Yoksulluk insanlık tarihi boyunca önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle 1980’li yıllardan sonra dünya genelinde yaşanan ekonomik dönüşümler zenginle yoksul arasındaki farkı daha fazla artırmıştır. Bunun sonucunda, dünya genelinde yoksulluğun boyutu artmıştır. Türkiye’de kırda yaşanan işsizlik nedeniyle özellikle 1950’li yıllardan sonra kentlere göç hareketleri başladığı görülmektedir. Bu göçler başlangıçta kentlerdeki sanayinin iş gücü ihtiyacını karşılayan ve göç edenlere refah sağlayan olumlu etkiler yaratmıştır. Ancak zamanla, kentlerin alt yapı, konut, sağlık hizmetleri ve iş imkanları hızla büyüyen kentleşme ve nüfus baskını kaldıramamıştır. Bu durum, kırdaki yoksulluk sorununun kentlerde de yaygınlaşmasına neden olmuştur. Kent yoksulluğu, yoksul aileleri düşük ücretli ve kayıt dışı işlerde çalışmaya zorlamaktadır. Kentlerdeki yoksulluğun sonucu olarak ekonomik sıkıntılar çeken aileler için çocuklarını çalıştırmak önemli bir yoksullukla mücadele yöntemi haline gelmiştir. Yoksul ailelerin çocukları kentlerde küçük atölyelerde kayıt dışı olarak çalışmakta veya sokaklarda seyyar satıcılık çöp toplayıcılığı gibi işler yapmaktadır. Özellikle büyük şehirlerde sokaklarda çalışan çocukların sayısı hızla artmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı sokaklarda çalışan çocuklara ve bu çocukları yaşadıkları sorunlara dikkat çekmektir. Bu amaç doğrultusunda sokaklarda çalışan çocuklar üzerine yapılmış çalışmalardan yararlanarak Türkiye’de sokakta çalışan çocukların mevcut durumu ve yaşadıkları sorunlar ortaya konulmuştur.