KUR’AN’DA HELÂK OLAN KAVİMLERDE SUÇ-CEZA UYUMU -I

Kur’an‐ı Kerim’de anlatılan helâk olan kavimlere verilen cezalar, suçlarının niteliğindenbağımsız olmayıp, onların cezalandırma şekillerini ve yöntemlerini işlediklerisuçlar belirlemiştir. Suç ile ceza arasında bir uyum ve dengenin olduğu, sünnetullahınişleyişinin de bu şekilde cereyan ettiği görülmektedir. Mütecaviz toplum hangigünah ile yoğrulmuşsa ilahi ceza da adeta günahına uygun bir şekle bürünerekkendisine dönmüştür. Tuğyan eden kavimlerin yaşadıkları coğrafyadaki tabiatın,onların azgınlıkları türünden başkaldırışını görüyoruz. Nuh kavmine ve Firavun’akarşı suyun, Ad kavmine karşı çöl fırtınasının, Lut kavmine karşı ise volkanıntuğyan etmesine şahit oluyoruz. Adeta insan nasıl davranırsa yeryüzü de ona oşekilde davranmaktadır.Bu çalışmamız tarihin belli dönemlerinde Allah’a isyan, kullara zulüm türündengünahları ile toplumsal düzeni bozup Allah’ın gazabına uğrayan toplulukların,suçları ile cezalandırılma şekilleri arasındaki bağlantının Kur’an’da nasıl yeraldığının ortaya konulması amacına matuftur. Kur’an’da suç ile ceza ve helâk şekliarasındaki bağlantı ve uyumun ortaya konulmasının ferdi ve toplumsal bazdaişlenen kötülüklerin önlenmesine yönelik bir katkı sağlayacağı kanaatindeyiz.
Anahtar Kelimeler:

Kur’an, kıssa, helâk, suç, ceza

___

  • el‐Affânî, Seyyid Huseyn, el-Cezâu min Cinsi’l-‘Amel, I‐II, 2. Bsk., Kahire: Mektebetü İbn Teymiye 1417/1996. Akar, Muhlis, Kur’an‐ı Kerime Göre Toplumların Helâk Oluş Sebepleri ve Şekilleri (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi SBE, İstanbul 1986. Bayer, İsmail, “Kur’ân Üslubunda Kesitler Arası Bağlantılar Nûh Kıssası Örneği”, JASS, no: 60, Autumn II, 2017. Cora, Mustafa, Kur’an’da Âd Kavmi, Samsun 2013. Çimen, Abdullah Emin, Niçin Helâk Oldular –Kur’ân-ı Kerîm’de Helâk Kavramı-, İzmir: Akademi Yay. 2008. Durmuş, İsmail, “İstidrac”, DİA, İstanbul: TDV Yay., 2001. Erdoğan, Suat, Kur’an ve Sünnet Işığında Suç-Ceza Uygunluğu (Münasebet), , İstanbul: Süleymaniye Vakfı Yay. 2014. Fazlurrahman, Ana Konularıyla Kur’an, trc. Alparslan Açıkgenç, Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 1996. İbn Fâris, Ebü’l‐Hüseyn Ahmed (ö. 395), Mu‘cemü Mekâyisi’l-Luğa, Thk. Abdusselâm Muhammed Hârûn, Dâru’l‐Fikr, 1399/1979. İbn Manzûr, Ebul‐Fadl Cemâlüddîn Muhammed b. Mükerrem el‐Mısrî (ö. 711/1311), Lisânu’l-Arab, Thk. Abdullah Alî el‐Kebîr vd., Kahire: Dâru’l‐Meârif, 1119. İsfehânî, Râgıp, Müfredâtu Elfâzi’l-Kur’ân, tahk.: Safvân Adnân Dâvûdî, 2. bs., Beyrut: Daru’l‐Kalem, 1997. Kurtubî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Ahmed b. Ebî Bekr (ö. 671/1272), el-Câmi‘u li Ahkâmi’l-Kur’ân ve’l-Mubeyyin lemâ Tedammenehû mine’s-Sünneti ve Âyi’l-Furkân, Thk. ‘Abdullâh b. ‘Abdulmuhsin et‐ Türkî, Beyrut: Müessesetü’r‐Risâle, 1427/2006. Okumuş, Ejder, “Kur’an’da Toplumsal Çöküş”, Diyanet İlmi Dergi Kur’an Özel Sayısı, 3. Bsk., Ankara: DİB Yay., 2015. Özsoy, Ömer, Sünnetullah Bir Kur’an İfadesinin Kavramlaşması, Ankara: Fecr Yayınevi, 1999. Öztürk, Yaşar Nuri, Kur’an’ın Temel Kavramları, 26. bs., İstanbul: Yeni Boyut Yay., 2014. ———‐, Kur’an Açısından Küresel Afetler, 7. bs., İstanbul: Yeni Boyut Yay., 2013. Polat, Murat, İslam Ceza Hukukunda Suç ve Ceza Arasındaki Denge (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Atatürk Üniversitesi SBE, Erzurum 2015. er‐Râzî, Fahruddîn Muhammed (ö. 606/1209), et-Tefsîru’l-Kebîr, Beyrut: Dâru’l‐Fikr, 1401/1981. Sancar, Cemalettin, Kur’an’da Helâk Olan Kavimler (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi SBE, Konya 1996. eş‐Şenkîti, Muhammed el‐Emîn b. Muhammed el‐Muhtâr el‐Ceknî (1325‐1393 h.), Edvâu’l-Beyân fî Îdâhi’l-Kur’âni bi’l-Kur’ân, Mekke: Dâru Âlemi’l‐Fevâid, ts. Topyay, Yusuf, “Vahiy Geleneğinde “Ruh” kavramının Artzamanlı (Dıachronıc) Semantik İncelemesi”, Bayburt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Bayburt 2015, c. I, Sayı: 1. Yazır, Elmalılı M. Hamdi, Hak Dîni Kur’an Dili, İstanbul: Çelik‐Şura Yay., 1993. Yıldırım, Adem, Kur’an‐Sünnet Işığında Cezanın Amacı (Yayınlanmamış doktora tezi), İstanbul Üniversitesi SBE, İstanbul 2013. Zamahşerî, Mahmud b. Ömer (467‐538), el-Keşşâf ‘an Hakâiki Ğevâmidi’t- Tenzil ve ‘Uyûni’l-Ekâvîl fî Vucûhi’t-Te’vîl, Tahkik ve Ta‘lîk: eş‐Şeyh Âdil Ahmed Abdulmevcûd‐eş‐Şeyh Alî Muhammed Mu‘avvid, Riyâd: Mektebetü’l‐‘ Abîkân, 1418/1998.