Şaban ÜNVER, Emre ŞİMŞEK, İzzet İSLAMOĞLU, Hayati ARSLAN

ÜNİVERSİTE TAKIMLARINDA YER ALAN SPORCULARIN YARALANMA KAYGI DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışmanın amacı Üniversite takımlarında mücadele eden farklı branşlardan sporcuların yaralanma kaygı düzeylerini incelemektir. Çalışmaya farklı üniversitelerde öğrenim gören ve üniversite takımlarında yer alan yaş ortalamaları 21,78±2,82 yıl olan toplamda 791 (321 kadın, 470 erkek) sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Rex ve Metzler’in (2016) geliştirdiği, Caz ve ark. (2019) tarafından uyarlanan “Spor Yaralanması Kaygı Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçekler müsabakaların yapıldığı yerlerde katılımcılara uygulanmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 21 paket programı ile t-testi ve ANOVA testi kullanılarak yapılmıştır. Sporcuların spor yaralanma kaygı puanları branşlara göre karşılaştırıldığında zayıf algılanma kaygısı (ZAK), hayal kırıklığına uğratma kaygısı (HKUK), Sosyal desteği kaybetme kaygısı (SDKK), yeteneğini kaybetme kaygısı (YKK) alt boyutlarında anlamlı farklılık tespit edilirken (p0,05). Yaralanma kaygı puanları cinsiyete göre karşılaştırıldığında ise AÇK ve YYK alt boyutlarında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir (p

Anahtar Kelimeler:

Sporcu, Kaygı, Yaralanma, Üniversite

PDF

___

1. Williams JM., Andersen MB. (2007). Psychosocial antecedents of sport injury and interventions for risk reduction. İçinde: Tenenbaum G., Eklund RC. (Editör). Handbook of sport psychology. John Wiley & Sons Inc. 379-403.
2. Türkeri Bozkurt H. (2015). Spor ve egzersiz psikolojisinin temelleri. Spor Sakatlıkları ve Psikolojisi. İçinde: Şahin M., Koruç M. (Editör). Nobel Akademik. Ankara, 457-458.
3. Cheng WK., Hardy L., Markland D. (2009). Toward a three-dimensional conceptualization of performance anxiety: Rationale and initial measurement development. Psychology of Sport and Exercise, 10, 271-278.
4. Ivarsson A., Johnson U. (2010). Psychological factors a predictors of injuries among senior soccer players: A prospective study. Journal of Sports Science & Medicine. 9(2), 347-52.
5. Mankad A., Gordon S., Wallman K. (2009). Perceptions of emotional climate among injured athletes. Journal of Clinical Sport Psychology. 3, 1-14.
6. Ergün M. (2008). Spor yaralanmalarının önlenmesi. http://forum.alyans.org.tr/index.php/topic,128.0.html. [Erişim Tarihi: 10.05.2020]
7. Koşar NŞ., Demirel HA., Aydoğ TS., Doral MN. (2006). Adolesanlarda sporcu sağlığı. Türkiye Klinikleri Journal of Pediatric Sciences. 2(7), 25-33.
8. Rex CC., Metzler JN. (2016). Development of the sport injury anxiety scale. Measurement in Physical Education and Exercise Science. 20(3), 146-158.
9. Caz Ç., Kayhan RF., Bardakçı S. (2019). Spor yaralanması kaygı ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Hekimliği Dergisi. 54(1), 52-63.
10. Petrie TA., Falkstein DL. (1998). Methodological, measurement and statistical issues in research in sport injury prediction. Journal of applied sport Psychology. 10, 26-45.
11. Yılmaz ŞE. (2011). Orta öğretim kurumlarındaki öğrencilerin (14-17 yaş) spor yaralanma sıklıkları, risk faktörleri ve oluşum şekillerinin incelenmesi. (Burdur İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Isparta.
12. Tanyeri L. (2019). Farklı branş sporcularında yaralanma kaygısının incelenmesi. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 577-591.
13. Çankaya S., Çakıcı HA., İslamoğlu İ., Demirci AK., Bıyık K. (2019). Farklı branşlardaki sporcuların bazı sosyo-demografik özellikler açısından yaralanma kaygısı düzeyleri. 17. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi. 13-16 Kasım, Antalya.
14. Kayhan RF., Yapıcı A., Üstün ÜD. (2019). Kadın sporcuların yaralanma kaygılarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 276-287.
15. Karayol M., Eroğlu SY. (2020). Takım ve bireysel sporlarla ilgilenen sporcuların spor yaralanması kaygı durumlarının incelenmesi. Spor Eğitim Dergisi. 4(1), 137-144.
16. Jennifer MR., Sandra ES. (2005). The relationships among three components of perceived risk of injury, previous injuries and gender in non-contact/limited contact sport athletes. The Online Journal of Sport Psychology. 7(1), 20-42.
17. Brawman-Mintzer O., Lydiard RB. (1996). Generalized anxiety disorder: issues in epidemiology. The Journal of Clinical Psychiatry. 57(Suppl 7), 3-8.
18. Kontos AP., Feltz DL., Malina RM. (2000). The development of the risk of injury in sports scale (RISSc). Journal of Sport and Exercise Psychology. 21, 259-279.
19. Short AE., Reuter J., Brandt J., Short MW., Kontos AP. (2005). The relationship among three components of perceived risk of injury, previous injuries and gender incontact sport athletes. Athletic Insight. The Online Journal of Sport Psychology. 6(3), 38-46.
20. Brustad RJ. (1993). Youth in sport: Psychological considerations. In the Handbook on research in sport psychology. İçinde: Singer RN., Tennat LK., Murphey M. (Editör). Macmillan. New York 695-717.
21. Cassidy CM. (2006). Development of a measure of sport ınjury anxiety: The sport ınjury appraisal scale. Doctoral Dissertation, University of Tennessee, Knoxville.
22. Lazarus RS. (1991). Progress on a cognitive-motivational-relational theory of emotion. American Psychologist. 46, 819-834.
23. Lazarus RS. (1999). Stress and emotion: A new synthesis. Springer Publishing. New York
24. Lazarus RS. (2000). Cognitive-motivational-relational theory of emotion. In Emotions in sport. Human Kinetics. United States, 39-63.
25. Steffen K., Pensgaard AM., Bahr R. (2009). Self-reported psychological characteristics as risk factors for injuries in female youth football. Scandinavian Journal of Medicine Science in Sports. 19, 442-451.