İslam tarihinde kültürel, ekonomik, bilimsel gelişme dönemi olarak kabul edilen İslam’ın Altın Çağ'ındakı başarılar Müslüman dünyası için gerçek bir gurur kaynağıydı. Her ulus kendi özelliklerini korumuş ve o dönemde İslam medeniyeti çeşitlilik içinde bir uyum yaratmıştır. Bu uyum bir arada yaşama kültürüyle elde edilmiştir. İslam Rönesansı sırasında İslam medeniyetinde bir arada yaşamayı şekillendiren bir dizi faktör vardı. Makale, İslam'ın ortaya çıkışı, Arapların askeri fetihleri, Arapça resmi dili, sekizinci yüzyıldan başlayan yaygın çeviri süreci ve laik bilimlerin gelişimi gibi faktörleri tartışıyor. İslam, her şeyden önce, insanları ırkına, milliyetine, dinine, diline, cinsine, mal varlığına, siyasi görüşüne bakılmaksızın herkesin hak ve özgürlüklerinin eşitliğini güvence altına alan ve tek bir imanla birleştiren entelektüel ve duygusal bir güçtür. İslam'ın ortaya çıkması sonucu oluşan birlikte yaşama ve hoşgörü kültürü ortaçağ Avrupa'sına yabancıydı. Bu hoşgörü İslam içinde oluştu. Başka bir faktör de Araplar tarafından geniş alanların fethedilmesidir. Bu fetihler sonucunda bu alanlarla birlikte yeni kent merkezleri ve yeni ticaret yolları inşa edildi. Yakın ticaret ilişkileri, diğer kültürlerin benimsenmesi, çok kültürlü diyalog, dini hoşgörü İslam dünyasında bir arada yaşamanın gelişmesine yol açmıştır. İslam medeniyeti, çeviri sürecinin en yüksek modelini sunan ve medeniyetleri kültürel zenginleşmeye ve kültürleşmeye yönlendiren medeniyetlerden biri olarak kabul edilmektedir. İslam medeniyetindeki çeviri hareketi Mehdi (775-786) ve Harun el-Raşid (786-809) halifeleri döneminde kademeli olarak başladı. Bu dönemde antik el yazmaların çoğu Bağdat ve Basra'ya aktı. Çevirmenler arasında Bizans İmparatorluğu'ndan Yunanlılar ve Hıristiyan bilginler de dahil olmak üzere Türkler, Araplar vardı.

The achievements of Islamic Golden Age, considered the period of cultural, economic, scientific development in the history of Islam were a real source of pride for the Muslim world. Each nation has preserved its peculiar characteristics and Islamic civilization created harmony in diversity in that period. This harmony is achieved through the culture of coexistence. There were a number of factors that shaped coexistence in Islamic civilization during the Islamic Renaissance. The article discusses these factors such as the emergence of Islam, the military conquests of the Arabs, the official language of Arabic, the widespread translation process beginning from the eighth century, and the development of secular sciences. Islam is, first of all, an intellectual and emotional force that unites people with a single faith, regardless of race, religion, nationality or political affiliation by the spiritual spirit. The culture of coexistence and tolerance formed as a result of the emergence of Islam was foreign to medieval Europe. This tolerance was formed within Islam. Another factor is the conquests of large areas by the Arabs. As a result of these conquests, new urban centers and new trade routes were built with these areas. Close trade relations, the adoption of other cultures, multicultural dialogue, religious tolerance have led to the development of coexistence in the Islamic world. Islamic civilization is also considered to be one of the civilizations that offers the highest model of the translation process and leads civilizations to cultural enrichment and acculturation. The translation movement in Islamic civilization began gradually during the caliphates of al-Mahdi (775-786) and Harun al-Rashid (786-809). Most of ancient manuscripts flowed to Baghdad and Basra during this period. Among the translators, there were Turks, Arabs, including Greeks from the Byzantine Empire and Christian scholars.