Suç İşleyen Ve İşlemeyen Genç Erkeklerin Benlik İmgeleri: Pozitif Ve Psikopatolojik Benlik İmgeleri

Bu çalışmanın amacı, suç işleyen ve işlemeyen gençlerin benlik algılarının fenomonolojik açıdan incelenmesidir. Çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden olan fenomonolojik araştırma yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma, Ankara’da yaşayan suç işlemiş (40 genç erkek) ve işlememiş (40 genç erkek) 20-25 yaş aralığında yer alan gençler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada verilerin toplanmasında görüşme tekniğinden faydalanılmıştır. Verilerin analizine cümle bazında içerik analizi tekniğine başvurulmuştur. Suç işleyen gençlerin benliklerini olumlu, iyi ama olumsuza gidebilen, olumsuz ve insanlıktan uzak görme olmak üzere dört önemli benlik tanımı sınıfı içerisinde algıladıkları bulunmuştur. Suç işlemeyen gençlerin ise benliklerini önleyici faktörlere sahip olma, geliştirici faktörlere sahip olma ve gelişimsel ürünlere sahip olma üzere üç önemli benlik sınıfı içerisinde algıladıkları bulunmuştur. Suça yönelme ve yönelmeme bağlamında patolojik ve pozitif olmak üzere iki önemli benlik kurgusu önerisinde bulunulmuştur. Risk grubundaki bireyler için, bu çalışma sonuçlarınca ortaya koyulan, olumlu benlik öğeleri koruyucu ve geliştirici araçlar olarak kullanılabilir. Bunların yanında suçlu bireylere, pozitif benlik kurgusu gelişiminin uygulanması onlar için tedavi edici bir işlev görebilir.

Self-Perceptions of Young Males who were Offenders and Non-offenders: Positive and Pathological Self-Images

Bu çalışmanın amacı, suç işleyen ve işlemeyen gençlerin benlik algılarının fenomonolojik açıdan incelenmesidir. Çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden olan fenomonolojik araştırma yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma, Ankara’da yaşayan suç işlemiş (40 genç erkek) ve işlememiş (40 genç erkek) 20-25 yaş aralığında yer alan gençler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada verilerin toplanmasında görüşme tekniğinden faydalanılmıştır. Verilerin analizine cümle bazında içerik analizi tekniğine başvurulmuştur. Suç işleyen gençlerin benliklerini olumlu, iyi ama olumsuza gidebilen, olumsuz ve insanlıktan uzak görme olmak üzere dört önemli benlik tanımı sınıfı içerisinde algıladıkları bulunmuştur. Suç işlemeyen gençlerin ise benliklerini önleyici faktörlere sahip olma, geliştirici faktörlere sahip olma ve gelişimsel ürünlere sahip olma üzere üç önemli benlik sınıfı içerisinde algıladıkları bulunmuştur. Suça yönelme ve yönelmeme bağlamında patolojik ve pozitif olmak üzere iki önemli benlik kurgusu önerisinde bulunulmuştur. Risk grubundaki bireyler için, bu çalışma sonuçlarınca ortaya koyulan, olumlu benlik öğeleri koruyucu ve geliştirici araçlar olarak kullanılabilir. Bunların yanında suçlu bireylere, pozitif benlik kurgusu gelişiminin uygulanması onlar için tedavi edici bir işlev görebilir.

___

  • Watson, J. S. (1972). Smiling, cooing, and 'The Game.' Merrill-Palmer Quarterly, 18, 323-339.
  • Uluğtekin, S. (1991). Hükümlü çocuk ve yeniden toplumsallaşma. [Socialization of offender child] Ankara: Bizim Büro.
  • Strauss A., & Corbin J. (1998). Basics of qualitative research. California: Sage Publications.
  • Stouthamer-Loeber, M., Wei, E., Loeber, R., & Masten, A. S. (2004). Desistance from persistent serious delinquency in the transition to adulthood. Development and Psychopathology, 16, 897- 918.
  • Snyder,H. N., Sickmund, M.,&Bilchik, S. (1999). Juvenile offenders and victims: 1999 national report. Washington, DC: Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention.
  • Santrock, J. W. (2011). Life-span development (14th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
  • Ryan, R. M., La Guardia, J. G., & Rawsthorne, L. J. (2005). Self-complexity and the authenticity of self aspects: Effects on well being and resilience to stressful events. North American Journal of Psychology, 3, 431-447.
  • Rogers, C. R. (1951). Client-centred therapy: its current practice, implications, and theory. Boston, MA, Houghton Mifflin.
  • Rochat, P. (2003). Five levels of self-awareness as they unfold early in life. Consciousness and Cognition, 12, 717-731.
  • Ravenette, T. (1999). Personal construct theory in educational psychology: a practitioners view. Asking questions within a personal construct framework. Ch. 15. Whurr, London.
  • Piquero, A. R., David, P. Farrington, Blumstein, A. (2007). Key ıssues in criminal career Research: new analyses of the cambridge study in delinquent development. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Peseschkian, N. (2000). Positive Psychotherapy. New Delhi: Sterling Publishers.
  • Patterson, G. R. (1996). Performance models for antisocial boys. American Psychologist, 41, 432–444.
  • Moffitt, T. E. (1993). Adolescence-limited and life-course persistent antisocial behavior: A developmental taxonomy. Psychological Review, 100, 674–701.
  • Miller, J. D., & Lynam, D. R. (2001). Structural models of personality and their relation to antisocial behavior: A meta-analytic review. Criminology, 39, 765–792.
  • Miller, P. H. (2002). Theories of developmental psychology, 4th ed. New York: Worth. Publishers.
  • Meltzoff, A. N., & Moore, M. K. (1993). Newborn infants imitate adult facial gestures. Child Development, 54, 265-301.
  • Matthews, S. K. (2011). Self-complexity and crime: Extending general strain theory. Justice Quarterly, 28(6), 863-902.
  • Linville, P. W. (1987). Self-complexity as a cognitive buffer against stress-related illness and depression. Journal of Personality and Social Psychology, 52, 663-676.
  • Landfield, A.W., & Leitner, L.M. (1980). Personal construct psychology. In A.W. Landfield & L.M. Leitner, (Eds.), Personal construct psychology: Psychotherapy and personality (pp. 3-17). New York: John Wiley.
  • Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modelling (2nd ed.). New York: The Guilford Press.
  • Kclly, G. A. (1955) 1hc Psychology qf Personal C01lJtrurLI, New York.
  • Harter, S. (1999). The construction of the self: A developmental perspective. New York: Guilford Press.
  • Fergusson, D.M., Horwood, L.J., & Nagin, D.S. (2000). Offending Trajectories in a New Zealand Birth Cohort. Criminology, 38, 525-552.
  • Feldman, R. (2006). From biological rhythms to social rhythms: Physiological precursors of mother-infant synchrony. Developmental Psychology. 42, 175-188.
  • Farrington, D.P., & Welsh, B.C. (2007). Improved Street Lighting and Crime Prevention: A Systematic Review. Stockholm, Sweden: National Council for Crime Prevention.
  • Farrington, D. P. (1996) Understanding and Preventing Youth Crime. York: Joseph Rowntree Foundation.
  • Deutsch, A. R., Crockett, L. J., Wolff, J. M., & Russell, S. T. (2012). Parent and peer pathways to adolescent delinquency: Variations by ethnicity and neighborhood context. Journal of Youth and Adolescence, 41, 10781094
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design. London, UK: Sage.
  • Cohen, M.A., & Piquero, A.R. (2009). New evidence on the monetary value of saving a high risk youth. Journal of Quantitative Criminology, 25, 25-49.
  • Christensen, L. B., Johnson, R. B., & Turner, L. A. (2015). Araştırma yöntemleri desen ve analiz [Research methods: Design and analysis] (Trans. Ed. A. Aypay). Ankara, Turkey: Anı
  • Catalano, R. F., & Hawkins, J. D. (1996). The social development model: a theory of antisocial behavior. In J. D.Hawkins (Ed.), Delinquency and crime: current theories (pp. 149–197). New York: Cambridge University Press.
  • Buckingham, J. T., & Alicke, M. D. (2002). The influence of individual versus aggregate social comparison and the presence of others on self-evaluations. Journal of Personality and Social Psychology, 83, 1117-1130.
  • Bannister, D., & Mair, J.M.M. (1968). The evaluation of personal constructs. Academy Press, London.
  • Bahrick, L. E. (1995). Intermodal origins of self-perception. In P. Rochat (Ed.), The self in infancy: Theory and research (pp. 349-373). New York: Elsevier.
  • Armstrong, J. D. (2005). Spatial variation in population dynamics of juvenile Atlantic salmon: implications for conservation and management. Journal of Fish Biology, 67, 35-52.
Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2012
  • Yayıncı: Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi