Bu çalışma 2014 yılında Doğu Karadeniz Bölgesi arıcılarının, ana arı kullanımı, ek besleme, verim, ürün çeşitliliği, kışlatma dönemindeki koloni kayıpları, koloni artırımları ve göçer arıcılık durumlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Doğu Karadeniz Bölgesinde 2012 yılı Arıcılık Kayıt Sistemine göre 50 ve üzeri koloniye sahip 6270 arıcılık işletmesi belirlenmiştir. Bu işletmelerin basit tesadüfi örnekleme metodu ile 209’u ile yüz yüze anket yapılmıştır. Bölge arıcıları ortalama olarak 52.34 yaşında, 24.28 yıl deneyimli ve 101,56 koloniye sahiptirler. Arıcılar genel olarak koloni performanslarından memnundurlar. Bal dışında diğer arı ürün çeşitliliği sınırlı sayıda arıcı tarafından ve çok az miktarda üretim yapılmaktadır. Arıcılarımız genel olarak ana arılarını kendi işletmelerinde üretmekte ve 2 yılda bir değiştirmektedir. %9 oranında arıcımızda hala ana arı değişimini koloninin kendi isteğine bırakmaktadır. Bölge arıcılarının %24.5’i Ticari ana arı kullanmalarına rağmen koloni başı ana arı kullanımı oldukça düşüktür. Genel olarak Ordu ili hariç çoğunlukla Bölgede arıcılık yan gelir kaynağı olarak yapılmaktadır. Ordu, Giresun, Trabzon, Rize, Artvin, Gümüşhane ve Bayburt illerinin sırasıyla bal verimi, 38.54, 16.32, 14.36, 11.45, 17.01, 16.82, 15.00 kg/koloni. Kışlatma kaybı %9, %10, %10, %9, %3, %15, %6. Kolonilerde oğul eğilimi % 5, %6, %9, %9, %5, %7, %7. Koloni bölerek çoğaltım durumları %14, %31, %22, %12, %30, %13, %3. Ticari işletmeden ana arı kullanım oranları %25, %14, %17, %37, %8, %0, %70. Balın yanında başka ürün çeşitliliğine yönelme %6, %7, %33, %0, %17, %61, %10. Ek beslemede (ilkbahar ve sonbahar)  kullandıkları şeker miktarları: 7.67, 10.8, 9.08, 7.83, 8.29, 15.0, 6.04 kg/koloni olarak belirlenmiştir.  Bölgede göçer arıcılık hakim olup(%95), Göçer arıcılıkta en çok Erzurum ili tercih edilmiştir. Bölge arıcılarının % 5’i iki ve üzeri yerlere üretim amaçlı kolonilerini nakletmektedirler.