Sosyal Hizmet Perspektifinden Esping Andersen’ in Sınıflandırdığı Farklı Refah Rejimlerinin İncelenmesi; Güney Avrupa Refah Rejimi Bağlamında Türkiye

Refah devleti, İkinci Dünya Savaşı’ nın sona ermesiyle 1945’ lerden sonra ortaya çıkmış ve sosyal, ekonomik, kültürel birçok yönden gelişim gösteren, toplumda yaşayan bireylere sosyal refah hizmetleri sağlama hedefi olan devleti ifade etmektedir. Kavram olarak sanayi devrimine ve makineleşmaye dayanan, proleterya sınıfının hak ve özgürlüklerini savunma amacı olan refah devleti, özellikle Avrupa ülkelerinin kendine özgü oluşturduğu sosyal refah politikaları doğrultusunda şekil almıştır. Farklı refah rejimleri çalışmaları ise ilk olarak geniş ve kapsamlı anlamda Gosta Esping Andersen tarafından ortaya konulmuştur. Andersen tarafından meydana getirilen kategorize çalışmalarında refah rejimleri; Liberal refah rejimleri, Sosyal Demokrat refah rejimleri ve Muhafazakar- Korporatist refah rejimleri adı altında sınıflandırılmıştır. Sonrasında Andersen’ in yapmış olduğu sınıflandırmanın tam anlamıyla ülkelerin refah rejimine yönelik politikaları karşılamadığı ve yeni bir refah rejimine ihtiyaç olduğu iddia edilerek Andersen’ in yaptığı sınıflandırmada kendilerine yer bulamayan ülkelerin de içine alındığı Güney Avrupa refah rejimi ortaya atılmış ve Türkiye de bu sınıflandırılmanın içine dahil edilmiştir. Bu çalışma ile; refah devletinin ortaya çıkış süreci, özellikleri, modern çağda Avrupa ülkelerinin kendilerine özgü uygulamış oldukları sosyal politikalar doğrultusunda meydana gelen farklı refah rejimlerinin incelenmesi ve Türkiye’ nin bu sınıflandırma ekseninde hangi kategorizasyonda yer aldığının ve modern devlet sürecinde geçmişten günümüze uygulanan sosyal hizmet uygulamalarının ve sosyal politikaların hangi mihverde şekillendiğinin ortaya konulması amaçlanmaktadır.

Investigation of Different Welfare Regimes Classified by Esping Andersen from Social Service Perspective; Welfare Regime of Southern Europe in The Context of Turkey

The welfare state, which emerged after the end of the Second World War after the 1945s, refers to the state, which has developed in many aspects in social, economic and cultural terms and aims to provide social welfare services to individuals living in the community. The welfare state, which is based on the industrial revolution and mechanization as a concept, is the aim of defending the rights and freedoms of the proletarian class, and took shape in line with the social welfare policies developed especially by European countries. The work of different welfare regimes was first introduced by Gosta Esping Andersen in a broad and comprehensive sense. Welfare regimes in categorized studies by Andersen; Liberal welfare regimes are classified as Social Democratic welfare regimes and Conservative-Corporate welfare regimes. Afterwards Andersen 's literally policies for the countries of the welfare regime of the classification made by the welcome that and was alleged need for a new welfare regime Andersen in his classification put forward taken Southern European welfare regimes in the countries that can not find a place for themselves and Turkey have also been incorporated into this classification. With this work; process of emergence of the welfare state, features of the modern era in the analysis of different welfare regimes occurring in the direction of social policies they have implemented their own European countries and Turkey this classification axis in which kategarizasyo in place to get that and the modern state in the process of the past to the present applied social work practice and what social policies It is aimed to reveal that it is shaped in the pivot.

___

  • • Alp, S. (2009). Refah Devleti Düşüncesinin Gelişimi Ve Bir Liberal Alternatif Olarak Üçüncü Sektör, Maliye Dergisi, Sayı:156. • Birinci, M. (2017). Sosyal Devlet Modelleri: Sosyal Demokrat Model, İsveç-Norveç Örneği, Journal Of Social Work, Cilt: 1, Sayı: 1. • Canatan, K. (2013). Aile Sosyolojisi: Bilimsel Ve Kuramsal Çerçeve, Açılım Kitap Yayınevi. • Cerami, A. (2006). Social Policy in Central And Eastern Europe: The Emergence of a New European Welfare Regime. Berlin: LIT Verlag Münster. • Çevik, D. (2002). İsveç'te Sosyal Hizmet, S: 2-7. • Duyan, V. (2010). Sosyal Hizmet Temelleri, Yaklaşımları, Müdahale Yöntemleri, Sosyal Çalışma Yayınları, Ankara, 2014. • Esping-Andersen, G. (1990). The Three Worlds of Welfare Capitalism, Cambridge: Polity Press. • Esping-Andersen, G. (1996). “Welfare States without Work: The Impasse of Labour Shedding and Familialism in Continental European Social Policy”, Welfare States in Transition: National Adaptations in Global Economies. • Ferrera M. (2006). Sosyal Avrupa’da Güney Avrupa Modeli, Sosyal Politika Yazıları İçinde (A. Buğra, Ç. Keyder Eds.), İletişim Yayınları, Istanbul, 195-229. • Güler, M. Güney Avrupa Refah Rejminde Sosyal Dışlanma, Gazi Üniversitesi Çalışma Ekonomisi Ve Endüstri İlişkileri Bölümü • Gümüş, İ. (2017). Güney Avrupa Ve Türkiye’de İş-Yaşam Dengesi: Karşılaştırmalı Bir Analiz, Kırklareli Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 6, Sayı:1. • Günal, P. Avrupa Birliği’nin Güney Avrupa Sosyal Devlet Modeline Etkisi: İspanya Örneği, Yardım Ve Dayanışma Dergisi. • Günal, P. (2009). Avrupa Birliğinin Sosyal Politikası Çerçevesinde Güney Avrupa Sosyal Devlet Modeli Ve Türkiye, Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi, Ankara. • Koçak, O. (2017). Bilgi Toplumu Perspektifinde Refah Devleti: Finlandiya Modeli, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl: 8, Sayı: 13. • Kol, E. (2014). Refah Rejimleri Açısından Sağlık Sistemlerinin Değerlendirilmesi: Güney Avrupa Refah Modeli Ve Türkiye, Kürsel İktisat Ve İşletme Çalışmaları Dergisi, Cilt:3, Sayı:5. • Metin, O. (2011). Sosyal Politika Açısından Akp Dönemi: Sosyal Yardım Alanında Yaşananlar, Sakarya Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi, Çalışma Ekonomisi Bölümü. • Öngöre, Ö. (2018). Sosyal Politikanın Bir Göstergesi Olarak Vatandaşların İyilik Halinin Ülkelere Göre Karşılaştırmalı Analizi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:11, Sayı: Özel sayı 1. • Özalp, A. (2017). Bir Refah Devleti Analizi: Ekonomik Ve Sosyal Sonuçlar, Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, Cilt:5, Sayı:2. • Özdemir, S. Sosyal Gelişim Düzeyleri Farklı Refah Devletlerinin Sınıflandırılması Üzerine Bir İnceleme, İ.Ü. İktisat Fakültesi, Çalışma Ekonomisi Ve Endüstri İlişkileri Bölümü. • Özdemir, S. (2007). Küreselleşme Sürecinde Refah Devleti, İstanbul: İto Yayınları. • Rostila, M. (2013). Social Capital And Health Inequality In European Welfare States, Palcrave Macmıllan, Centre For Health Equity Studies (Chess), Stockholm University/Karolinska • Sargutan, E. (2016). İsveç Sağlık Sistemi, Ülkelerin Karşılaştırmalı Sağlık Sistemleri. • Soyseçkin, İ. (2015). Türkiye’de Kadın İstihdamı Ve Sosyal Refah Uygulamaları, Mülkiye Dergisi, 39(3), 245-270. • Taşçı, F. (2004). Yaşlılara Yönelik Sosyal Politikalar: İsveç, Almanya, İngiltere Ve İtalya Örnekleri. Çalışma Ve Toplum(24), S. 187 • Tiyek, R. (2018). Güney Avrupa Refah Rejimleri Ve Türkiye’de Asgari Ücretin Belirlenmesi, İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 3. • Toprak, D. (2015). Uygulamada Ortaya Çıkan Farklı Refah Devleti Modelleri Üzerine Bir İnceleme, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 21. • Uyanık, M. (2018). Almanya Sosyal Yardım Sistemi V Sosyal Hizmet Uygulamaları, Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi. • Ülgen, G. (2017). Refah Rejimleri Sınıflandırma Çalışmaları: Cinsiyet Boyutları, Marmara Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 39, Sayı: 2. • Vardar, N. (2015). Engelsiz İsveç'ten Ne Öğrenebiliriz? Bianet Bülten, 2-15. Http://Bianet.Org/Bulten Adresinden Alındı. • Van Voorhis, R. A. (2002). “Different Types of Welfare States-A Methodological Deconstruction of Comparative Research”, The Journal of Sociology & Social Welfare. • Yertüm, U. (2016). Güney Avrupa Refah Rejimi Bağlamında Türkiye: Bir Değerlendirme, Kırklareli Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:5, Sayı:1.