___

• AFŞAR, Aslı (2002). Türkiye Turizm Sektörü’nde Konaklama İşletmelerinin
• Finansal Analizi. Anadolu Üniversitesi İİBF Dergisi, 8, 165. AKGÜÇ, Öztin (2013), Finansal Yönetim, 7. Baskı, Muhasebe Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
• AYPEK, Nevzat (1998), Sermaye Piyasası Aracı Olarak Risk Sermayesi ve Türk Sermaye Piyasasına Uygulanabilirliği, Tübitak Matbaası, Ankara.
• AYRIÇAY, Yücel ve Dündar Kök (2009), Kobilerin Finansmanında Kredi
• Kullanım Düzeyini Etkileyen Faktörler: Kahramanmaraş Örneği, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 11, 109-131. BAHAR, Ozan (2006), Turizm Sektörünün Türkiye’nin Ekonomik Büyümesi
• Üzerindeki Etkisi: VAR Analizi Yaklaşımı, CBÜ, İİBF Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 13, 2, 147. BAYRAKTAR, Sema ve Yasemin Köse (2004), Kobilerin Finansmanı ve Finansal Sorunları: Zonguldak Örneği, İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, 218.
• BİNGÖL, Ramazan (2005), Restoran İşletmeciliği, Timaş Yayınları, İstanbul.
• CEYLAN, Ali ve Oğuzhan İlban (2005), Otel İşletmelerinin Finansal Sorunları:
• Balıkesir İlinde Bir Alan Araştırması, SOİD Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 2 (3), 12-18. ÇIMAT, Ali ve Ozan Bahar (2003), Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisi
• İçindeki Yeri Ve Önemi Üzerine Bir Değerlendirme, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 6, 2003, 1-18.
• DEMİRBAŞ, A. (1992), Küçük ve Orta Ölçekli Teşebbüslerin Finansman
• Sorunları, MPM Yayınları, Ankara. GÜNGÖR, Y. (2012), Turizm İşletmelerin Finansal Problemlerinin Tespiti: GAP
• Bölgesi Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya. İSLAMOĞLU, Hamdi (1992), Küçük İşletmelerin Toplumsal Özellikleri,
• Pazarlama Dünyası Dergisi, Mayıs Haziran KARABIÇAK, Mevlüt ve Nihat Altuntepe (2001), “KOBİ’lerin Kredi Yoluyla
• Finansmanı. 1. Orta Anadolu Kongresi, KOBİ’lerin Finansman ve Pazarlama Sorunları”, Erciyes Üniversitesi İİBF, 18-21 Ekim, Nevşehir. KARADENİZ, Erdinç ve Ömer İskenderoğlu (2011), İstanbul Menkul Kıymetler
• Borsası’nda İşlem Gören Turizm İşletmelerinin Aktif Karlılığını Etkileyen Değişkenlerin Analizi, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 22(1), 65-75. KUTLU, Hüseyin ve Savaş Demirci (2007), “KOBİ’lerin Finansal Sorunları ve Çözüm Önerileri”, 4. KOBİ’Ler ve Verimlilik Kongresi, İstanbul Kültür
• Üniversitesi, 7-8 Aralık, İstanbul. KÜÇÜKALTAN, Derman ve İlknur Eskin (2008), Türkiye’deki Otel İşletmelerine
• Bir Finansman Modeli Olarak Teşvikler, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 158-172. KÜÇÜKÖZMEN, Coşkun ve Dilek Oğuz (2008), “Basel II’ye Geçiş Sürecinde
• KOBİ’lerin Finansman Sorunları: Konya İli Örneği”, I. Uluslar arası Sempozyum: KOBİ’lerde Basel II, İzmir Ekonomi Üniversitesi, 2-4 Mayıs, İzmir. MET, Önder (2006), Taksitli Krediler ile Finansman ve Otel-Restoran Ekipmanı
• Satıcılarına Yönelik Bir Araştırma, Marmara Üniversitesi Muhasebe Finansman Araştırma ve Uygulama Dergisi, 7, 35-46. OLALI, Hasan ve Meral Korzay (1993), Otel İşletmeciliği, Beta Basım Yayın, İstanbul.
• POYRAZ, Erkan (2008), Büyük Ölçekli Otel İşletmelerinin Orta ve Uzun Vadeli
• Fon Temini Sorunu ve Sermaye Piyasalarına Açılma Eğilimin Analizi için Yönetici Tutumlarının Araştırılması, Muhasebe Finansman Dergisi, 37, 142-151. SAKARYA, Şakir (2008), Turizm İşletmelerinin Finansman Sorunlarının
• Çözümünde İMKB’nin Rolü:İMKB Turizm Sektörü Üzerine Bir İnceleme, Akademik Bakış, 14. SÜKLÜM, Nurcan (2011), KOBİ’lerin Kullandıkları Kredi Profilinin Belirlenmesi:
• Finansal Analizi. Anadolu Üniversitesi İİBF Dergisi, 8, 165. AKGÜÇ, Öztin (2013), Finansal Yönetim, 7. Baskı, Muhasebe Enstitüsü Yayınları, İstanbul.
• AYPEK, Nevzat (1998), Sermaye Piyasası Aracı Olarak Risk Sermayesi ve Türk Sermaye Piyasasına Uygulanabilirliği, Tübitak Matbaası, Ankara.
• AYRIÇAY, Yücel ve Dündar Kök (2009), Kobilerin Finansmanında Kredi
• Kullanım Düzeyini Etkileyen Faktörler: Kahramanmaraş Örneği, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6, 11, 109-131. BAHAR, Ozan (2006), Turizm Sektörünün Türkiye’nin Ekonomik Büyümesi
• Üzerindeki Etkisi: VAR Analizi Yaklaşımı, CBÜ, İİBF Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 13, 2, 147. BAYRAKTAR, Sema ve Yasemin Köse (2004), Kobilerin Finansmanı ve Finansal Sorunları: Zonguldak Örneği, İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, 218.
• BİNGÖL, Ramazan (2005), Restoran İşletmeciliği, Timaş Yayınları, İstanbul.
• CEYLAN, Ali ve Oğuzhan İlban (2005), Otel İşletmelerinin Finansal Sorunları:
• Balıkesir İlinde Bir Alan Araştırması, SOİD Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 2 (3), 12-18. ÇIMAT, Ali ve Ozan Bahar (2003), Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisi
• İçindeki Yeri Ve Önemi Üzerine Bir Değerlendirme, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 6, 2003, 1-18.
• DEMİRBAŞ, A. (1992), Küçük ve Orta Ölçekli Teşebbüslerin Finansman
• Sorunları, MPM Yayınları, Ankara. GÜNGÖR, Y. (2012), Turizm İşletmelerin Finansal Problemlerinin Tespiti: GAP
• Bölgesi Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya. İSLAMOĞLU, Hamdi (1992), Küçük İşletmelerin Toplumsal Özellikleri,
• Pazarlama Dünyası Dergisi, Mayıs Haziran KARABIÇAK, Mevlüt ve Nihat Altuntepe (2001), “KOBİ’lerin Kredi Yoluyla
• Finansmanı. 1. Orta Anadolu Kongresi, KOBİ’lerin Finansman ve Pazarlama Sorunları”, Erciyes Üniversitesi İİBF, 18-21 Ekim, Nevşehir. KARADENİZ, Erdinç ve Ömer İskenderoğlu (2011), İstanbul Menkul Kıymetler
• Borsası’nda İşlem Gören Turizm İşletmelerinin Aktif Karlılığını Etkileyen Değişkenlerin Analizi, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 22(1), 65-75. KUTLU, Hüseyin ve Savaş Demirci (2007), “KOBİ’lerin Finansal Sorunları ve Çözüm Önerileri”, 4. KOBİ’Ler ve Verimlilik Kongresi, İstanbul Kültür
• Üniversitesi, 7-8 Aralık, İstanbul. KÜÇÜKALTAN, Derman ve İlknur Eskin (2008), Türkiye’deki Otel İşletmelerine
• Bir Finansman Modeli Olarak Teşvikler, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 158-172. KÜÇÜKÖZMEN, Coşkun ve Dilek Oğuz (2008), “Basel II’ye Geçiş Sürecinde
• KOBİ’lerin Finansman Sorunları: Konya İli Örneği”, I. Uluslar arası Sempozyum: KOBİ’lerde Basel II, İzmir Ekonomi Üniversitesi, 2-4 Mayıs, İzmir. MET, Önder (2006), Taksitli Krediler ile Finansman ve Otel-Restoran Ekipmanı
• Satıcılarına Yönelik Bir Araştırma, Marmara Üniversitesi Muhasebe Finansman Araştırma ve Uygulama Dergisi, 7, 35-46. OLALI, Hasan ve Meral Korzay (1993), Otel İşletmeciliği, Beta Basım Yayın, İstanbul.
• POYRAZ, Erkan (2008), Büyük Ölçekli Otel İşletmelerinin Orta ve Uzun Vadeli
• Fon Temini Sorunu ve Sermaye Piyasalarına Açılma Eğilimin Analizi için Yönetici Tutumlarının Araştırılması, Muhasebe Finansman Dergisi, 37, 142-151. SAKARYA, Şakir (2008), Turizm İşletmelerinin Finansman Sorunlarının
• Çözümünde İMKB’nin Rolü:İMKB Turizm Sektörü Üzerine Bir İnceleme, Akademik Bakış, 14. SÜKLÜM, Nurcan (2011), KOBİ’lerin Kullandıkları Kredi Profilinin Belirlenmesi:
• Aydın İli Umurlu Organize Sanayi Bölgesi Örneği, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 87-100. TANDOĞAN, Vehbi Uğur (2001), Kuşadası’ndaki 4-5 Yıldızlı Otellerin Yenileme
• Yatırımlarına Yönelik Bir Araştırma, Seyahat ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 1, 1- TOPAL, Y., M. Erkan, ve C. Elitaş (2006), Küçük ve Orta Boy İşletmelerin
• Finansal Yönetim Uygulamaları: Afyonkarahisar Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 281–298. TORLAK, Ömer ve Nurullah Uçkun (2005), Eskişehir’deki KOBİ’lerin Pazarlama ve Finansman Sorunları Ara Kesiti, Sosyal Bilimler Dergisi. 1, 209.
• VERNON, J., S. Essex, D. Pinder, ve K. Curry, (2005), Collaborative
• Policymaking, Annals of Tourism Research. 32 (2), pp. 325-345. YILDIRIM, S., A. Albez, ve O. Küçük ( 2006), KOBİ’lerde Finansal Kiralamadan
• Yararlanma Düzeyi: Bir Uygulama, Atatürk Üniversitesi SBE Dergisi, 8,2. YILMAZ, Hüseyin (2007), Turizm Sektörü Kobilerinin Finansman Sorunlarının
• Diğer Sektörlerle Karşılaştırmalı Analizi: Bodrum Örneği, Muhasebe ve Finansman Dergisi, 33. YÖRÜK, Nevin (2001), Son Ekonomik Krizin KOBİ’ler Üzerinde Etkisi ve Tokat
• İli Örneği, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2. Türkiye’de Bağımsız Denetim ve İlişkili Konularda Yayımlanmış Akademik Çalışmalar (2007-2014 Arası Literatür Taraması)
• Yatırımlarına Yönelik Bir Araştırma, Seyahat ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 1, 1- TOPAL, Y., M. Erkan, ve C. Elitaş (2006), Küçük ve Orta Boy İşletmelerin
• Finansal Yönetim Uygulamaları: Afyonkarahisar Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 281–298. TORLAK, Ömer ve Nurullah Uçkun (2005), Eskişehir’deki KOBİ’lerin Pazarlama ve Finansman Sorunları Ara Kesiti, Sosyal Bilimler Dergisi. 1, 209.
• VERNON, J., S. Essex, D. Pinder, ve K. Curry, (2005), Collaborative
• Policymaking, Annals of Tourism Research. 32 (2), pp. 325-345. YILDIRIM, S., A. Albez, ve O. Küçük ( 2006), KOBİ’lerde Finansal Kiralamadan
• Yararlanma Düzeyi: Bir Uygulama, Atatürk Üniversitesi SBE Dergisi, 8,2. YILMAZ, Hüseyin (2007), Turizm Sektörü Kobilerinin Finansman Sorunlarının
• Diğer Sektörlerle Karşılaştırmalı Analizi: Bodrum Örneği, Muhasebe ve Finansman Dergisi, 33. YÖRÜK, Nevin (2001), Son Ekonomik Krizin KOBİ’ler Üzerinde Etkisi ve Tokat
• İli Örneği, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2. Türkiye’de Bağımsız Denetim ve İlişkili Konularda Yayımlanmış Akademik Çalışmalar (2007-2014 Arası Literatür Taraması)
• Auditing”, most articles have been published at the journals “Financial Analyse”, “Tax World” and “Accounting and Science World” and most thesis’ have been published within the Marmara University. ALKAN, G. (2014), Türkiye’de Muhasebe Alanında Yapılan Lisansüstü Tez
• Çalışmalar Üzerine Bir Araştırma (1984-2012), Muhasebe ve Finansman
• Dergisi (MUFAD), sayı:61, ss. 41-52. Türkiye’de 2007-2014 döneminde toplamda en çok çalışma yapılan yıllar toplam 90 çalışma ile 2013 ve 84 çalışma ile 2010 yıllarıdır. En çok makalenin toplam 50 makale ile 2012 yılında yayınlandığı görülmektedir. En çok yüksek lisans tezi toplam 58 ile 2010 yılında, en çok doktora tezi ise toplam 15 ile 2011 yılında yazılmıştır.
• Denetim ve İlişkili Konulardaki çalışmalar, karşılaştırıldığında şu tespitleri yapmak mümkündür: •En çok incelenen konu 1995-2006 yılları arasında olduğu gibi 2007- 2014 yılları arasında da Bağımsız Denetim Mesleği ve İlişkili konular olmuştur.
• Bu çalışmada "çevrimiçi" erişime açık olmayan sempozyumlarda sunulan bildiriler ve basılı kitaplar incelemeye alınmamıştır. Bundan sonra yapılacak çalışmalarda söz konusu akademik çalışmaların da değerlendirilmesinin faydalı olacağı kanaatindeyiz. KAYNAKÇA ALKAN, G. (2014), Türkiye’de Muhasebe Alanında Yapılan Lisansüstü Tez
• Çalışmalar Üzerine Bir Araştırma (1984-2012), Muhasebe ve Finansman
• Dergisi (MUFAD), sayı:61, ss. 41-52. KURT, G. ve T. Uçma, (2011), Türkiye’deki Muhasebe Araştırmaları Yazını,
• Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi (MÖDAV), cilt:13, sayı:4, ss. 69-95. ÖNCE, S. ve B. Başar, (2010), Türkiye’deki Akademik Araştırma Dergilerinde
• Muhasebe Alanında Yazılmış Makalelerin Analizi: 2000-2008, Muhasebe ve Finansman Dergisi (MUFAD), sayı:45, ss. 55-68.
• SELİMOĞLU, S. K. ve Ş. Uzay, (2007), Türkiye’de Son 10 Yılda Bağımsız
• Denetim Alanında Yapılan Araştırmalar: Literatür Taraması, Mali Çözüm Dergisi, sayı:83, ss.39-52. ŞANLI, N., ve M. Özbirecikli, (2012), Türkiye’de Denetim Mesleğinin Gelişim
• Süreci: Geçmişten Geleceğe Bir Araştırma, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi, sayı:38, ss.1-27. UZAY, Ş., A. Tanç, M. Erciyes, (2009), Türkiye’de Muhasebe Denetimi:
• Geçmişten Geleceğe-1, Mali Çözüm Dergisi, sayı: 95, ss: 125-140. UZAY, Ş., A. Tanç, M. Erciyes, (2009), Türkiye’de Muhasebe Denetimi:
• Geçmişten Geleceğe-2, Mali Çözüm Dergisi, sayı: 96, ss: 129-148. UZAY, Şaban ve Seval K. Selimoğlu, (2007), Türkiye’de Muhasebe Denetimi
• Alanında Yapılan Araştırmalar (1995-2005) ve Seçme Yazılar, İSMMMO
• Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi (MÖDAV), cilt:13, sayı:4, ss. 69-95. ÖNCE, S. ve B. Başar, (2010), Türkiye’deki Akademik Araştırma Dergilerinde
• Muhasebe Alanında Yazılmış Makalelerin Analizi: 2000-2008, Muhasebe ve Finansman Dergisi (MUFAD), sayı:45, ss. 55-68.
• SELİMOĞLU, S. K. ve Ş. Uzay, (2007), Türkiye’de Son 10 Yılda Bağımsız
• Denetim Alanında Yapılan Araştırmalar: Literatür Taraması, Mali Çözüm Dergisi, sayı:83, ss.39-52. ŞANLI, N., ve M. Özbirecikli, (2012), Türkiye’de Denetim Mesleğinin Gelişim
• Süreci: Geçmişten Geleceğe Bir Araştırma, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi, sayı:38, ss.1-27. UZAY, Ş., A. Tanç, M. Erciyes, (2009), Türkiye’de Muhasebe Denetimi:
• Geçmişten Geleceğe-1, Mali Çözüm Dergisi, sayı: 95, ss: 125-140. UZAY, Ş., A. Tanç, M. Erciyes, (2009), Türkiye’de Muhasebe Denetimi:
• Geçmişten Geleceğe-2, Mali Çözüm Dergisi, sayı: 96, ss: 129-148. UZAY, Şaban ve Seval K. Selimoğlu, (2007), Türkiye’de Muhasebe Denetimi
• Alanında Yapılan Araştırmalar (1995-2005) ve Seçme Yazılar, İSMMMO
• Rekabet Gücü Neye Bağlıdır? Araç Kiralama İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma, Kastamonu Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:5, Sayı:3, ss.37-54. AKAY, Bayram (2014), Araç Kiralama Sektöründe Rekabet Belirleyicilerinin
• İşletme Performansına Etkisi: Turizm Destinasyonlarında Bir Araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, S.B.E., Sakarya. AKÇAGÜN, Engin ve Vedat Dal, (2013), The analyses of Turkish Apparel industry by the five forces model, Ind Textila, Vol: 64, No:2, ss.115–119.
• AKYÜZ, C. Kadri, T. Gedik, ve İ. Akyüz (2010), Trabzon Arşin OSB’de Yer Alan
• İşletmelerin Rekabet Stratejileri ve Kalite Anlayışları, Uluslararası İktisadi Ve İdari İncelemeler Dergisi, Cilt:2, Sayı:4, ss.65-81. ALTUNIŞIK, R., R. Coşkun, S. Bayraktaroğlu ve E. Yıldırım (2005), Sosyal
• Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, 4. Baskı, Sakarya Yayıncılık, Sakarya. ARSLAN Neslihan ve Hüseyin Tatlıdil (2012), Defining and Measuring
• Competitivenesss. A Comparative Analysis of Turkey With 11 Potential Rivals, International Journal of Basic & Applied Sciences, Vol:12, No:2, ss.31-43. Auto Rental News (2012), Fact Book 2014, www.autorentalnews.com, Erişim Tarihi: 03.03.2015.
• BALTA, S. (2012), Seyahat Acenteciliği ve Tur Operatörlüğü, Seyahat
• Acenteciliği, İçinde, Edt. Ünlü, İlhan, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir. BEDİR, Atila (2009), Uluslararası Ticarette Fiyata Dayalı Rekabet Gücü İle
• Endüstri Arasındaki Ticaret Arasındaki İlişki: Türk İmalat Sanayi Örneği, Devlet Planlama Teşkilatı Yayınları, ISBN 978 - 975 – 19 – 4482-5, Ankara.
• CARLE, Gian, K.W. Axhausen, A. Wokaun ve P. Keller (2005), Opportunities and Risks during the Introduction of Fuel Cell Cars, Transport Reviews, Vol:25, No:6, ss.739–760.
• ÇİVİ, Emin (2001), Rekabet Gücü: Literatür Araştırması, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Vol:8, No:2, ss.21-38.
• GENÇLER, G. (2012), Beyaz Filo Oto Kiralama A.Ş. 01.01.2012-30.09.2012
• Rekabet Gücü Neye Bağlıdır? Araç Kiralama İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma, Kastamonu Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:5, Sayı:3, ss.37-54. AKAY, Bayram (2014), Araç Kiralama Sektöründe Rekabet Belirleyicilerinin
• İşletme Performansına Etkisi: Turizm Destinasyonlarında Bir Araştırma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, S.B.E., Sakarya. AKÇAGÜN, Engin ve Vedat Dal, (2013), The analyses of Turkish Apparel industry by the five forces model, Ind Textila, Vol: 64, No:2, ss.115–119.
• AKYÜZ, C. Kadri, T. Gedik, ve İ. Akyüz (2010), Trabzon Arşin OSB’de Yer Alan
• İşletmelerin Rekabet Stratejileri ve Kalite Anlayışları, Uluslararası İktisadi Ve İdari İncelemeler Dergisi, Cilt:2, Sayı:4, ss.65-81. ALTUNIŞIK, R., R. Coşkun, S. Bayraktaroğlu ve E. Yıldırım (2005), Sosyal
• Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, 4. Baskı, Sakarya Yayıncılık, Sakarya. ARSLAN Neslihan ve Hüseyin Tatlıdil (2012), Defining and Measuring
• Competitivenesss. A Comparative Analysis of Turkey With 11 Potential Rivals, International Journal of Basic & Applied Sciences, Vol:12, No:2, ss.31-43. Auto Rental News (2012), Fact Book 2014, www.autorentalnews.com, Erişim Tarihi: 03.03.2015.
• BALTA, S. (2012), Seyahat Acenteciliği ve Tur Operatörlüğü, Seyahat
• Acenteciliği, İçinde, Edt. Ünlü, İlhan, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir. BEDİR, Atila (2009), Uluslararası Ticarette Fiyata Dayalı Rekabet Gücü İle
• Endüstri Arasındaki Ticaret Arasındaki İlişki: Türk İmalat Sanayi Örneği, Devlet Planlama Teşkilatı Yayınları, ISBN 978 - 975 – 19 – 4482-5, Ankara.
• CARLE, Gian, K.W. Axhausen, A. Wokaun ve P. Keller (2005), Opportunities and Risks during the Introduction of Fuel Cell Cars, Transport Reviews, Vol:25, No:6, ss.739–760.
• ÇİVİ, Emin (2001), Rekabet Gücü: Literatür Araştırması, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Vol:8, No:2, ss.21-38.
• GENÇLER, G. (2012), Beyaz Filo Oto Kiralama A.Ş. 01.01.2012-30.09.2012
• Faaliyet Raporu, www.beyazfilo.com, Erişim Tarihi: 12.12.2012.
• GERAGHTY, M. K. ve E. Johnson (1997). Revenue management saves
• National Car Rental. Interfaces Vol: 27 No:1 ss.107-127. GEZER, Ömer ve Bilgehan ÇİÇEK (2011), Binek Oto Kiralamalarında Vergi
• Uygulamaları, Mali Çözüm Dergisi, Sayı:11, Cilt:4, ss.161-176. GÜNDÜZ, Ferhat (2014), Araç Kiralama İhaleleri Sil Baştan , www.ferhatgunduz.com, Erişim Tarihi: 03.03.2015.
• GÜNGÖREN, Muaz ve Fatih Orhan (2013), Sağlık Hizmetleri Sektörünün
• Rekabetçilik Analizi: 5 Güç Modeli Çerçevesinde Ankara İli’nde Bir Uygulama, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Vol:10, No:1, ss.201-217. GÖKMENOĞLU, Seyit Muharrem, M. Akal ve R. Altunışık (2012), Ulusal
• Rekabet Gücünü Belirleyen Faktörler Üzerine Değerlendirmeler, Rekabet Dergisi, Vol:13, No:4, ss.3-43. GÜRPINAR, Koray ve Mustafa Sandikçi (2008), Uluslararası Rekabetçilik
• Analizinde Michael E. Porter’ın Elmas Modeli Yaklaşımı: Türkiye’deki Bazı Endüstrilerdeki Uygulanabilirliğinin Ve Sonuçlarının Araştırılması, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Vol:11, No:2, ss.106-125. Hertz Car Rental (2011), 2011 Annual Report, ABD.
• KARABOĞA, K.ezban (2012), Araç Kiralama Sektörünün 1.6 Milyarlık Yatırımı, www.dunya.com/print.php?type, Erişim Tarihi: 12.02.2013.
• KESENCİ, Aynur Ç. (2010), Araç Kiralama Sektörünün Gelişimi Ve Ülke
• Ekonomilerine Etkileri, Tüm Oto Kiralama Kuruluşları Derneği (TOKKDER) Yayınları, İstanbul. MARIJANOVIC, Karolina Karlo (2010), Differentiation of Car Rental Services in
• The Croatian Market, Preliminary Communication, Vol:XXII, ss.113-128. Market Publishers Report Database (2012), The Car Rental Industry in Turkey:
• Market Entry Strategies and Emerging Opportunities, Analyses and Forecasts to 2016, http://www.autorentalnews.com, Erişim Tarihi: 12.12.2012.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2006), Konaklama ve Seyahat Hizmetleri
• Rezervasyon Sistemleri, Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi, Ankara. MONESTIME, Rodrigue (2007), The Car Rental Industry, http://ezinearticles.com/?The-Car-Rental-Industry&id=491218, Erişim: 02015.
• MUNDT, W. J. (2001), Einführung in den Tourismus, Oldenburg Verlag, Deutschland.
• PINES, Jesse M. (2006), The Economic Role of The Emergency Department in
• The Health Care Continuum: Applying Michael Porter’s five forces model to emergency medicine, Journal of Emergency Medicine, Vol:30, No: 4, ss.447- 4
• PORTER, Michael (2000), Rekabet Stratejileri Sektör ve Rakip Analizi
• Teknikleri, Çev. Ulubilgen, Gülen, Sistem Yayıncılık, İstanbul. RAJASEKAR, James ve Mueid Al Raee (2013), An analysis of the telecommunication industry in the Sultanate of Oman using Michael Porter's competitive strategy model, Competitiveness Review, Vol:23, No:3, ss. 234- 2
• RASKOP, Raymond R. (1994), Is The Public Being Taken For A Ride? The Car Rental Industry: It
• Thesis, California: Golden Gate University. ‟s Policies, Practice TAVITIYAMAN, Pimtong, H. Qu ve H.Q. Zhang (2011) 'The Impact of Industry
• Force Factors on Resource Competitive Strategies and Hotel Performance' International Journal of Hospitality Management, Vol: 30, No:3. Türkiye Otelciler Federasyonu (2012), Turizm Raporu, TÜROFED Dergisi, Sayı:
• TYYA, N. Turner (2007), Hospitality & Tourism Industry Employers, Vault Inc., USA.
• UÇMAK Figen ve Cansu Arslan (2012), The impact of competition conditions on new market entrants in Istanbul Hotel industry: An analyse by using five forces of competitive position model of M. Porter, Procedia Social Behavioral Sciences, Vol:58, No:12, ss.1037–1046.
• UYSAL, Gürhan (2011), Stratejik Yönetim (Ders Notları), www.bafrakidem.org/kitap/kitap_icerikleri/stratejik_yonetim.pdf, Erişim Tarihi: 02014.
• WEIERMAIR, Klaus (2004), Product Improvement or Innovation: What Is The Key To Success In Tourism? Published by OECD, London, UK.
• WIND, Yoram Jerry, V. Funk ve K.W. Funk (2009), Düz Dünyada Rekabet,
• (Çeviri: Şensoy, Ü.), Optimist Yayıncılık, İstanbul. GERAGHTY, M. K. ve E. Johnson (1997). Revenue management saves
• National Car Rental. Interfaces Vol: 27 No:1 ss.107-127. GEZER, Ömer ve Bilgehan ÇİÇEK (2011), Binek Oto Kiralamalarında Vergi
• Uygulamaları, Mali Çözüm Dergisi, Sayı:11, Cilt:4, ss.161-176. GÜNDÜZ, Ferhat (2014), Araç Kiralama İhaleleri Sil Baştan , www.ferhatgunduz.com, Erişim Tarihi: 03.03.2015.
• GÜNGÖREN, Muaz ve Fatih Orhan (2013), Sağlık Hizmetleri Sektörünün
• Rekabetçilik Analizi: 5 Güç Modeli Çerçevesinde Ankara İli’nde Bir Uygulama, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Vol:10, No:1, ss.201-217. GÖKMENOĞLU, Seyit Muharrem, M. Akal ve R. Altunışık (2012), Ulusal
• Rekabet Gücünü Belirleyen Faktörler Üzerine Değerlendirmeler, Rekabet Dergisi, Vol:13, No:4, ss.3-43. GÜRPINAR, Koray ve Mustafa Sandikçi (2008), Uluslararası Rekabetçilik
• Analizinde Michael E. Porter’ın Elmas Modeli Yaklaşımı: Türkiye’deki Bazı Endüstrilerdeki Uygulanabilirliğinin Ve Sonuçlarının Araştırılması, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Vol:11, No:2, ss.106-125. Hertz Car Rental (2011), 2011 Annual Report, ABD.
• KARABOĞA, K.ezban (2012), Araç Kiralama Sektörünün 1.6 Milyarlık Yatırımı, www.dunya.com/print.php?type, Erişim Tarihi: 12.02.2013.
• KESENCİ, Aynur Ç. (2010), Araç Kiralama Sektörünün Gelişimi Ve Ülke
• Ekonomilerine Etkileri, Tüm Oto Kiralama Kuruluşları Derneği (TOKKDER) Yayınları, İstanbul. MARIJANOVIC, Karolina Karlo (2010), Differentiation of Car Rental Services in
• The Croatian Market, Preliminary Communication, Vol:XXII, ss.113-128. Market Publishers Report Database (2012), The Car Rental Industry in Turkey:
• Market Entry Strategies and Emerging Opportunities, Analyses and Forecasts to 2016, http://www.autorentalnews.com, Erişim Tarihi: 12.12.2012.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2006), Konaklama ve Seyahat Hizmetleri
• Rezervasyon Sistemleri, Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi, Ankara. MONESTIME, Rodrigue (2007), The Car Rental Industry, http://ezinearticles.com/?The-Car-Rental-Industry&id=491218, Erişim: 02015.
• MUNDT, W. J. (2001), Einführung in den Tourismus, Oldenburg Verlag, Deutschland.
• PINES, Jesse M. (2006), The Economic Role of The Emergency Department in
• The Health Care Continuum: Applying Michael Porter’s five forces model to emergency medicine, Journal of Emergency Medicine, Vol:30, No: 4, ss.447- 4
• PORTER, Michael (2000), Rekabet Stratejileri Sektör ve Rakip Analizi
• Teknikleri, Çev. Ulubilgen, Gülen, Sistem Yayıncılık, İstanbul. RAJASEKAR, James ve Mueid Al Raee (2013), An analysis of the telecommunication industry in the Sultanate of Oman using Michael Porter's competitive strategy model, Competitiveness Review, Vol:23, No:3, ss. 234- 2
• RASKOP, Raymond R. (1994), Is The Public Being Taken For A Ride? The Car Rental Industry: It
• Thesis, California: Golden Gate University. ‟s Policies, Practice TAVITIYAMAN, Pimtong, H. Qu ve H.Q. Zhang (2011) 'The Impact of Industry
• Force Factors on Resource Competitive Strategies and Hotel Performance' International Journal of Hospitality Management, Vol: 30, No:3. Türkiye Otelciler Federasyonu (2012), Turizm Raporu, TÜROFED Dergisi, Sayı:
• TYYA, N. Turner (2007), Hospitality & Tourism Industry Employers, Vault Inc., USA.
• UÇMAK Figen ve Cansu Arslan (2012), The impact of competition conditions on new market entrants in Istanbul Hotel industry: An analyse by using five forces of competitive position model of M. Porter, Procedia Social Behavioral Sciences, Vol:58, No:12, ss.1037–1046.
• UYSAL, Gürhan (2011), Stratejik Yönetim (Ders Notları), www.bafrakidem.org/kitap/kitap_icerikleri/stratejik_yonetim.pdf, Erişim Tarihi: 02014.
• WEIERMAIR, Klaus (2004), Product Improvement or Innovation: What Is The Key To Success In Tourism? Published by OECD, London, UK.
• WIND, Yoram Jerry, V. Funk ve K.W. Funk (2009), Düz Dünyada Rekabet,
• (Çeviri: Şensoy, Ü.), Optimist Yayıncılık, İstanbul. YANG,Yazao, J. Wenzhou ve H. Xiaoni (2009), Dynamic Pool Segmentation
• Model and Algorithm in the Car Rental Industry, Journal of Computers, Vol:4, No:12, ss.1201-1210.
• YILDIRIM, Ali ve Hasan Şimşek (2008), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma
• Yöntemleri, 7. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara. YUNNA, Wu ve Yang Yisheng (2014), The competition situation analysis of shale gas industry in China: Applying Porter’s five forces and scenario model,
• Renewable and Sustainable Energy Reviews, Vol:40, No:14, ss.798–805. İnternet Kaynakları http://www.turizmgazetesi.com/news.aspx?id=71446, Erişim Tarihi:20.10.2013. http://www.tokder.org/tokder/dergi/1412, Erişim Tarihi: 10.02.2015.
• Model and Algorithm in the Car Rental Industry, Journal of Computers, Vol:4, No:12, ss.1201-1210.
• YILDIRIM, Ali ve Hasan Şimşek (2008), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma
• Yöntemleri, 7. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara. YUNNA, Wu ve Yang Yisheng (2014), The competition situation analysis of shale gas industry in China: Applying Porter’s five forces and scenario model,
• Renewable and Sustainable Energy Reviews, Vol:40, No:14, ss.798–805. İnternet Kaynakları http://www.turizmgazetesi.com/news.aspx?id=71446, Erişim Tarihi:20.10.2013. http://www.tokder.org/tokder/dergi/1412, Erişim Tarihi: 10.02.2015.
• Alternatif turizm, uluslararası seyahat sektöründe son yıllarda en hızlı büyüyen turizm pazarı olmuştur (Ivy, 2001:338). Alternatif turizm kavramının ortaya çıkmasını sağlayan temel etkenler ise, turizmin gittikçe artan olumsuz
• Alternatif turizm hala kesin bir tanımı olmayan belirsiz bir kavram olarak nitelendirilebilir (Isaac, 2010: 23). Alternatif turizm kavramı literatürde “yumuşak turizm”, “korumacı turizm”, “yeşil turizm”, doğaya yönelik turizm” ve eko turizm”,
• (Hacıoğlu ve Avcıkurt, 2008: 10).
• Alternatif turizm hala kesin bir tanımı olmayan belirsiz bir kavram olarak nitelendirilebilir (Isaac, 2010: 23). Alternatif turizm kavramı literatürde “yumuşak turizm”, “korumacı turizm”, “yeşil turizm”, doğaya yönelik turizm” ve eko turizm”,
• (Hacıoğlu ve Avcıkurt, 2008: 10).
• Grubu seyahat acentalarından oluşmaktadır. İlde faaliyet sürdüren seyahat acentalarından sadece bir tanesi B grubudur. Anket uygulaması 2014 yılı Nisan
• Grubu seyahat acentalarından oluşmaktadır. İlde faaliyet sürdüren seyahat acentalarından sadece bir tanesi B grubudur. Anket uygulaması 2014 yılı Nisan
• Agencies, Journal of Travel Research DOAN, Tiffany (2000). “The Effects of Ecotourism in Developing Nations: An
• Analysis of Case Studies”. Journal of Sustainable Tourism, Vol: 8 No:4. ERDOĞAN, Nazmiye (2003). “Çevre ve (Eko) Turizm”. Erk Yayını, Ankara.
• ESER, Seçkin (2011), “Sürdürülebilir Turizm ve Efes Örneği”, Yüksek Lisans
• Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla. HACIOĞLU, Necdet. ve Cevdet Avcıkurt (2008). “Turistik Ürün Çeşitlendirmesi”
• Baskı, Nobel Yayınları, Ankara. ISAAC, Rami Khalil (2010), Alternative Tourism: New Forms of Tourism in
• Bethlehem for The Palestinian Tourism Industry, Current Issues in Tourism, Vol:13 No:1. IVY, Russell L. (2001), Geographical Variation in Alternative Tourism and Recreation Establishments, Tourism Geographies Vol:3 No:3.
• JOVICIC, Dobrica. (2014), Cultural Tourism in The Context of Relations
• Between Mass And Alternative Tourism, Current Issues in Tourism. KAHRAMAN, Nüzhet. ve Oğuz Türkay (2004). Turizm ve Çevre, Detay Yayıncılık, Ankara.
• KERRY, B.G. (1992). “Tourism Alternatives” Potentials and Sounds In the Development of Tourism”, Journal of Travel Research, University of Pennsylvania.
• KILIÇ, B. ve A. Kurnaz (2010), Alternatif Turizm ve Ürün Çeşitliliği Oluşturmada
• Ekolojik Çiftlikler: Pastoral Vadi Örneği, İşletme Araştırmaları Dergisi 2/4 KINGIR, S., F. Küçük ve M.F. Sancar (2011), “Turizmde Destinasyon İmajı:
• Şanlıurfa Örneği, Düzce Üniversitesi Eğitim ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Aralık, Cilt:1 Sayı:1. NEMETH, David ve Deborah Che (2013), Alternative Tourism Geographies:
• Leveraging The Ironic Case of Pennsylvania’s Route For Economic Development, Applied Geography, S.45. SERTKAYA, Şerife (2001)., “Bartın İli Kıyı Bölgesi’nin Turizm ve Rekreasyon
• Potansiyelinin Saptanması ve Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma”, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. SEZGİN, Mete ve Şafak Ünüvar (2007), “Kültürler Arası İletişimde Turizmin
• Önemi, Alternatif Turizm ve Pazar Olgusu”, Khazar Journal of Humanities and Social Sciences, 12 WEARING, Stephen ve John Neil (1999). “Ecotourism Impact, Potentials and Possibilities”, Butterworth-Heinemann an Imprint of Elsevier Science, London.
• YILDIZ, Zafer ve Gökhan Kalağan (2008). “Alternatif Turizm Kavramı ve Çevresel Etkileri”. Yerel Siyaset, Kasım, S.35.
• ZENGİN, Burhanettin (2006), “Turizm Coğrafyası”, Değişim Yayınları, İstanbul
• ZENGİN, Burhanettin, E. Öztürk ve H. Salha (2014), “Amasya İlinin Alternatif
• Agencies, Journal of Travel Research DOAN, Tiffany (2000). “The Effects of Ecotourism in Developing Nations: An
• Analysis of Case Studies”. Journal of Sustainable Tourism, Vol: 8 No:4. ERDOĞAN, Nazmiye (2003). “Çevre ve (Eko) Turizm”. Erk Yayını, Ankara.
• ESER, Seçkin (2011), “Sürdürülebilir Turizm ve Efes Örneği”, Yüksek Lisans
• Tezi, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla. HACIOĞLU, Necdet. ve Cevdet Avcıkurt (2008). “Turistik Ürün Çeşitlendirmesi”
• Baskı, Nobel Yayınları, Ankara. ISAAC, Rami Khalil (2010), Alternative Tourism: New Forms of Tourism in
• Bethlehem for The Palestinian Tourism Industry, Current Issues in Tourism, Vol:13 No:1. IVY, Russell L. (2001), Geographical Variation in Alternative Tourism and Recreation Establishments, Tourism Geographies Vol:3 No:3.
• JOVICIC, Dobrica. (2014), Cultural Tourism in The Context of Relations
• Between Mass And Alternative Tourism, Current Issues in Tourism. KAHRAMAN, Nüzhet. ve Oğuz Türkay (2004). Turizm ve Çevre, Detay Yayıncılık, Ankara.
• KERRY, B.G. (1992). “Tourism Alternatives” Potentials and Sounds In the Development of Tourism”, Journal of Travel Research, University of Pennsylvania.
• KILIÇ, B. ve A. Kurnaz (2010), Alternatif Turizm ve Ürün Çeşitliliği Oluşturmada
• Ekolojik Çiftlikler: Pastoral Vadi Örneği, İşletme Araştırmaları Dergisi 2/4 KINGIR, S., F. Küçük ve M.F. Sancar (2011), “Turizmde Destinasyon İmajı:
• Şanlıurfa Örneği, Düzce Üniversitesi Eğitim ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Aralık, Cilt:1 Sayı:1. NEMETH, David ve Deborah Che (2013), Alternative Tourism Geographies:
• Leveraging The Ironic Case of Pennsylvania’s Route For Economic Development, Applied Geography, S.45. SERTKAYA, Şerife (2001)., “Bartın İli Kıyı Bölgesi’nin Turizm ve Rekreasyon
• Potansiyelinin Saptanması ve Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma”, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. SEZGİN, Mete ve Şafak Ünüvar (2007), “Kültürler Arası İletişimde Turizmin
• Önemi, Alternatif Turizm ve Pazar Olgusu”, Khazar Journal of Humanities and Social Sciences, 12 WEARING, Stephen ve John Neil (1999). “Ecotourism Impact, Potentials and Possibilities”, Butterworth-Heinemann an Imprint of Elsevier Science, London.
• YILDIZ, Zafer ve Gökhan Kalağan (2008). “Alternatif Turizm Kavramı ve Çevresel Etkileri”. Yerel Siyaset, Kasım, S.35.
• ZENGİN, Burhanettin (2006), “Turizm Coğrafyası”, Değişim Yayınları, İstanbul
• ZENGİN, Burhanettin, E. Öztürk ve H. Salha (2014), “Amasya İlinin Alternatif
• Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi”, Namık Kemal University Institute of Social Sciences, No: 06 Çevrimiçi Kaynaklar http://www.urfakultur-turizm.gov.tr (Erişim Tarihi: 15.04.2014). http://www.investsanliurfa.com/sektorler-sayfa.asp?SayfaId=57-67 (Erişim Tarihi:25.04.2014). http://www.urfakultur.gov.tr/urfanin-kalbinden-gunesin-dogusuna-gezi.php (Erişim Tarihi:18.04.2014).
• Hukuku’na riayete önem verilmiştir. Bu sebeple hukuken padişahın öncelikli vazifesi adaletle iş görüp raiyyetin refahını temin etmek olmuştur (İnalcık, 1958:74). Bu durum ülkenin yönetim sistemi ve karar alma mekanizmaları bakımından merkeziyetçi bir karakterde olduğunu ve devletin ekonomideki yerinin hukuken geniş tutulmak istendiğini göstermektedir.
• Eyaletler idarece geniş yetkilere sahip olmakla beraber imparatorluk merkezinde oluşturulan güçlü merkezi idare eyaletleri denetleyebilmekte ve kontrol altında tutabilmekteydi (Altundağ, 1947:195- 196).
• Hukuku’na riayete önem verilmiştir. Bu sebeple hukuken padişahın öncelikli vazifesi adaletle iş görüp raiyyetin refahını temin etmek olmuştur (İnalcık, 1958:74). Bu durum ülkenin yönetim sistemi ve karar alma mekanizmaları bakımından merkeziyetçi bir karakterde olduğunu ve devletin ekonomideki yerinin hukuken geniş tutulmak istendiğini göstermektedir.
• Eyaletler idarece geniş yetkilere sahip olmakla beraber imparatorluk merkezinde oluşturulan güçlü merkezi idare eyaletleri denetleyebilmekte ve kontrol altında tutabilmekteydi (Altundağ, 1947:195- 196).
• Bu toprakların vakfedilmesine ve bağışlanmasına izin verilmeyerek, bunun yerine araziler toprağı kullananlara kiralanmış ve alım-satımı devletin sıkı kontrolüne tabi olmuştur (Barkan, 1980:130).
• Bu toprakların vakfedilmesine ve bağışlanmasına izin verilmeyerek, bunun yerine araziler toprağı kullananlara kiralanmış ve alım-satımı devletin sıkı kontrolüne tabi olmuştur (Barkan, 1980:130).
• Tımar sistemi ile üretimde yüksek verime ulaşabilmek için küçük ve orta büyüklükteki işletme tipi yaygınlaştırılmıştır (Pamuk, 1993:41). Optimum toprak büyüklüğünün bozulmamasına özen gösterilmiştir. Topraktan alınan verime göre zirai işletmeler 60-150 dönüm olarak hedeflenmiştir. Bununla birlikte klâsik dönemde en yaygın işletme tipi küçük ve müstakil aile işletme tipi olmuştur.
• Toprakta mîrî mülkiyet rejimi uygulandığından aile işletmelerinin hedeflenen büyüklükten daha da küçülmesi ya da gereğinden fazla geniş alanları kapsayarak büyük çiftliklere dönüşmesi arzu edilmemiştir. Bu tedbirlerle klâsik ekonomik büyümenin ana kaynağını oluşturan toprak faktöründe tam istihdamın hedeflendiği söylenebilir (Genç, 2000:46).
• (Pamuk, 1993:48). Bu nedenle sipahiye geçimini temin edebilecek kadar toprak verilmiş ve bu toprak ancak terfi ile büyütülebilmiştir. Sipahinin kontrolündeki toprak büyüklüğünün aşırı büyümesi mümkün değildi. Devlet serbest olsun olmasın bütün dirliklere müdahale etmiş ve böylece tımarları birçok bakımdan kontrol ederek, derebeylik temayüllerinin oluşmasını engellemeye çalışmıştır
• Tımar sistemi ile üretimde yüksek verime ulaşabilmek için küçük ve orta büyüklükteki işletme tipi yaygınlaştırılmıştır (Pamuk, 1993:41). Optimum toprak büyüklüğünün bozulmamasına özen gösterilmiştir. Topraktan alınan verime göre zirai işletmeler 60-150 dönüm olarak hedeflenmiştir. Bununla birlikte klâsik dönemde en yaygın işletme tipi küçük ve müstakil aile işletme tipi olmuştur.
• Toprakta mîrî mülkiyet rejimi uygulandığından aile işletmelerinin hedeflenen büyüklükten daha da küçülmesi ya da gereğinden fazla geniş alanları kapsayarak büyük çiftliklere dönüşmesi arzu edilmemiştir. Bu tedbirlerle klâsik ekonomik büyümenin ana kaynağını oluşturan toprak faktöründe tam istihdamın hedeflendiği söylenebilir (Genç, 2000:46).
• (Pamuk, 1993:48). Bu nedenle sipahiye geçimini temin edebilecek kadar toprak verilmiş ve bu toprak ancak terfi ile büyütülebilmiştir. Sipahinin kontrolündeki toprak büyüklüğünün aşırı büyümesi mümkün değildi. Devlet serbest olsun olmasın bütün dirliklere müdahale etmiş ve böylece tımarları birçok bakımdan kontrol ederek, derebeylik temayüllerinin oluşmasını engellemeye çalışmıştır
• Tezkire, “aynı şehir ve kasabada bulunan resmi dairelerin birinden ötekine ve halkın birbirine yazdıkları kâğıt hakkında kullanılır tabirdir. Esnafa ve halka verilen resmi kâğıtlara da bu ad verilirdi. Esnaf tezkiresi, mürur tezkiresi, nüfus tezkiresi, redif tezkiresi, gümrük tezkiresi o kabildendir.” (Pakalın, 1993:491).
• Esnaf cemiyetleri vasıtasıyla fiyatlar, ürünün kalitesi, ham maddelerin tedarik ve tevzii, vergilerin tahsili, devlet nâmına yapılan siparişler gibi birçok konuda devlet kontrolü önemli olmuştur. Söz konusu işlerin takip ve kontrolü esnaf cemiyetlerinde bulunan Şeyh, Kâhya, Yiğitbaşı, Ehl-i Hibre ve işten anlayan uzmanlardan müteşekkil idare heyetlerince yapılmıştır (Barkan, 1984:41–42).
• Muhtesip için ayrıca bkz. (Levy, 1960:532; Kazıcı, 1999:113-122).
• Mesela XVIII. Yüzyıla kadar fiyat düşüşlerini engellemek için buğday ve zeytinyağı ihracatı sınırlandırılmıştır. Ayrıca temel ürün stoklaması yapılarak fiyat istikrarı sağlanmaya çalışılmıştır (Sayar, 1986:72).
• Esnaf cemiyetleri vasıtasıyla fiyatlar, ürünün kalitesi, ham maddelerin tedarik ve tevzii, vergilerin tahsili, devlet nâmına yapılan siparişler gibi birçok konuda devlet kontrolü önemli olmuştur. Söz konusu işlerin takip ve kontrolü esnaf cemiyetlerinde bulunan Şeyh, Kâhya, Yiğitbaşı, Ehl-i Hibre ve işten anlayan uzmanlardan müteşekkil idare heyetlerince yapılmıştır (Barkan, 1984:41–42).
• Muhtesip için ayrıca bkz. (Levy, 1960:532; Kazıcı, 1999:113-122).
• Mesela XVIII. Yüzyıla kadar fiyat düşüşlerini engellemek için buğday ve zeytinyağı ihracatı sınırlandırılmıştır. Ayrıca temel ürün stoklaması yapılarak fiyat istikrarı sağlanmaya çalışılmıştır (Sayar, 1986:72).
• Büyük kentler, pazar için üretim yapılan ve üretim imkânlarının en geniş olduğu yerlerdir. Uzak bölgelere yönelik talebi karşılamak üzere üretim yapan büyük kentlerdeki loncalarda sermaye birikimi daha fazla olmuştur. Mesela bir araştırmaya göre 1586 İran Savaşı nedeniyle 483 adet ipekli dokuma tezgâhı 25 esnaf arasında paylaşılmıştır. Bu esnafların bir kısmının sermayeleri 2500-3000
• Bunların vefatıyla muhallefâtın1126 geçmekteydi. Diğer mirasçılarına ise terekeden geçinebilecekleri kadar mal tahsis edilmiştir. Müsadere1227bu yolla gerçekleşmiş olur. Ayrıca görevinde büyük kusur işleyen Kapıkulu askerlerinin ve nadiren de olsa servet sahibi
• Muhallefât, “bir adamın bıraktığı tereke. Ölenin bıraktığı şey yerine kullanılır bir tabirdir.” (Şemseddin Sami, 1998:1310)
• Müsâdere, “vezirlerle devlet erkânının ve memleket zenginleriyle tanınmış adamların ecelleriyle öldüklerinde yahut herhangi bir sebeple idamlarında metrukâtının ve bazan da sağlıklarında mallarının hükümet namına zaptedilmesi yerinde kullanılır bir tabirdir.” (Pakalın, 1993/II:624-625).
• Büyük kentler, pazar için üretim yapılan ve üretim imkânlarının en geniş olduğu yerlerdir. Uzak bölgelere yönelik talebi karşılamak üzere üretim yapan büyük kentlerdeki loncalarda sermaye birikimi daha fazla olmuştur. Mesela bir araştırmaya göre 1586 İran Savaşı nedeniyle 483 adet ipekli dokuma tezgâhı 25 esnaf arasında paylaşılmıştır. Bu esnafların bir kısmının sermayeleri 2500-3000
• Bunların vefatıyla muhallefâtın1126 geçmekteydi. Diğer mirasçılarına ise terekeden geçinebilecekleri kadar mal tahsis edilmiştir. Müsadere1227bu yolla gerçekleşmiş olur. Ayrıca görevinde büyük kusur işleyen Kapıkulu askerlerinin ve nadiren de olsa servet sahibi
• Muhallefât, “bir adamın bıraktığı tereke. Ölenin bıraktığı şey yerine kullanılır bir tabirdir.” (Şemseddin Sami, 1998:1310)
• Müsâdere, “vezirlerle devlet erkânının ve memleket zenginleriyle tanınmış adamların ecelleriyle öldüklerinde yahut herhangi bir sebeple idamlarında metrukâtının ve bazan da sağlıklarında mallarının hükümet namına zaptedilmesi yerinde kullanılır bir tabirdir.” (Pakalın, 1993/II:624-625). reayanın da malları gerektiğinde devletçe müsadere edilmiştir (Akgündüz & Öztürk, 1999:447).
• Ticari faaliyetlerde devşirme sistemine benzer tarzda imtiyaz ve müsamahalar (kapitülasyonlar) büyük ölçüde yabancı sermayeye tanınmıştır (İnalcık, 2003:60). Büyük sermaye sahibi olmayı icap eden iltizam (tax-farming) işlerinde de öncelik yabancı sermayedarlar olmuştur. Himâyeli daha sonra da
• Dış ticaret yoluyla zenginleşen kesimler padişahın emri ile İstanbul’un et ihtiyacını karşılamakla görevlendirilmek üzere zorla kasap ve celep olarak yazılmışlardır (Akgündüz & Öztürk, 1999:479).
• Ticari faaliyetlerde devşirme sistemine benzer tarzda imtiyaz ve müsamahalar (kapitülasyonlar) büyük ölçüde yabancı sermayeye tanınmıştır (İnalcık, 2003:60). Büyük sermaye sahibi olmayı icap eden iltizam (tax-farming) işlerinde de öncelik yabancı sermayedarlar olmuştur. Himâyeli daha sonra da
• Dış ticaret yoluyla zenginleşen kesimler padişahın emri ile İstanbul’un et ihtiyacını karşılamakla görevlendirilmek üzere zorla kasap ve celep olarak yazılmışlardır (Akgündüz & Öztürk, 1999:479).
• Söz konusu sektörler üzerinde çeşitli müdahaleler ve üretim faktörleri üzerinde oluşturulan kontrollerle istihdam edilen üretim faktörlerinin eşit ve dengeli dağılımı sağlanmaya çalışılmıştır (Genç, 2000:71).
• “Osmanlı Devleti aralarında en ünlüleri madenler, tu ve şap olmak üzere, bazı mallar üzerinde tekel oluşturmuştu. Dahası, 17. Yüzyılın problemli ekonomik ortamında, girişimci yeteneklere sahip bir vali ve (daha sonra) sadrazam, kendi konağının tedariki için büyük çaplı ticarete girişebilmekte ve bu girişimlerini savunmaya hevesli edebi kişilikler bulunabilmekteydi” (Faroqhi, 2008:15).
• Söz konusu sektörler üzerinde çeşitli müdahaleler ve üretim faktörleri üzerinde oluşturulan kontrollerle istihdam edilen üretim faktörlerinin eşit ve dengeli dağılımı sağlanmaya çalışılmıştır (Genç, 2000:71).
• “Osmanlı Devleti aralarında en ünlüleri madenler, tu ve şap olmak üzere, bazı mallar üzerinde tekel oluşturmuştu. Dahası, 17. Yüzyılın problemli ekonomik ortamında, girişimci yeteneklere sahip bir vali ve (daha sonra) sadrazam, kendi konağının tedariki için büyük çaplı ticarete girişebilmekte ve bu girişimlerini savunmaya hevesli edebi kişilikler bulunabilmekteydi” (Faroqhi, 2008:15).
• (Tabakoğlu, 2012:421–422; Genç, 2000:85–86).
• XV. yüzyılın ortalarında İstanbul’da çeşitli amaçlar için tesis edilmiş 1161 para vakfı faaliyetteydi (Tabakoğlu, 2012:422).
• Karz-ı hasen “faizsiz para verme manasına gelir bir tabirdir. Karz; Arapça ödünç vermek, almak; ödünç verilen ve alınan şey, para demektir.” (Pakalın,1993/II:204). olabildiğince koruyan ve destekleyen bir iktisat siyaseti takip edilmekle birlikte üreticilerin tüketici kesime göre kısmen daha fazla denetime ve baskıya maruz kaldıkları söylenebilir (Mardin, 2012:109). Tüketimin Kontrolü
• (Tabakoğlu, 2012:421–422; Genç, 2000:85–86).
• XV. yüzyılın ortalarında İstanbul’da çeşitli amaçlar için tesis edilmiş 1161 para vakfı faaliyetteydi (Tabakoğlu, 2012:422).
• Karz-ı hasen “faizsiz para verme manasına gelir bir tabirdir. Karz; Arapça ödünç vermek, almak; ödünç verilen ve alınan şey, para demektir.” (Pakalın,1993/II:204). olabildiğince koruyan ve destekleyen bir iktisat siyaseti takip edilmekle birlikte üreticilerin tüketici kesime göre kısmen daha fazla denetime ve baskıya maruz kaldıkları söylenebilir (Mardin, 2012:109). Tüketimin Kontrolü
• Dergisi. Cilt XIII (1–2). (Mart–Haziran 1955). ss. 27–51.
• AKDAĞ, Mustafa (1975). “Osmanlı Tarihinde Âyanlık Düzeni Devri, 1730– 1839", AÜDTCF Tarih Araştırmaları Dergisi. VIIIXII/14–23. ss. 51–61.
• AKGÜNDÜZ, Ahmed (1990). Osmanlı Kanunâmeleri ve Hukûkî Tahlilleri.
• OSAV. Cilt: I. İstanbul. AKGÜNDÜZ, Ahmed; ÖZTÜRK, Said (1999). Bilinmeyen Osmanlı. İstanbul:
• OSAV Yayını. İstanbul. ALTUNDAĞ, Şinasi (1947). “Osmanlı İmparatorluğu’nun Vergi Sistemi
• Hakkında Kısa Bir Araştırma”. AÜDTCFD. Cilt: V (2). ss. 187–197. BARKAN, Ö. Lütfi (1941). Ziya Karamursal”ın “Osmanlı Mâlî Tarihi Hakkında
• Tetkikler” adlı kitabının tahlili. İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası. II/3-4. Ss. 501-518. BARKAN, Ö. Lütfi (1980), “Türkiye’de Toprak Meselesinin Tarihi Esasları”.
• Türkiye’de Toprak Meselesi-Toplu Eserler I. Gözlem Yayınları. İstanbul. ss. 125- BARKAN, Ö. Lütfi (1980), “Türkiye’de Toprak Meselesinin Tarihi Esasları”.
• Türkiye’de Toprak Meselesi-Toplu Eserler I. Gözlem Yayınları. İstanbul. ss. 125- şekil ve biçim alan bir faktör piyasası bulunmadığından tarım ve tarım dışı sahalarda tamamen bağımsız bir emek piyasası oluşmamıştır. Bu nedenle emeği temsil eden reaya ekonomik hayatta etkileyen olmaktan çok etkilenen bir konuma sahip olmuştur (Sayar, 1986:146–147). Sonuç
• Dergisi. Cilt XIII (1–2). (Mart–Haziran 1955). ss. 27–51.
• AKDAĞ, Mustafa (1975). “Osmanlı Tarihinde Âyanlık Düzeni Devri, 1730– 1839", AÜDTCF Tarih Araştırmaları Dergisi. VIIIXII/14–23. ss. 51–61.
• AKGÜNDÜZ, Ahmed (1990). Osmanlı Kanunâmeleri ve Hukûkî Tahlilleri.
• OSAV. Cilt: I. İstanbul. AKGÜNDÜZ, Ahmed; ÖZTÜRK, Said (1999). Bilinmeyen Osmanlı. İstanbul:
• OSAV Yayını. İstanbul. ALTUNDAĞ, Şinasi (1947). “Osmanlı İmparatorluğu’nun Vergi Sistemi
• Hakkında Kısa Bir Araştırma”. AÜDTCFD. Cilt: V (2). ss. 187–197. BARKAN, Ö. Lütfi (1941). Ziya Karamursal”ın “Osmanlı Mâlî Tarihi Hakkında
• Tetkikler” adlı kitabının tahlili. İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası. II/3-4. Ss. 501-518. BARKAN, Ö. Lütfi (1980), “Türkiye’de Toprak Meselesinin Tarihi Esasları”.
• Türkiye’de Toprak Meselesi-Toplu Eserler I. Gözlem Yayınları. İstanbul. ss. 125- BARKAN, Ö. Lütfi (1980), “Türkiye’de Toprak Meselesinin Tarihi Esasları”.
• Türkiye’de Toprak Meselesi-Toplu Eserler I. Gözlem Yayınları. İstanbul. ss. 125- BARKAN, Ö. Lütfi (1980). “XV ve XVI’ınca Asırlarda Osmanlı İmparatorluğu’nda
• Toprak İşçiliğinin Organizasyonu Şekilleri”. Türkiye’de Toprak Meselesi–Toplu Eserler I. Gözlem Yayınları. İstanbul. ss. 575–724. BARKAN, Ö. Lütfi (1984). “Osmanlı İmparatorluğunda Esnaf Cemiyetleri”.
• İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt 41(1–4). ss. 39–46. ÇİZAKÇA, Murat (2009). “Osmanlı Dönemi Vakıflarının Tarihsel ve Ekonomik
• Boyutları”. www.tusev.org.tr. 15.3.2011.
• ÇİZAKÇA, Murat (2011). Islamic Capitalism and Finance: Origins, Evolution and the Future (Cheltenham: Edward Elgar Publishing).
• DEVELLİOĞLU, Ferit, (1999). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Aydın Kitabevi. Ankara.
• FAROQHI, Suraiya (2008). Osmanlı Dünyasında Üretmek, Pazarlamak,
• Yaşamak. Çev. G. Ç. Güven ve Ö. Türesay. YKY Yayınları. İstanbul. FLEET, Kate (1999). “Osmanlı Topraklarında Latin Ticareti (XIV-XV. Yüzyıllar)”.
• Osmanlı 3: İktisat. Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 81-85. GÜÇER, Lütfi (1953). “XVI. Yüzyıl Sonlarında Osmanlı İmparatorluğu Dâhilinde
• Hububat Ticaretinin Tabi Olduğu Kayıtlar”. İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt: ss. 79–98. GÜRAN, Tevfik (1988).“İstanbul’un İaşesinde Devletin Rolü 1793–1839”. İÜ
• İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt:44. ss. 245–275. İNALCIK, Halil (1958). “Osmanlı Padişahı”. AÜSBF Dergisi. Cilt: XIII/IV. ss. 68–
• İNALCIK, Halil (2003). “Osmanlının Avrupa ile Barışıklığı: Kapitülasyonlar ve Ticaret”. Doğu Batı Dergisi, Sayı: 24. ss. 55–81.
• KARATEPE, Şükrü (2004). Osmanlı Siyasi Kurumları. İz Yayıncılık. İstanbul.
• KÂTİP ÇELEBİ (1280). Düstûrü’l Amel Li–Islâhi’l–Halel. Tasvir Matbaası. İstanbul.
• KAZICI, Ziya (1999). “Osmanlılarda İhtisâb”. Osmanlı 3: İktisat. Türkiye
• Yayınları. Ankara. ss. 112-122. KODAMAN, Bayram (2005). “Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Çağdaşlaşma
• Sorunları”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi. (Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Yayınları). Sayı:18. Konya. ss. 149–158. KODAMAN, Bayram (2007). “Osmanlı Devleti’nin Yükseliş ve Çöküş
• Sebeplerine Genel Bakış”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Aralık 2007, Sayı:16, ss. 1–24.
• KURAN, Timur (1999). “Osmanlı Lonca Teşkilatı Üzerinde İslami Etkiler”.
• Osmanlı 3: İktisat. Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 97-112. KÜTÜKOĞLU, Mübahat S. (1984). “1624 Sikke Tashihinin Ardından Hazırlanan
• Narh Defterleri”. Tarih Dergisi. Cilt: 34. ss. 123–182. LEVY, R. (1960). “Muhtesib”. İslam Ansiklopedisi. Cilt:8. Maarif Basımevi. İstanbul. ss. 532–533.
• MARDİN, Şerif (2012). Din ve İdeoloji. Bütün Eserleri 2. İletişim Yayınları. İstanbul.
• ÖKÇÜN, A. Gündüz (1997). Osmanlı Sanayii 1913,1915 Yılları Sanayi
• İstatistikleri. Tarihi İstatistikler Dizisi. Cilt:4. Ankara. ÖZ, Mehmet (1999). “Osmanlı Klasik Döneminde Tarım”. Osmanlı 3: İktisat.
• Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 66-73
• ÖZDEĞER, Mehtap (2000). “Osmanlı Devlet Teşkilatında Âyanın Mali ve İdari
• Yönetime Müdahale Devri”. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt: 50 (1–4). ss. 69–132. ÖZDEĞER, Mehtap (2011). “Osmanlı İmparatorluğunda Hububat Üzerine
• Devletin Himaye Edici Müdahalesi”. İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt: 51 (1), Sep. 2011. ss. 25–47.
• PAKALIN, M. Zeki (1993). “Berat”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:I. Ankara. PAKALIN, M. Zeki (1993). “Karz–ı Hasen”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:II. Ankara. PAKALIN, M. Zeki (1993). “Müsâdere”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:II. Ankara. BARKAN, Ö. Lütfi (1980). “XV ve XVI’ınca Asırlarda Osmanlı İmparatorluğu’nda
• Toprak İşçiliğinin Organizasyonu Şekilleri”. Türkiye’de Toprak Meselesi–Toplu Eserler I. Gözlem Yayınları. İstanbul. ss. 575–724. BARKAN, Ö. Lütfi (1984). “Osmanlı İmparatorluğunda Esnaf Cemiyetleri”.
• İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt 41(1–4). ss. 39–46. ÇİZAKÇA, Murat (2009). “Osmanlı Dönemi Vakıflarının Tarihsel ve Ekonomik
• Boyutları”. www.tusev.org.tr. 15.3.2011.
• ÇİZAKÇA, Murat (2011). Islamic Capitalism and Finance: Origins, Evolution and the Future (Cheltenham: Edward Elgar Publishing).
• DEVELLİOĞLU, Ferit, (1999). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Aydın Kitabevi. Ankara.
• FAROQHI, Suraiya (2008). Osmanlı Dünyasında Üretmek, Pazarlamak,
• Yaşamak. Çev. G. Ç. Güven ve Ö. Türesay. YKY Yayınları. İstanbul. FLEET, Kate (1999). “Osmanlı Topraklarında Latin Ticareti (XIV-XV. Yüzyıllar)”.
• Osmanlı 3: İktisat. Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 81-85. GÜÇER, Lütfi (1953). “XVI. Yüzyıl Sonlarında Osmanlı İmparatorluğu Dâhilinde
• Hububat Ticaretinin Tabi Olduğu Kayıtlar”. İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt: ss. 79–98. GÜRAN, Tevfik (1988).“İstanbul’un İaşesinde Devletin Rolü 1793–1839”. İÜ
• İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt:44. ss. 245–275. İNALCIK, Halil (1958). “Osmanlı Padişahı”. AÜSBF Dergisi. Cilt: XIII/IV. ss. 68–
• İNALCIK, Halil (2003). “Osmanlının Avrupa ile Barışıklığı: Kapitülasyonlar ve Ticaret”. Doğu Batı Dergisi, Sayı: 24. ss. 55–81.
• KARATEPE, Şükrü (2004). Osmanlı Siyasi Kurumları. İz Yayıncılık. İstanbul.
• KÂTİP ÇELEBİ (1280). Düstûrü’l Amel Li–Islâhi’l–Halel. Tasvir Matbaası. İstanbul.
• KAZICI, Ziya (1999). “Osmanlılarda İhtisâb”. Osmanlı 3: İktisat. Türkiye
• Yayınları. Ankara. ss. 112-122. KODAMAN, Bayram (2005). “Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Çağdaşlaşma
• Sorunları”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi. (Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Yayınları). Sayı:18. Konya. ss. 149–158. KODAMAN, Bayram (2007). “Osmanlı Devleti’nin Yükseliş ve Çöküş
• Sebeplerine Genel Bakış”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Aralık 2007, Sayı:16, ss. 1–24.
• KURAN, Timur (1999). “Osmanlı Lonca Teşkilatı Üzerinde İslami Etkiler”.
• Osmanlı 3: İktisat. Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 97-112. KÜTÜKOĞLU, Mübahat S. (1984). “1624 Sikke Tashihinin Ardından Hazırlanan
• Narh Defterleri”. Tarih Dergisi. Cilt: 34. ss. 123–182. LEVY, R. (1960). “Muhtesib”. İslam Ansiklopedisi. Cilt:8. Maarif Basımevi. İstanbul. ss. 532–533.
• MARDİN, Şerif (2012). Din ve İdeoloji. Bütün Eserleri 2. İletişim Yayınları. İstanbul.
• ÖKÇÜN, A. Gündüz (1997). Osmanlı Sanayii 1913,1915 Yılları Sanayi
• İstatistikleri. Tarihi İstatistikler Dizisi. Cilt:4. Ankara. ÖZ, Mehmet (1999). “Osmanlı Klasik Döneminde Tarım”. Osmanlı 3: İktisat.
• Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 66-73
• ÖZDEĞER, Mehtap (2000). “Osmanlı Devlet Teşkilatında Âyanın Mali ve İdari
• Yönetime Müdahale Devri”. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt: 50 (1–4). ss. 69–132. ÖZDEĞER, Mehtap (2011). “Osmanlı İmparatorluğunda Hububat Üzerine
• Devletin Himaye Edici Müdahalesi”. İktisat Fakültesi Mecmuası. Cilt: 51 (1), Sep. 2011. ss. 25–47.
• PAKALIN, M. Zeki (1993). “Berat”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:I. Ankara. PAKALIN, M. Zeki (1993). “Karz–ı Hasen”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:II. Ankara. PAKALIN, M. Zeki (1993). “Müsâdere”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:II. Ankara. PAKALIN, M. Zeki (1993). “Tezkire”. Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:III. Ankara. PAMUK, Şevket (1993), 100 Soruda Osmanlı –Türkiye İktisadi Tarihi 1500– 1914, Gerçek Yayınevi, İstanbul.
• SAITZEW, E. (1955). “Müdahalecilik”: Çev: A. Zarakolu. Ankara Üniversitesi
• Hukuk Fakültesi Dergisi. Cilt: 2 (1). ss. 317–335. ŞAHİN, İlhan (1979). “Tımar Sistemi Hakkında Bir Risale”. İstanbul Üniversitesi
• Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi. Sayı 32. ss. 905–104. ŞEMSEDDİN SAMİ (1998). Kâmûs–ı Türkî. Alfa Yayınları. İstanbul.
• TABAKOĞLU, Ahmet (1987). “Osmanlı Ekonomisinde Fiyat Denetimi”. İstanbul
• Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. 43 (1–4). ss. 111–150. TABAKOĞLU, Ahmet (2012). Türkiye İktisat Tarihi. Dergâh Yayınları. İstanbul.
• ÜÇOK, Coşkun (1944), “Osmanlı Devleti Teşkilatından Tımarlar”, Ankara
• Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 1 (4), ss. 525–551. ÜLGENER, Sabri F. (1981). İktisadî Çözülmenin Ahlak ve Zihniyet Dünyası. Der Yayınları. 3. Basım. İstanbul.
• ZAİM, Sabahattin (1999). “Yükselme Devrinde Osmanlı Devletinin İktisadi
• Durumu”. Osmanlı 3: İktisat. Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 32–44. Bartın Üniversitesi İİBF Dergisi Yayın İlkeleri Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, yılda iki defa yayımlanan uluslararası hakemli bir dergidir. Yılda Dergimiz 06.04.2015 tarihinden itibaren EBSCO Host’ta taranmaktadır. Akademia Sosyal Bilimler
• Sözlüğü. MEB Yayınları. Cilt:III. Ankara. PAMUK, Şevket (1993), 100 Soruda Osmanlı –Türkiye İktisadi Tarihi 1500– 1914, Gerçek Yayınevi, İstanbul.
• SAITZEW, E. (1955). “Müdahalecilik”: Çev: A. Zarakolu. Ankara Üniversitesi
• Hukuk Fakültesi Dergisi. Cilt: 2 (1). ss. 317–335. ŞAHİN, İlhan (1979). “Tımar Sistemi Hakkında Bir Risale”. İstanbul Üniversitesi
• Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi. Sayı 32. ss. 905–104. ŞEMSEDDİN SAMİ (1998). Kâmûs–ı Türkî. Alfa Yayınları. İstanbul.
• TABAKOĞLU, Ahmet (1987). “Osmanlı Ekonomisinde Fiyat Denetimi”. İstanbul
• Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası. 43 (1–4). ss. 111–150. TABAKOĞLU, Ahmet (2012). Türkiye İktisat Tarihi. Dergâh Yayınları. İstanbul.
• ÜÇOK, Coşkun (1944), “Osmanlı Devleti Teşkilatından Tımarlar”, Ankara
• Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 1 (4), ss. 525–551. ÜLGENER, Sabri F. (1981). İktisadî Çözülmenin Ahlak ve Zihniyet Dünyası. Der Yayınları. 3. Basım. İstanbul.
• ZAİM, Sabahattin (1999). “Yükselme Devrinde Osmanlı Devletinin İktisadi
• Durumu”. Osmanlı 3: İktisat. Türkiye Yayınları. Ankara. ss. 32–44. Bartın Üniversitesi İİBF Dergisi Yayın İlkeleri Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, yılda iki defa yayımlanan uluslararası hakemli bir dergidir. Yılda Dergimiz 06.04.2015 tarihinden itibaren EBSCO Host’ta taranmaktadır. Akademia Sosyal Bilimler
• Yıldız 1999) Atıflarda noktalama işaretlerine ve alfabetik sıraya dikkat edilmelidir. Doğrudan alıntı yapılan durumlarda, yayın yılı ve (:) işaretinden sonra sayfa numarası verilmelidir. Örneğin: (Taşdelen, 2001: 42) Eğer atıfta bulunulacak kaynak birden daha fazla yazarlı ise birinci yazarın soyadı ve diğerlerini ise diğerleri anlamına gelen “ve diğ.” şeklinde verilmelidir. Örnek:
• (Altunışık ve diğ., 2001). Ancak, söz konusu kaynak kaynakça bölümünde tüm yazarların isimleri verilerek yazılmalıdır.
• Yıldız 1999) Atıflarda noktalama işaretlerine ve alfabetik sıraya dikkat edilmelidir. Doğrudan alıntı yapılan durumlarda, yayın yılı ve (:) işaretinden sonra sayfa numarası verilmelidir. Örneğin: (Taşdelen, 2001: 42) Eğer atıfta bulunulacak kaynak birden daha fazla yazarlı ise birinci yazarın soyadı ve diğerlerini ise diğerleri anlamına gelen “ve diğ.” şeklinde verilmelidir. Örnek:
• (Altunışık ve diğ., 2001). Ancak, söz konusu kaynak kaynakça bölümünde tüm yazarların isimleri verilerek yazılmalıdır.
• İki Yazarlı Kitaplar TUNA, Orhan ve Nevzat Yalçıntaş (1976), Sosyal Siyaset, Filiz Kitabevi, İstanbul.
• İkiden Fazla Yazarlı Kitaplar ALTUNIŞIK, R., R. Coşkun, S. Bayraktaroğlu ve E. Yıldırım (2002), Sosyal
• Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Sakarya Kitabevi, Adapazarı. Şayet kitap bir çeviri ise o takdirde şu şekilde yazılabilir: DURKHEIM, Emile (1985), Toplumbilimsel Yöntemin Kuralları, Çev., Celal
• Baki Akal, Bilim-Felsefe-Sanat Yayınları, İstanbul. Eğer kitap editörler tarafından hazırlanmışsa (derlenmişse) ve kitabın içinden bir bölüme referansta bulunuluyorsa: DEMİRKOL, Şehnaz (2002), Değişim Mühendisliği, Editörler: COŞKUN, R., ve R. Altunışık, Stratejik Boyutuyla Modern Yönetim Yaklaşımları , Beta, s. 163 (ya da ss. 163-176)
• Yazar Adı Olmayan Kitaplar Kurumlar tarafından hazırlanan rapor veya eserler yazarsız olabilmektedir. Bu durumda varsa kurum adı yoksa doğrudan kaynakça yazımına başlanır. DPT (Devlet Planlama Teşkilatı), (1984), Türkiye'de Sanayileşme Sorunları ,
• DPT Yayınları-102, Ankara. veya Encyclopedia Britannica, Turkey, Vol. 22, s.125-140. SARÇ, Ömer Celal, (1973), ?Milli Gelir?, İktisat Ansiklopedisi ,
• Cilt 2, Ak Yayınları, İstanbul. Süreli Yayınlar AHISKA, Yalçın (1990), Ticaret Bankalarının İşlevleri, Banka ve Ekonomik
• Yorumlar , Yıl 27, Sayı 12, Aralık, s.37-44. NEILSON, G., P.A. Pasternack ve D. Mendes, (2000), The Four Faces of
• Organizational DNAs, Management, Vol. 45, No. 3, s.45-53.