Ünal AKKEMİK, Doğanay TOLUNAY, Cihan ERDÖNMEZ, Erdoğan ATMIŞ, Oğuz KURDOĞLU

İstanbul’un Yeşil Alan Sorunları Çerçevesinde Yeşil Duvarların İrdelenmesi ve Öneriler

Türkiye’nin en kalabalık büyükkenti olan İstanbul’daki kişi başına düşen yeşil alan miktarı dünya standartlarının oldukça altındadır. Artan nüfusun yeşil alan ihtiyacını karşılamaya dönük çalışmalar kapsamında farklı yeşil alan oluşturma ve bitkilendirme çalışmaları yapılmaktadır. Bunlardan biri olan yeşil duvarlar, bazı otoyol ve üstgeçitlerin kenarlarında oluşturulan, daha çok görselliğe dayanan yeşil altyapı uygulamalarındandır. Bu çalışma; sözü edilen yeşil duvar sistemlerinin kent ekosistemine katkılarını, yeşil alan/yeşil altyapı planlaması bağlamında irdelemek ve bu kapsamda öneriler sunmak amacıyla yapılmıştır. Yapılan değerlendirmeler ve tartışmalar sonucunda; İstanbul’daki yeşil duvarların mevcut haliyle ekosisteme katkısının çok düşük hatta çok önemsiz düzeyde olduğu, yeşil altyapının gerektirdiği kamusal planlama anlayışına uygun olmadığı ve hem ekonomik hem de ekolojik maliyetlerinin çok yüksek olduğu anlaşılmıştır. Otoban kenarlarında yeşil duvarlar oluşturma uygulamaları yerine, kent ekosistemine katkısı çok daha yüksek ve maliyeti çok daha düşük olan alan kullanımları ve bitkilendirme çalışmalarının hayata geçirilmesi hem ekolojik hem de toplumsal açıdan daha yararlı olacaktır.

Evaluation of Green Walls and Suggestions in Terms of Green Space Problems of Istanbul

In Istanbul, which is the most crowded metropolitan of Turkey, the amount of green space per person is below the world standards. Within the scope of the studies aimed at meeting the green space needs of the increasing population, different green areas creation and vegetation studies are carried out. One of these green areas is green wall, which is one of the green infrastructure applications that are formed on the edges of some highways and overpasses, and are mostly based on visuality. The aim of the paper is to examine the contributions of the aforementioned green wall systems to the urban ecosystem in the context of green space / green infrastructure planning and to offer suggestions in this context. As a result of the evaluations and discussions, it has been understood that the contribution of the green walls in Istanbul to the ecosystem is very low or even insignificant the green infrastructure is not suitable for public planning understanding and that both economic and ecological costs are high. Instead of creating green walls on the sides of the highway it will be more beneficial both ecologically and socially to implement land use and planting studies, which have a much higher contribution to the urban ecosystem and much lower cost.

Keywords:

Vertical garden, Istanbul, urban ecosystem, green space, green infrastructure,

PDF

___

1. Atmiş, E., 2016. Kentlere Soluk Aldıran Bir Sistem: Yeşil Altyapı. SÜSBİR Haber Dergisi 6: 64-67.
2. Boudjellal, L. and Bourbia, F. 2018. An evaluation of the cooling effect efficiency of the oasis structure in a Saharan town through remotely sensed data. International Journal of Environmental Studies. 75 (2) 309-320.
3. Cengiz, S., Atmiş, E. and Görmüş, S. 2019. The impact of economic growth oriented development policies on landscape changes in Istanbul Province in Turkey. Land Use Policy, 87. 104086.
4. Çabuk, S., 2019. Modern Türk Şehir Planlamasında Aktif Yeşil Alan Standardı: Kayseri Şehir Planlarında Zamansal Bir İnceleme. Bartın Orman Fakultesi Dergisi, 21(2): 280-291
5. DKM, 2019. Yeşil Altyapı-Avrupa’nın Doğal Sermayesini Geliştirmek Avrupa Komisyonu Bildirimi (Türkçesi Senem Tuğ Aksöyek). Ankara. 59s.
6. Doğru, A.Ö., Göksel, C., David, R.M., Tolunay, D., Sözen, S., Orhon, D. 2020. Detrimental environmental impact of large scale land use through deforestation and deterioration of carbon balance in Istanbul Northern Forest Area. Environmental Earth Sciences, 79: 270.
7. Ekşi, M. 2020. Dikey bahçeler üzerine. Arkitera. https://www.arkitera.com/gorus/dikey-bahceler-uzerine/
8. Erdönmez, C. ve Atmiş, E. 2020. Yeşil Altyapı ve Kültürel Ekosistem Hizmetleri: İstanbul Yeşil Alan Planlanması Açısından Çıkarımlar. İstanbul Yeşil Alanlar Çalıştayı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi yayını. 5-6 Şubat 2020. S: 320-334. İstanbul.
9. Gül, A., Dinç, G., Akın, T. ve Koçak, A.İ. 2020. Kentsel Açık ve Yeşil Alanların Mevcut Yasal Durumu ve Uygulamadaki Sorunlar. İdealkent Kent Araştırmaları Dergisi, 11: 1281-1312.
10. Hızal, A., Serengil, Y. 2008. Havzalarda temiz tatlı su üretimi. Küresel İklim Değişikliği ve Su Sorunlarının Çözümünde Ormanlar. Bildiriler Kitabı: 131-134.
11. İBB, 2020. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Açık Veri Portalı. https://data.ibb.gov.tr/dataset/2019-yili-park-bahce-ve-yesil-alan-verileri/resource/1d9762dc-b3ea-43f1-a46b-2eb0884d26e1 (Erişim Tarihi: 03 Ocak 2021).
12. Jauregui, E. 1990. Influence of a large urban park on temperature and convective precipitation in a tropical city. Energy and Buildings 15 (3-4): 457-463.
13. Koca, H., Yaman, B., Aydın, Y.M., Altıok, H., Kara, M., Dumanoğlu, Y., Bayram, A., Odabaşı, M., Elbir, T., Tolunay, D. 2013. Türkiye’deki ormanlık alanlardan kaynaklanan biyojenik uçucu organk bileşiklerin (BVOC) emisyon envanterinin hazırlanması. V. Hava Kirliliği ve Kontrolü Sempozyumu (HKK2013). S.331-342.
14. Manso, M., Castro-Gomes, J. 2015. Green wall systems: A review of their characteristics. Renewable and Sustainable Energy Reviews. 41 (863-871).
15. Nichol Janet E. 1996. High-resolution surface temperature related to urban morphology in a tropical city: a satellite-based study. Journal of Applied Meteorology, 35: 135-146.
16. Nowak, D.J., 2000. Tree species selection, design, and management to improve air quality. 2000 ASLA Annu. Meet. proceedings.
17. Nowak, D.J., Greenfield, E.J., Hoehn, R.E., Lapoint, E., 2013. Carbon storage and sequestration by trees in urban and community areas of the United States. Environ. Pollut. 178, 229–236.
18. Oliveira, S., Andrade, H., Vaz, T. 2011. The cooling effect of green spaces as a contribution to the mitigation of urban heat: a case study in Lisbon. Build. Environ., 46: 2186-2194.
19. Öztürk, M., 2020. Dikey bahçeler, yaşayan duvarlar, yeşil duvarlar. Independent Türkçe (17 Ekim 2020 tarihli yazı). https://www.indyturk.com/node/258581/t%C3%BCrki%CC%87yeden-sesler/dikey-bah%C3%A7eler-ya%C5%9Fayan-duvarlar-ye%C5%9Fil-duvarlar (Erişim Tarihi: 03 Ocak 2020).
20. Perez, G., Rincon, L., Vila, A:, Gonzales, JM., Cabeza, L.F. 2011. Behaviour of green facades in Mediterranean Continental climate. Energy Conversion and Management. 52: 1861-1867.
21. Renterghem, T. von, Forssen, J., Attenborough, K., Jean, P., Defrance, J., Horniks, M., Kang, J. 2015. Using natural means to reduce surface transport noise during propagation outdoors. Applied Acoustics, 92: 86–101.
22. Şahin, A. 2020. İstanbul ve Çevresinin Orman Varlığı. Şu eserde: Akkemik, Ü. (Ed.). Ekosistem, İklim ve Kentsel Büyüme Perspektifinden İstanbul ve Kuzey Ormanları. Türkiye Ormancılar Derneği Yayın No:50, Marmara Şubesi Yayın No: 4, İstanbul. ISBN: 978-975-93478-7-1. s: 24-55.
23. World Cities Culture Forum, 2021. Percentage of public green space (parks and gardens). http://www.worldcitiescultureforum.com/data/of-public-green-space-parks-and-gardens. (Erişim Tarihi: 03 Ocak 2021).
24. Yu, C., Hien, W.N. 2006. Thermal benifits of city parks. Energy and Buildings, 38 (2): 105-120.
25. Zaid, S.M., Perisamy, E., Hussein, H., Myeda, N.E., Zainn, N. 2018. Vertical Greenery System in urban tropical climate and its carbon sequestration potential: A review. Ecological Indicators. 91: 57-70.