ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN YEME TUTUMU, YEME FARKINDALIĞI VE SOSYAL GÖRÜNÜŞ KAYGISININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışma üniversitede öğrenim gören öğrencilerin; yeme tutumu, yeme farkındalığı ve sosyal görünüş kaygısının değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya 18-31 yaş arası toplam 362 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin yaş ortalaması 22.519 ± 2.60 yıl olarak belirlenmiştir. Katımcılara Yeme Tutumu Testi (YTT-40), Yeme Farkındalığı Ölçeği-30 (YFÖ-30) ve Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği (SGKÖ) uygulanmıştır. İstatistik analizler SPSS programında anlamlılık düzeyleri p

EXAMINATION OF EATING ATTITUDE, EATING AWARENESS AND SOCIAL APPEARANCE ANXIETY OF UNIVERSITY STUDENTS

This study seeks to examine eating attitude, eating awareness and social appearance anxiety of university students. A total of 362 students aged 18-31 participated in the study. The average age of them was identified as 22 519 ± 2.60 years. Participants were subjected to Eating Attitude Test (EAT-40), Eating Awareness Scale-30 (EAS-30), Social Appearance Anxiety Scale (SAAS). Statistical analyses were evaluated in SPSS program where levels of significance were taken as p

___

  • 1. Anderson LM., Reilly EE., Schaumberg K., Dmochowski S., Anderson DA. (2016). Contributions of mindful eating, intuitive eating, and restraint to BMI, disordered eating and meal consumption in college students. Eat Weight Disord. 21(1),83-90.
  • 2. Büyüköztürk H., Çolak Ş., Görgülü F., Saraçoğlu E., Saraçoğlu İ. Bir Grup Üniversite Öğrencisinde Yeme Tutumuyla İlişkili Faktörler.http://tip.baskent.edu.tr/kw/upload/464/dosyalar/cg/sempozyum/ogrsmpzsnm15/15.S7.pdf. 30.12.2019 tarihinde erişim sağlanmıştır.
  • 3. Çakaroğlu D., Arslan C., Sandıkçı B. (2016). Investigation of Healthy Life Style Behavior and Body Mass Index of University Students. Sport si Societate. 16(1), 85-88.
  • 4. Çolak H., Aktaç Ş. (2019). Ağırlık Yönetimine Yeni Bir Yaklaşım: Yeme Farkındalığı. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi. 3(3), 212-222.
  • 5. Doğan T. (2010). Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği’ nin (SGKÖ) Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 39, 151-159.
  • 6. Ekşi H., Arıcan T., Yaman G. (2016). Meslek Lisesi Öğrencilerinin Riskli Davranışlarının Yordayıcısı Olarak Sosyal Görünüş Kaygısı ve Mükemmeliyetçilik. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 17(2), 527-545.
  • 7. Kadıoğlu M., Ergün A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Yeme Tutumu, Öz-Etkililik ve Etkileyen Faktörler Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi.5(2), 96-104.
  • 8. Kaleli S., Kılış N., Erdoğan M., Erdoğan N. (2017). Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Beslenme Alışkanlıkları. Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi. 2(2), 12-8.
  • 9. Kara A. (2016). Sosyal Görünüş Kaygısı ile Utangaçlık Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Birey ve Toplum. 6(11), 95-106.
  • 10. Karakoç E., Taydaş O. (2013). Bir Serbest Zaman Etkinliği Olarak Üniversite Öğrencilerinin İnternet Kullanımı İle Yalnızlık Arasındaki İlişki. Cumhuriyet Üniversitesi Örneği. Selçuk İletişim. 7(4), 33-45.
  • 11. Kıssal A., Kaya M., Koç M. (2016). Hemşirelik ile Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeyleri ve Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 16(3),134-141.
  • 12. Köse G., Tayfur M., Birincioğlu İ., Dönmez A. (2016). Adaptation study of the Mindful Eating Questionnare (MEQ) into Turkish. Journal of Cognitive Behavioral Psychotherapy and Research. 16(3), 125-134.
  • 13. Köse G. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Yeme Farkındalığının Üzerine Bir Araştırma. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beslenme Ve Diyetetik Anabilim Dalı. Doktora Tezi. Ankara.
  • 14. Öz M. http://www.hurriyet.com.tr/asiri-yemenin-nedeni-tamamen-duygusal-22345141. 30.12.2019 tarihinde erişim sağlanmıştır.
  • 15. Pehlivan B. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Yeme Tutum İnançları, Bağlanma Stilleri, Yalnızlık Düzeylerinin Yeme Tutumu Üzerindeki Etkisi. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
  • 16. Savaşır I., Erol N. (1989). Yeme tutum testi: anoreksiya nervoza belirtileri indeksi. Psikoloji Dergisi. 7, 19-25.
  • 17. Saygın M., Öngel K., Çalışkan S., Yağı MA., Has M., Gonca T., Kurt Y. (2011). Süleyman Demirel Üniversitesi öğrencilerinin beslenme alışkanlıkları. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 18(2), 43-47.
  • 18. Soyuer F., Ünalan D., Elmalı F. (2010). Normal ağırlıklı ve obez üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 7(2). http://www.InsanBilimleri.com. 01.12.2019 tarihinde erişim sağlanmıştır.
  • 19. Şimşir Z., Seki T., Dilmaç B. Sosyal Görünüş Kaygısında Cinsiyet Farklılıkları: Bir Meta Analiz Çalışması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 10(17), 615-637.
  • 20. Thombs DL., Rosenberg J., Mahoney CA., Daniel EL. (1996). Weight loss expectancies, relative weight, and symptoms of bulimia in young women. Journal of College Student Development. 37(4), 405-413.
  • 21. Tokgöz P., Ertem M., Çelik F., Gökçe Ş., Saka G., Hatunoğlu R. (1995). Üniversite öğrencilerinin beslenme alışkanlıklarının saptanmasana ilişkin bir araştırma. Beslenme ve Diyet Dergisi. 24(2), 229.238.
  • 22. Topkara G. (2014). Üniversite öğrencilerinin yeme tutumları ve yetişkin bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin cinsiyete göre karşılaştırılması. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • 23. Waller G., Matoba M. (1997). Emotional eating and eating pathology in non-clinical groups, Emotional Eating. 26(3), 333–340.
  • 24. Yıldırım İ., Yıldırım Y., Tortop Y., Poyraz A. (2011). Afyon Kocatepe Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Beslenme Alışkanlıkları ve Bunları Etkileyen Faktörler. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 8(1), 1375-91.
  • 25. Zarifoğlu A. (2019). Farklı Fakültelerdeki Üniversite Öğrencilerinde Ortoreksiya Nervoza Görülme Sıklığı İle Yeme Tutum Davranışları ve Beden Algısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep.