Ahmet Çaparlar, Eda Çaparlar ve Yahya Avcı tarafından Latin Alfabesi’ne aktarılmak suretiyle yayına hazırlanan eser, Pangaltı Mekteb-i Harbiyye’de uzun yıllar muallimlik yapan ve birçok devlet kademesinde görev aldıktan sonra Müze-i Askerî (Askeri Müze)’yi kurarak, söz konusu müzede müdürlük görevinde bulunan Ferîk Ahmed Muhtar Paşa (1861-1926) tarafından kaleme alınmıştır. Yazım süreci tam olarak belirtilmemiş olmakla beraber, 1926 yılında tamamlanan ve vefatından sonra 1928 yılında yayımlanan eserin ilk baskısının tam künyesi; Türkiye Devleti’nin En Mühim ve Meşhûr Esfârından 1244-45 (1828-29) Türkiye-Rusya Seferi ve Edirne Muâhedesi -Vakitsiz Seferin İbret ve İntibâh Dersleri- adını taşımakta ve iki ciltten oluşmaktadır. Yazar eserini Gazi Mustafa Kemal Paşa’ya ithaf etmiştir.

In the 19th century, there had been a period in the Ottoman Empire were significant changes occurred in the historiography as well as administrative, political and military fields. One of the breaking points in Ottoman historiography was the fact that intellectuals who were sent to Europe for education in the process of westernization and reforms learned foreign languages and could read different books written in foreign languages in the field of history. Compared to the previous ones, the intellectuals who learned different languages also used foreign state records without being dependent on the Ottoman records. In this way, the dynasty-centered Ottoman histories, along with monographic features of the voyage, victory, biography and social history has led to the emergence of synthesis research.