SUBSİDİARİTE (YERELLİK) İLKESİ VE AVRUPA BİRLİĞİ ÇEVRE POLİTİKASI

Sonu gelmeyen savaşlara sahne olan Avrupa kıtasında, bu savaşlara bir son verebilmek adına başta savaşın hammaddesi olan kömür ve çelik üretimini ülkeler üstü bir yönetime devrederek savaşları sonlandırmak amacıyla yola çıkan bugünkü Avrupa Birliği’nin temelleri altı devletin önderliğinde atılmıştır. Daha sonra gelişen yapısıyla birlik, savaşları sonlandırmayı başarmış bu topluluğu güçlendirme yoluna gitmiş, Gümrük Birliği, AET, EURATOM ve nihayet AB aşamalarına getirmiştir. İlerleyen yıllarda bir siyasi birlik oluşturma amacının da gereğince gelişen bir AB’nin birliği ayakta tutabilmek adına bazı politikalar geliştirmesi gerekmiş ve nihayetinde subsidiarite kavramı da bu amacın bir ürünü olarak AB terminolojisine girmiştir. “Kavram olarak subsidiarite, "yerellik", "ikincil" durumda bulunma, "yardımcılık" sözcüklerinin yerel, ikincil, yardımcı sıfatına sahip olmayı anlatır.

Anahtar Kelimeler:

-

Keywords:

-,

PDF

___

Akderin, A. E. (2013). Politika. İstanbul: Say Yayınları.
Bóka, É. (2005). The Idea Of Subsidiarity In The Eropean Federalist Thought (A Historical Survey). (s. 1-42). Budapest: Department Of International Relations Of The Corvinus University Of Budapest.
Bozkurt, E., & Özcan, M. (2001). Subsidiarite İlkesi (İkincillik İlkesi) ve Avrupa Birliği Bütünleşme Sürecine Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bİlimler Fakültesi Dergisi , 1-21.
Coşkun, G. B. (2007). Althusius ve Yerindenlik İlkesinin Kökenleri. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi , 1-16.
Duru, B. (2007). Avrupa Birliği Çevre Politikası. Ç. Erhan, & D. Senemoğlu içinde, Avrupa Birliği Politikaları (s. 1-17). Ankara: İmaj Yayınevi.
Endo, K., & Phil, D. (1999). After The Global Crisis: What Next For Regionalism? Subsidiarity& Its Enemies: On a Post-National Constitutional Principle of the European Union (s. 2-25). Sapparo/Japan: Hokkaido University.
Follesdal, A. (1998). Survey Article: Subsidiarity. The Journal Of Political Philosophy , 190-218.
Gemalmaz, B. (2010). Johannes Alhusius'da Simbiyosis, Halk Egemenliği, Devlet ve Direnme Hakkı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası S.1-2 , 43-60.
Golub, J. (1996). Sovereignty and Subsidiarity in EU Environmental Policy. Political Studies , 686-703.
Kaya, Y. (2006). Avrupa Birliği'nde ve Türkiye'de Yerel Yönetim Politikaları, Subsidiarite İlkesi Bağlamında Gelişmeler ve Karşılaştırmalı Değerlendirmeler. İstanbul: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Keleş, R. (1995). Hizmette Halka Yakınlık (Subsidiarite) İlkesi ve Yerel Yönetimler. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi , 3-14.
Keleş, R. (2009). Yerinden Yönetim ve Siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
Lenaerts, K. (1993). The Principle Of Subsidiarity and The Environment in the European Union: Keeping the Balance of Federalism. Fordham International Law Journal , 846-894.
May, E. S. (1997). Avrupa Topluluğu Çevre Hukuku Açısından Subsidiarite ve Paylaşılan Sorumluluk. Ankara: Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi.
Novak, P. (2014, Nisan). The Principle of Subsidiarity. Aralık 12, 2014 tarihinde European Parliament Website: http://www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/en/FTU_1.2.2.pdf adresinden alındı
Onuk, N. B. (2007). Avrupa Birliği'nde Çevre Hukukunun Gelişimi. Ankara: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi .
Özcan, M. (2006). Subsidiarite İlkesinin Avrupa Birliğinde Uygulanması ve Yerel Yönetimler Bağlamında Türkiye'de Uygulanabilirliği Üzerine Bir Değerlendirme. (s. 1- 16). TADOC Bilişim Suçları Araştırma Merkezi.
Sadeleer, N. D. (2012). Principle of Subsidiarity and the EU Environmental Policy. Journal for European Environmental and Planning Law , 63-70.
Vischer, R. K. (2001). Subsidiarity As A Principle Of Governance: Beyond Devolution. İndiana Law Review , 103-142.
XI, P. P. (1931). Quadragesimo Anno. Roma: Libreria Editrice Vaticana.
Yeniay, A. (2011). Avrupa Birliği'nde Yetki İkilemine Çözüm: Yerindelik İlkesi. İstanbul: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi .
Yıldız Tokatlıoğlu, M. (2004). Avrupa Birliği'nde Maliye Politikası ve Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti.
Yıldız, H. (2012). Fransız Yerel Yönetim Sistemi. Yalova Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , 311-322.