ORTA ÖĞRETİMDE ÖĞRENİM GÖREN SPOR YAPAN VE YAPMAYAN ÖĞRENCİLERİN YARATICILIK VE ÇOKLU ZEKÂ ALANLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
Bu araştırmanın amacı; orta öğretimde öğrenim gören spor yapan ve yapmayan öğrencilerin yaratıcılık ve çoklu zekâ alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Araştırma grubunu; Afyon, Karaman, Kastamonu, Çorum, İstanbul, Batman, Kocaeli, Malatya, Antalya, Konya, Van il merkezlerindeki orta öğretim kurumlarında spor yapan; 292’si erkek, 208’i kız, spor yapmayan 315’i erkek, 185’i kız toplam 1000, 9.10. ve 11. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. İlk olarak araştırmanın amacına ilişkin mevcut bilgiler, literatürün taranmasıyla sistematik bir şekilde verilmiştir. Böylece konu hakkında teorik bir çerçeve oluşturulmuştur. İkinci olarak araştırmanın amacına ulaşmak için; Raudsepp 1977 tarafından geliştirilmiş Çoban 1999 tarafından türkçeye uyarlanan “Ne Kadar Yaratıcısınız? “How Creative Are You?” yaratıcılık ölçeği ile Saban 2001 tarafından geliştirilen “Çoklu Zekâ Alanları Envanteri” kullanılmıştır. Verilerin çözüm ve yorumlanmasında; Pearson Momentler Çarpım Korelâsyonu, anlamlılık P ≤0,05 alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde ve hesaplanmış değerlerin bulunmasında SPSS Statistical package for social sciences paket programı kullanılmıştır. Bu çalışmanın sonucunda; Spor yapan öğrencilerin yaratıcılık ve çoklu zekâ alanları arasındaki ilişki incelendiğinde; yaratıcılık düzeyleri ile sözel dilsel zekâ, mantıksal-matematiksel zekâ, görsel uzamsal, bedensel kinestetik zekâ, müziksel ve ritmik zekâ, sosyal zekâ, içsel zekâ, doğacı zekâ alanları arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Spor yapmayan öğrencilerin ise; yaratıcılık düzeyleri ile sözel dilsel zekâ, mantıksal-matematiksel zekâ, görsel uzamsal, bedensel kinestetik zekâ, müziksel ve ritmik zekâ, sosyal zekâ, içsel zekâ, doğacı zekâ alanları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler:
Orta Öğretim, Spor Yapan, Spor Yapmayan, Yaratıcılık, Çoklu Zekâ
SEARCHING OF THE STUDENT WHO IS EDUCATED IN HIGH SCHOOL DOING SPORTS AND NOT’S RELATIONSHIP BETWEEN THEIR CREATIVITY AND MULTIPLE INTELLIGENCE AREAS
The purpose of this search is to present the differences between the creativity and multiple intelligence areas among the high-school level students who do sports and those who don’t. The group of this search is composed of totally 1000 students at 9th,10th and 11th grade that are 292 male students and 208 female students who do sports, 315 male students and 185 female students don’t do sports at the high schools in city centres of Afyon, Karaman, Kastamonu, Çorum, İstanbul, Batman, Kocaeli, Malatya, Antalya, Konya and Van. Firstly, the current information about the purpose of this study is learned systematically by searching the details of the literature. In this way, a theorical limitation about the topic has been reached. Secondly, to realize the purpose of the study; “How Creative Are You?” creativity scale that was developed by Raudsepp 1977 and was translated into Turkish by Çoban 1999 and also Multiple Intelligence Areas Inventory that was developed by Saban 2001 was used. In determining and comment the data, , Pearson Correlation Coefficient test the meaningfulness is set at P
Keywords:
High School, Who Do Sport, Who Don’t Sport, Multiple Intelligence, Creativity,
___
- Aksu, A. Y. (1985). “The Effect of Method and Sex on Science Achievement: Logical Thinking ability and Creativity Thinking Ability of 5th Grade Students.” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik
- Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Aral N, Akyol K.A, ve Sığırtmaç A. (2006). Beş-Altı Yaş Grubundaki Çocukların Yaratıcılıkları Üzerine Orff
- Öğretisine Dayalı Müzik Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi www.e-sosder.com, ISSN:1304-0278 Kıs-2006 C.5 S.15 (1-9).
- Bozkurt, S. (2004). “Yaratıcılık ve Çoklu Zekânın Futbolda Yaratıcılıkla İlişkisinin İncelenmesi, Marmara
- Üniversitesi.” Yayınlamamış Doktora Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Campbell, B.(1992). Multiple Intelligence in Action. Childhood Education, 68 (4):197.
- Çoban, S. (1999). “Yöneticilerin Yaratıcılık Düzeyleri İle Liderlik Tarzları Arasındaki İlişki.” Yayınlanmamış Yüksek
- Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Demirci, C. (2002). Etkin Öğrenme Yaklaşımının İlköğretimde Uygulanması, 2002. www.
- Epo.Hacettepe.Edu.Tr/Eleman/Yayinlar/C-Etkin-Ogrenme.Doc. Fryer, M. & Collings, J. A. (1991). Teacher’s Vews About Creativity. British Journal of Educational Psychology, 66, pp. 207 – 219.
- Gander, M. J. & Gardiner, H. J. (1998).Çocuk ve Ergen Gelişimi. (Çev.B. Onur). Ankara: İmge Kitapevi.
- Mangır. M. ve Aral, N.(1991). Alt ve Üst Sosyo Ekonomik Düzeydeki Dokuz Yaş Çocuklarının Yaratıcılıklarını
- Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi, Eğitim ve Bilim Dergisi, 1991.
- Özden, Y.(2003). Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Raudsepp, E. (1977). 12 Vital characteristics of the Creative Supervisor. Supervision. Vol:45, sa,14-15.
- Sonmaz, S. (2002). “Problem Çözme Becerisi İle Yaratıcılık ve Zekâ Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.”
- Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Şahin, İ., Ulusoy, Ö.Y., ve Turan, H,. (2005). Baskın Beyin, Yetenek ve Kaygı Değişkenleri İçin Korelasyon
- Çalışması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi 28-30 Eylül 2005, Denizli.
- Wickett, J. C. & Vernon, P. A. (1994). Peripheral Nerve Conduction Velocity, Reaction Time, And İntelligence: An
- Attempt To Replicate Vernon And Mon (1992). Intelligence Vol.18, S.1 27-32.
- Vernon, P. A. & Mori, M. (1992). Intelligence, Reaction Times, And Peripheral Nerve Conduction Velocity, Intelligence, 16. 273-288.
- ISSN: 1307-6477
- Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
- Başlangıç: 2007
- Yayıncı: Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi