ÖZ Osmanlı Arşiv belgelerinde “Üsera-yı İslamiye” ya da “Üsera-yı Müslime” olarak bahsedilen esirler, I. Dünya Savaşı’nda İtilaf Devletleri safında savaşıp esir düşen Müslüman askerlerdir. Bunlardan bir kısmı Alman, Avusturya-Macaristan ve Bulgar ordularına bir kısmı ise direkt Osmanlı ordularına esir düşmüştür. Osmanlı Devleti, müttefiklerinin aldığı esirlerin bir kısmını “İttihad-ı İslam” çerçevesindeki yoğun çalışmalar sonucunda Osmanlı topraklarına getirtmiştir. Peyderpey Anadolu’ya gelen bu esirler gönüllü olarak Osmanlı ordularında saf tutmuş, sağ kalanlar ise garnizonlarına döndüklerinde Osmanlı vatandaşlığına davet edilmiştir. İnsan gücünün gitgide azaldığı ekonomiye, esir istihdamının başından beri büyük fayda sağlayacağına kanaat getirmiş olan hükûmet, bu esirleri en çok ihtiyaç duyulan Osmanlı merkezlerine göndermiştir. Hatta 1915 sonlarından itibaren Almanya ve Avusturya’dan yapılan cihat maksatlı sevkler yerini iskân amacına bırakmıştır. Esirlerin vatandaşlığa geçmesini teşvik eden Osmanlı Hükûmeti, bürokratik engellere çözümler getirmiş, arazi, dükkân, sermaye vererek geçim sağlamaları için tüm şartları hazırlamıştır. Farklı farklı uyruktaki bu Müslüman esirlerin bir dönem Anadolu’da varlık gösterdikleri bile yaygın olarak bilinmemekte olup hakkında az sayıda akademik çalışma bulunmaktadır. Üsera-yı İslamiye kapsamındaki esirlerin tanımlanması, bu esirlerden Osmanlı topraklarına gelenlerin belirlenmeye çalışılması, esirlerin Osmanlı yurdunda nasıl karşılandığı, iskân ve sonrasında nelerle karşılaştığı, halktan nasıl muamele gördüğü, yaşadığı sorunlar, problemler karşısında nasıl tutum sergilediği ve tüm bu serüvende Osmanlı Hükûmeti’nin Müslüman esirlere yaklaşımı bu çalışmanın amacını teşkil etmektedir. Temelde Devlet Arşivleri’ndeki dijital belgelerin taranması suretiyle hazırlanan ve I. Dünya Savaşı’nın etkilerini farklı bir düzlemde ele alan bu makale, yakın tarih araştırmacılarına alanında kaynak teşkil edecek niteliktedir.

ABSTRACT In World War I, the armies of the Entente powers were not entirely composed of Christian soldiers. Among them were two and a half million Muslims. Some of these soldiers were captured by the German, Austro-Hungarian and Bulgarian armies, and some of them directly by the Ottoman armies. The Ottoman Empire named these captives as "Üsera-yı İslamiye" or "Üsera-yı Müslime" in their official correspondence, and it seems that they never equated them with other captives. Even the existence of these Muslim captives of different nationalities is not widely known and there are few academic studies on them. During the literature review, it was noticed that üsera-ı Islamiye was not handled in a holistic approach without excluding the front or origin. This article; First of all, after identifying the captives within the scope of üsera-yı Islamiye, it tries to determine those who came to the Ottoman lands from these captives. Secondly, it aimed to focus on how these captives were welcomed in the Ottoman homeland what they faced during and after the resettlement how they were treated by the people how they faced the problems they experienced how they behaved in the face of problems and the Ottoman Government's approach to Muslim captives throughout this adventure. The article, which was basically prepared by scanning more than three hundred digital documents in the State Archives, and which deals with the effects of World War I on a different plane, is a source for recent history researchers in its field.