Abdulhak Şinasi Hisar, alâka çekici ve canlı ifadesi, aynı zamanda bedii zevk de uyandıran güzel Türkçe'siyle bugünkü nesrimizin başlıca mümessillerinden biridir. Vaktiyle, 1921 'de Dergâh mecmuasında bazı şiirler de neşreden bu kıymetli nâsirimiz, az sayıdaki bu şiirleri bir yana bırakılırsa, san'at hayatını tamamiyle nesir sahasına vermiş bulunmaktadır. Onun Aşk imiş Her Ne Vâr Âlemde isimli ve XV.—XX. asra ait Türk şairlerinden seçtiği mısra ve beyitleri içine alan antolojisi (1955) dışında, mensur eserlerinin mevzu bakımından birleştiği bir nokta vardır: Hâtıralar ve geçmiş günlere hasret... Ali Nizami Bey'in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952), Fahim Bey ve Biz (üçüncü basım, 1955), Çamlıca' daki Eniştemiz (ikinci basım, 1956), Boğaziçi Mehtapları (ikinci basım, 1956), Boğaziçi Medeniyeti ve Boğaziçi Mehtapları (1954), Geçmiş Zaman Köşkleri (1956), Geçmiş Zaman Fıkralar, (1958), İstanbul ve Pierre Loti ve Yahya Kemal'e Vedâ (1959) adlı bu on cilt tutan nesirlerinin hepsinde Istanbul hayatının türlü cepheleri ile alâkalı canlı hâtıralar buluruz; hikâye ve roman kaydiyle neşredilen Ali Nizami Efendi'nin Alafrangalığı ve Şeyhliği, Fahim Bey ve Biz, Çamlıca'daki Eniştemiz de, bizce bir hikâye ve romandan ziyade hatıra nev'ine giren eserlerdir; çünkü bunların başlıca kahramanlarını yaşayan tipler teşkil ediyor ve bu tipler kadar, onların yaşadıkları mekan, vak'alar da hakikidir. Bütün bu eserlerde geçmişle alakalı yer yer kıymetli notlar bulmak mümkündür; fakat hemen söyleyelim ki biz bu yazımızda bunların tahlili ve kıymeti üzerinde duracak değiliz; böyle bir tahlili ayrı bir makaleye bırakarak, muellifin, şu son günlerde neşredilen Ahmed Haşim, Şiiri ve Hayat adlı eserini tanıtmağa çalışacağız