Süleymaniye külliyesi geniş tarımsal arazilere ve çok sayıda gelir getirici kentsel mülke sahipti. Ancak vakıf açılışından yaklaşık otuz yıl sonra kayıtlarda kasaba ve bakkala borçlu olarak zikrediliyordu. Vakıf daha önce muhasebe defterleri üzerinden tetkik edilmesine rağmen yıllardan beri süregiden mali sıkıntıları tespit edilememişti. Bu çalışmada ise daha ayrıntılı mali kayıtları ihtiva eden bazı müfredat defterleri kullanılarak vakfın ciddi tahsilat güçlükleri yaşadığı iddia edilmektedir. Çalışma iki noktayı özellikle önemsemektedir. İlk olarak müfredat defterleri vakıfların mali analizini sağlamlaştıran değerli arşiv malzemeleridir. İkincisi Süleymaniye'nin gelirlerinin büyük bir kısmını Balkanlar'daki arazilerden elde ettiğini dikkate alırsak, vakfın mali güçlükler yaşaması bölgesel tarımsal ekonomi ile de ilişkilendirilebilir. Bu nedenle, Süleymaniye gibi devasa bir vakfın ileride daha uzun dönemli bir mali analizi Balkanlar'da iktisadi koşulların ortaya çıkarılması için son derece önemlidir.

The large waqf complex of Süleymaniye in Istanbul held vast agricultural lands and numerous revenue-yielding real estates. However, in 1586, it was mentioned as being in debt to butcher and grocer in an official document. The financial distress of the waqf around the 1580s could have not been determined although the waqf has been examined through its account books. The present study using the detailed registers shows that the waqf experienced serious difficulties in revenue collection. This study particularly emphasizes two points. First, the detailed registers are valuable sources supporting the financial analysis of the waqf institutions. Secondly, considering the fact that the Süleymaniye was deriving the major part of its income from the rural areas in the Balkans, the financial hardship of the waqf may imply deterioration in agricultural conditions. Therefore, future research analyzing the waqf for a longer term is significant to reveal economic conditions in the Balkans.