Objectives: To determine the prevalence of and risk factors for obesity among reproductive age and postmenopausal women aged between 20-64 years in a semi-urban area. Study Design: In this cross-sectional and analytic study conducted in Urla Health Center District in İzmir, 297 women was selected with systematic sampling method from a total of 3689 women aged 20-64 years. Obesity prevalence was taken as 30%, deviation as 5% and 96.3% of all women (n=286) could be reached. Data were collected through a face to face questionnaire and by body weight and height measurements. Obesity was defined as a body mass index of >30 kg/m2. Results: Among all women, 82.5% were primary school graduates and/or never attended school; 94.4% were not in employment. The prevalence of obesity was 22.2% among women between 20-49 years and 41.1% among women between 50-64 years. All women aged 50-64 years were in menopausal period, and 6 women aged 20-49 years of age were in perimenopausal period. Univariate analysis showed that obesity was significantly associated with age (≥50 years, p=0.004), number of births (≥3 births, p=0.019), having a first degree obese relative (p<0.001), chronic diseases (p=0.034), and consumption of foods rich in carbohydrates (p=0.034). According to multivariate logistic regression analysis which included the above mentioned variables and oral contraceptive use; chronic diseases (p<0.001), obesity in the family (p<0.001) and high consumption of carbohydrate-rich foods (p=0.030) significantly increased obesity. There was no correlation between age and obesiy. Conclusion: It was observed that 25.9% of 20-64 years old women in semi-urban area were obese and obesity increased with age. The genetic and environmental factors, chronical diseases and variables regarding reproductive health affect obesity prevalence. Turkish Başlık: Yarı Kırsal Bir Bölgede 20-64 Yaş Üreme Çağı ve Menopoz Sonrası Kadınlarda Şişmanlık Sıklığı Anahtar Kelimeler: Kadın; obezite/epidemiyoloji Amaç: Çalışmanın amacı yarı kırsal bir bölgede 20-64 yaş arası üreme çağı ve menopoz sonrası dönemdeki kadınlarda şişmanlık sıklığını ve risk faktörlerini belirlemektir. Çalışma Planı: Bu kesitsel, analitik çalışmada İzmir İli Urla Sağlık Ocağı bölgesinde şişmanlık görülme sıklığı %30 ve sapma %5 alınarak 20-64 yaşlarında 3689 kadından 297'si sistematik örnekleme ile seçildi, örneklemdeki kadınların %96.3'üne (n=286) ulaşıldı. Veri yüz yüze görüşülerek anketle ve ağırlık-boy ölçümleri yapılarak toplandı. Şişmanlığı tanımlamak için beden kütle indeksi >30 kg/m2 alındı. Bulgular: Kadınların %82.5'i ilkokul mezunu ve/veya okula gitmemişti, %94.4'ü çalışmıyordu. Yirmi-49 yaş grubu kadınların %22.2'si, 50- 64 yaş grubu kadınların ise %41.1'i şişmandı. Elli-64 yaş kadınların tümü menopoza girmişti, 20-49 yaş kadınlardan altısı menopoza girme dönemindeydi. Tek değişkenli analiz sonuçlarına göre; 50 yaşın üzerinde olan (p=0.004), üç ve üzeri doğum yapan (p=0.019), birinci dereceden akrabasında şişman kişi olan (p<0.001), kronik hastalığı bulunan (p=0.034) ve karbonhidratlı besinleri sık tüketen kadınlar anlamlı olarak daha şişmandı (p=0.034). Yukarda bahsedilen değişkenlerle birlikte oral kontraseptif ilaç kullanımının dahil edildiği çok değişkenli analiz sonucunda; kronik hastalık (p<0.001), ailede şişmanlık (p<0.001) ve karbonhidrattan zengin beslenme (p=0.030) şişmanlık sıklığını anlamlı olarak artırmaktaydı, yaş grubu değişkeni şişmanlığı etkilememekteydi. Sonuç: Yarı kırsal bir bölgedeki 20-64 yaş grubu kadınların %25.9'unun şişman olduğu ve şişmanlığın yaşla arttığı saptandı. Genetik ve çevresel etmenler, kronik hastalık varlığı ve üreme sağlığına ait değişkenlerin şişmanlık sıklığını etkilediği görüldü.

Objectives: To determine the prevalence of and risk factors for obesity among reproductive age and postmenopausal women aged between 20-64 years in a semi-urban area. Study Design: In this cross-sectional and analytic study conducted in Urla Health Center District in İzmir, 297 women was selected with systematic sampling method from a total of 3689 women aged 20-64 years. Obesity prevalence was taken as 30%, deviation as 5% and 96.3% of all women (n=286) could be reached. Data were collected through a face to face questionnaire and by body weight and height measurements. Obesity was defined as a body mass index of >30 kg/m2. Results: Among all women, 82.5% were primary school graduates and/or never attended school; 94.4% were not in employment. The prevalence of obesity was 22.2% among women between 20-49 years and 41.1% among women between 50-64 years. All women aged 50-64 years were in menopausal period, and 6 women aged 20-49 years of age were in perimenopausal period. Univariate analysis showed that obesity was significantly associated with age (≥50 years, p=0.004), number of births (≥3 births, p=0.019), having a first degree obese relative (p<0.001), chronic diseases (p=0.034), and consumption of foods rich in carbohydrates (p=0.034). According to multivariate logistic regression analysis which included the above mentioned variables and oral contraceptive use; chronic diseases (p<0.001), obesity in the family (p<0.001) and high consumption of carbohydrate-rich foods (p=0.030) significantly increased obesity. There was no correlation between age and obesiy. Conclusion: It was observed that 25.9% of 20-64 years old women in semi-urban area were obese and obesity increased with age. The genetic and environmental factors, chronical diseases and variables regarding reproductive health affect obesity prevalence. Turkish Başlık: Yarı Kırsal Bir Bölgede 20-64 Yaş Üreme Çağı ve Menopoz Sonrası Kadınlarda Şişmanlık Sıklığı Anahtar Kelimeler: Kadın; obezite/epidemiyoloji Amaç: Çalışmanın amacı yarı kırsal bir bölgede 20-64 yaş arası üreme çağı ve menopoz sonrası dönemdeki kadınlarda şişmanlık sıklığını ve risk faktörlerini belirlemektir. Çalışma Planı: Bu kesitsel, analitik çalışmada İzmir İli Urla Sağlık Ocağı bölgesinde şişmanlık görülme sıklığı %30 ve sapma %5 alınarak 20-64 yaşlarında 3689 kadından 297'si sistematik örnekleme ile seçildi, örneklemdeki kadınların %96.3'üne (n=286) ulaşıldı. Veri yüz yüze görüşülerek anketle ve ağırlık-boy ölçümleri yapılarak toplandı. Şişmanlığı tanımlamak için beden kütle indeksi >30 kg/m2 alındı. Bulgular: Kadınların %82.5'i ilkokul mezunu ve/veya okula gitmemişti, %94.4'ü çalışmıyordu. Yirmi-49 yaş grubu kadınların %22.2'si, 50- 64 yaş grubu kadınların ise %41.1'i şişmandı. Elli-64 yaş kadınların tümü menopoza girmişti, 20-49 yaş kadınlardan altısı menopoza girme dönemindeydi. Tek değişkenli analiz sonuçlarına göre; 50 yaşın üzerinde olan (p=0.004), üç ve üzeri doğum yapan (p=0.019), birinci dereceden akrabasında şişman kişi olan (p<0.001), kronik hastalığı bulunan (p=0.034) ve karbonhidratlı besinleri sık tüketen kadınlar anlamlı olarak daha şişmandı (p=0.034). Yukarda bahsedilen değişkenlerle birlikte oral kontraseptif ilaç kullanımının dahil edildiği çok değişkenli analiz sonucunda; kronik hastalık (p<0.001), ailede şişmanlık (p<0.001) ve karbonhidrattan zengin beslenme (p=0.030) şişmanlık sıklığını anlamlı olarak artırmaktaydı, yaş grubu değişkeni şişmanlığı etkilememekteydi. Sonuç: Yarı kırsal bir bölgedeki 20-64 yaş grubu kadınların %25.9'unun şişman olduğu ve şişmanlığın yaşla arttığı saptandı. Genetik ve çevresel etmenler, kronik hastalık varlığı ve üreme sağlığına ait değişkenlerin şişmanlık sıklığını etkilediği görüldü.