Müzede Drama:Heykel ve İmgelem Kavramı

Öz Bu çalışmada yaratıcı drama yöntemine göre hazırlanan öğretim etkinliklerinin öğrencilerin müzelere yönelik tutumlarına etkisi araştırılmıştır. Araştırma kapsamında müzelerin eğitim amacıyla kullanılabileceğini ve müzede yer alan heykel ve imgelemin önemi ve gerekliliğinin farkındalığını öğretmek amaçlanmaktadır. Araştırmada 2014-2015 eğitim- öğretim yılının birinci döneminde Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi’ne devam eden sınıf öğretmeni adaylarından 54 (15+18+21)’i ile çalışılmıştır. Öğretmen adayları 3 grup halinde farklı zamanlarda etkinliğe katılmışlardır. Öğrencilere Samsun Kent Müzesi’nde 6 saatlik bir atölye çalışması yaptırılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından geliştirilen “Müzeye Yönelik Tutum Görüşme Formu” ve “Atölye Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesi nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yapılmıştır. Verilerin sonuçlarına göre yaratıcı dramaya müzede işlenen heykel sanatı imgelem kavramı hem müzeye bakış açılarını değiştirmiştir. Öğrencilerin Müzede yapılan yaratıcı drama eğitiminden sonra imgelem ve heykellerin hayatımızda ne kadar önemli yer tuttuğunun bilincine varmış oldukları gözlemlenmiştir. Müzede yaratıcı drama eğitimi almadan önce müzelerin sadece geçmişte yaşayan kişilerden kalan eserlerin bulunduğu, sadece gezip bakma amacıyla gidildiği yer olarak düşündüklerini dile getirmişlerdir. Eğitimden sonra müzelerin eğitim amaçlı kullanılabileceğini, müzelerin aslında sıkıcı bir yer olmadığını ve sadece eski eşyaların saklandığı bir yer olmadığını fark ettiklerini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Yaratıcı Drama, İmgelem, Heykel, Müze Eğitimi

PDF

___

Adıgüzel, Ö. (2010). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel Yayınevi.

Adıgüzel, Ö. H. (1993). Oyun ve Yaratıcı Drama İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Ankara

Adıgüzel, Ö. H. (2000). Müzecilikte Yeni Yaklaşımlar: Küreselleşme ve Yerelleşme. Ankara: Toplumsal,Ekonomik ve Tarih Vakfı

Allan, A. D. (1963) Müzenin Rolü.Müzelerin teşkilatlanması-Pratik Öğütler. Unesco. ICOM Türkiye Milli Komitesi Yayınları.

Atagök, T. (1982). Çağdaş Müzecilik Kavramı Doğrultusunda Türk Sanat Müzelerinin Kültürel Etkinliklerinin Saptanması. Mimar Sinan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yeterlilik Tezi, İstanbul.

Buyurgan, S. & Buyurgan, U. (2007). Sanat Eğitimi ve Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.

Duncan, C. & Wallach, A. (2006). Evrensel Müze. Ali Artun (Ed.). Müze ve Eleştirel Düşünce Kitabı içinde. (s. 59-67). İstanbul: İletişim Yayınları.

Earl, A. (1997). Müze Pedagojisi İngiltere’de Nasıl Gelişti? Tarih konuşan Drama. Drama – Maske – Müze, Derleyen, San İnci, Türk – Ankara: Alman Kültür İşleri Yayın Dizisi.

Hooper-Greenhill, E. (1999). Müze ve Galeri Eğitimi, Bekir Onur (Yay. Haz.). Ankara: Çok Kültürlü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.

Keser, N. (2005). Sanat Sözlüğü, İstanbul: Ütopya Yayınları

L’Abbe & Domecq, J. B. (1925). Lecons de Philosophie. (Akt.; Yard. Doç. Dr. R. Suat IŞILDAK, Yaratmada İlk Adım: İmge ve İmgelem, Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED) 2 (1), Haziran 2008, 64–69.

Madran, B. (1999). Müze Türleri. Yeniden Müzeciliği Düşünmek. Tomur Atagök (Der.). İstanbul: Yıldız teknik Üniversitesi Basım Yayın Merkezi.

Öztürk, A. (2009). İlköğretimde Drama. Ali Öztürk (Ed.). Drama ve Sanatlar Eğitimi-I içinde, (s.143-160), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları,

Türk Dil Kurumu (2006). Bilim ve Sanat Terimleri Ana Sözlüğü.

Üstündağ, T. (1998). Yaratıcı Drama Eğitim Programının Öğeleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 22, 107-120.