevresel Kuznets Eğrisi hipotezinin Türkiye ekonomisi için geçerliliği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (44), 113-123.
  • Esen, E., Yıldırım, S. ve Kostakoğlu, S. F. (2012). Feldstein-Horioka hipotezinin Türkiye ekonomisi için sınanması: ARDL modeli uygulaması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 7 (1), 251-267.
  • Güneş, S., Togay, A. ve Güneş, Ç. (2015). Katma değer ve kalkınma bağlamında ürün tasarımı. Gazi Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, (16), 97-112. https://doi.org/10.18603/std.76973.
  • Gürlesel, C. F. (2009). Global sanayi eğilimleri ve Türkiye için değerlendirme. İstanbul: İstanbul Sanayi Odası Yayınları. Jalil, A. ve Mahmud, S. F. (2009). Environment Kuznets curve for CO2 emissions: A cointegration analysis for China. Energy Policy, 37, 5167- 5172.
  • Karaçayır, E. ve Karaçayır, E. (2016). Yurtiçi kredi hacminin işsizlik üzerindeki etkisi: Türkiye uygulaması. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18 (30), 13-18.
  • Karadaş, H. A. ve Koşaroğlu, Ş. M. (2021). Testing Environmental Kuznets Curve hypothesis for N2O. İzmir İktisat Dergisi, 36 (4), 913-928.
  • Kaya, V. ve Yalçınkaya, Ö. (2016). İmalat sanayinin gelişimi, ekonomik büyüme ve cari açık ilişkisi: BRICS+seçilmiş yükselen piyasa ekonomileri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30 (1), 91-119.
  • Kılıç, R. ve Akalın, G. (2016). Türkiye’de çevre ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki: ARDL sınır testi yaklaşımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (2), 49-60. https://doi.org/10.18037/ausbd.389162.
  • Kızılkaya, O., Sofuoğlu, E. ve Karaçor, Z. (2016). Türkiye’de turizm gelirleri-ekonomik büyüme ilişkisi: ARDL sınır testi yaklaşımı. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 23 (1), 203-215.
  • Koçak, E. (2014). Türkiye’de Çevresel Kuznets Eğrisi hipotezinin geçerliliği: ARDL sınır testi yaklaşımı. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 2 (3), 62-73.
  • Köprücü, Y. ve Sarıtaş, T. (2017). Türkiye’de eğitim ve ekonomik büyüme: Eşbütünleşme yaklaşımı. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4 (2), 77-89. https://doi.org/10.17541/optimum.292018.
  • Lebe, F. (2016). Çevresel Kuznets Eğrisi hipotezi: Türkiye için eşbütünleşme ve nedensellik analizi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17 (2), 177-194.
  • Moomaw, W. R. ve Unruh, G. C. (1997). Are environmental Kuznets Curves misleading us? The case of CO2 emissions. Environment and Development Economics, 2 (4), 451-463.
  • Olokesusu, F. ve Ogbu, O. M. (1995). Dirty industries: A challenge to sustainability in Africa, O. M. Ogbu, B. O. Oyeyinka ve H. M. Miawa, Technology Policy and Practice in Africa (ss. 367-383). Kanada: International Development Research Centre.
  • Omay, R. E. (2013). The relationship between environment and income: Regression Spline Approach. International Journal of Energy Economics and Policy, 3, 52-61.
  • Özmen, M. T. (2009). Sera gazı-Küresel ısınma ve Kyoto Protokolü. Türkiye Mühendislik Haberleri, 42-46.
  • Öztürk, M. ve Öztürk, A. (2019). BMİDÇS’den Paris Anlaşması’na: Birleşmiş Milletler’in iklim değişikliğiyle mücadele çabaları. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (4), 527-541.
  • Pamuk, M. ve Bektaş, M. (2014). Türkiye’de eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki İlişki: ARDL sınır testi yaklaşımı. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2 (2), 77-89.
  • Pata, U. K., Yurtkuran, S. ve Kalça, A. (2016). Türkiye’de enerji tüketimi ve ekonomik büyüme: ARDL sınır testi yaklaşımı. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 38 (2), 255-271.
  • Saatçi, M. ve Dumrul, Y. (2011). Çevre kirliliği ve ekonomik büyüme ilişkisi: Çevresel Kuznets Eğrisinin Türk ekonomisi için yapısal kırılmalı eş-Bütünleşme yöntemiyle tahmini. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (37), 65-86.
  • Shahbaz, M., Mutascu, M. I. ve Azim, P. (2013). Environmental Kuznets Curve in Romania and the role of energy consumption. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 18, 165-173. https://doi.org/10.1016/j.rser.2012.10.012.
  • Şahinöz, A. ve Fotourehchi, Z. (2013). Çevresel Kuznets Eğrisi: İndirgenmiş ve ayrıştırılmış modellerle ampirik bir analiz. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31 (1), 199-224.
  • Uçak, S. ve Usupbeyli, A. (2013). Sürdürülebilir kalkınmada karbondioksit emisyonları büyüme ilişkisi: BRICS ülkeleri ve Türkiye. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5 (2), 492-504.
  • Yandle, B., Vijayaraghavan, M. ve Bhattari, M. (2002). The Environmental Kuznets Curve. PERC Research Study, 2 (1), 1-24.
  • Yapraklı, S. (2010). Türkiye’de esnek döviz kuru rejimi altında dış açıkların belirleyicileri: Sınır testi yaklaşımı. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65 (4), 141-164.
  • Yılmazer, M. ve Açıkgöz Ersoy, B. (2009). Kirlilik Sığınağı Hipotezi, doğrudan yabancı yatırımlar ve kamu politikaları. Ege Akademik Bakış, 9 (4), 1441-1462.
  • Yurttagüler, İ. M. ve Kutlu S. (2017). An econometric analysis of the Environmental Kuznets Curve: The case of Turkey. Alphanumeric Journal, 5 (1), 116-125. https://doi.org/10.17093/alphanumeric.304256.
  • Dünya Bankası. https://data.worldbank.org/indicator/NV.IND.MANF.CD?locations=TR. (Erişim Tarihi: 20.10.2022).
  • TÜİK. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Sera-Gazi-Emisyon-Istatistikleri-1990-2020-45862#:~:text=Toplam%20sera%20gaz%C4%B1%20emisyonlar%C4%B1nda%202020,ile%20at%C4%B1k%20sekt%C3%B6r%C3%BC%20takip%20etti. (Erişim Tarihi: 20.10.2022).