PİYANO İLE EŞLİĞİN ÖNEMİ VE GEREKLİLİĞİNE YÖNELİK ÖLÇEĞİN GELİŞTİRİLMESİ

Piyano ile eşlik müzik öğretimi sürecinin her aşamasında önemli ve devamlı yer edinmiş bir kavramdır. Bu bakış açısıyla bu çalışmada öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının piyano ile eşlik yapmanın önemi ve gerekliliği konusundaki görüşlerine yönelik bir ölçek geliştirilmek istenmiştir. Geliştirilmeye çalışılan ölçekte, piyano ile eşliğin önemine, müzik eğitimi sürecindeki gerekliliğine ve genel anlamda piyano ile eşlik kavramına yönelik yargılara yer vermeye çalışılmıştır. Başlangıçta 32 maddeden oluşan ölçek çeşitli istatistik ölçümlerden geçirilerek test edilmiştir. Yapılan ölçümlerde ölçeğin genel Alpha katsayısı 0,96 bulunmuş, iç tutarlılığı da yüksek düzeyde gerçekleşmiştir. Bunun yanında ölçek için madde toplam korelasyon ölçümleri, faktör analizi gibi işlemler yapılmış, örneklem uygunluğu ile faktörlenebilirlik testleri de uygulanmıştır. Ölçeği oluşturan 32 maddenin öz değeri 1’den büyük 3 faktör altında toplandığı anlaşılmıştır. Ölçümlerin tutarlılığı açısından çapraz geçerlik uygulaması yapılmış, tekrar test ile test yarılama ölçümleri de yapılmış ve son olarak kalan 32 madde nihai ölçeği oluşturmuştur

Anahtar Kelimeler:

Piyano, Eşlik, Önem, Gereklilik

Developing a Scale on Important and Necessity of Accompaniment with Piano

Accompaniment with piano is a concept has taken important and constantly place in every level of the music education. Therefore in this study it has studied to develop a scale intended to the opinions of the teacher and students about important and necessity of accompaniment with piano. In developed scale it has studied to state importance and necessity of piano accompaniment and general judgements on piano accompaniment concept. The scale consist of 32 items has been tested by various statistical process. In measurement process Alpha coefficient has been found as 0,96 and internal consistency has been found as high. It can be seen that 32 items that comprise the scale were gathered under three factors whose eigenvalues are larger than 1. Besides this item total correlation measurements, factor analysis, sample adequacy and Bartlett’s factorability tests has been made for the scale. Cross validation test has been made for consistency of the measurements and also re-test and split half tests has been applied and total 32 items has formed the final scale

Keywords:

Piano, Accompaniment, Important, Necessity,

PDF

___

Acar, T. (2014). Ölçek geliştirmede geçerlik kanıtları: çapraz geçerlik, sınıflama ve sıralama geçerliği uygulaması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (KUYEB), 14(2), 969-979.
Acat, M. B., Tüken, G. ve Karadağ, E. (2010). Bilimsel epistemolojik inançlar ölçeği: Türk kültürüne uyarlama, dil geçerliği ve faktör yapısının ince- lenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(4), 67-89.
Afacan, Ö., Karakuş, M. ve Uşak, M. (2013). Öğretmenlerin bilgi düzeylerine ilişkin öğrenci algıları ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması ve bazı değiş- kenler açısından incelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(1), 200.
Akın, Ü., Akın, A. ve Arabacı, R. (2007). Öz-duyarlık ölçeği: geçerlik ve güve- nirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 01-10.
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilim- lerde araştırma yöntemleri, SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Arslan, S. ve Öztunç, G. (2013). Kronik obstrüktif akciğer hastalığı ve astım yorgunluk ölçeği'nin geçerlilik ve güvenirliği. Hemşirelikte Araştırma
Geliştirme Dergisi, 15(1), 48-60. Bakıoğlu, Ç. ve Kurtuldu, M. K. (2015). Piyano dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi (ALEG), 1(1), 33 - 39.
Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem teknik ve ilkeler. Ankara: Pe- gem Akademi Yayınları.
Basım, H. N. ve Çetin, F. (2011). Yetişkinler için psikolojik dayanıklılık ölçe- ği'nin güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(2), -114.
Batıbay, D. ve Aydınoğlu, O. (2006). Müzik öğretmenliği lisans programında yer alan "eşlik (korepetisyon)" dersinin öğrenci ve öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim
Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 24, 1 - 26. Bilgin, S. ve Şaktanlı, S. C. (2007). Okul şarkılarının müzik öğretmeni tarafın- dan piyano ile eşliklenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakül- tesi Dergisi, 21, 130 - 133.
Bobetsky, V. V. (2004). Piano proficiency: The perfect accompaniment for suc- cessful music educators. Teaching Music, 11(4), 36 - 39.
Bütüner, S. Ö. Ve Gür, H. (2007). V Diyagramına Yönelik Bir Tutum Ölçeğinin
Geliştirilme Çalışması, Milli Eğitim, 176, 72-85. Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (4. Baskı), Ankara: Pegem Yayıncılık.
Çakmak, Z. (1999). Kümeleme analizinde geçerlilik problemi ve kümeleme sonuçlarının değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 187-205.
Çalışkan, T. ve Çınar, S. (2012). Akran desteği: geçerlik güvenirlik çalışması.
Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1), 1-7. Çelik, Ş. (2012). Türkiye'de illerin bitkisel üretiminin faktör analizi ile incelen- mesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 22(2), 69-76.
Çetin, B., Doğan, T. & Sapmaz, F. (2010). Olumsuz değerlendirilme korkusu ölçeği kısa formu'nun Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalış- ması. Eğitim ve Bilim, 35(156), 205-216.
Çevik, D. B. (2011). Müzik öğretmeni adaylarının eşlik dersine bakış açıları ile derste zorlandıkları konulara ilişkin çözüm önerileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(1), 345 - 360.
Çevik, D. B. ve Güven, E. (2011). İlköğretim müzik öğretmenlerinin okul şarkıla- rına piyanoda eşlik yapabilme konusuna ilişkin görüşleri üzerine bir ça- lışma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(25), 86 - 98.
Dağ, İ. (2005). Psikolojik test ve ölçeklerde geçerlik ve güvenirlik. Psikiyatri Psi- koloji Psikofarmakoloji (3P) Dergisi, 13(5), 17-23.
Dağdeviren, M. (2006). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda piyanoda eşlik öğre- timi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 26-28 Nisan, Pamuk- kale Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
Dede, Y. ve Yaman, S. (2008). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği: ge- çerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1), 19-37.
Deniz, M. E., Özer, E. ve Işık, E. (2013). Duygusal zekâ özelliği ölçeği-kısa for- mu: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169), 407-419.
Durmaz, G. (2009). Eşlik dersinin öğrencilerin piyano eşlik becerilerinin gelişimi üzerindeki etkileri (gazi eğitim fakültesi örneği). Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Gözüm, S. ve Aksayan, S. (2003). Kültürler arası ölçek uyarlaması için rehber
II: Psikometrik özellikler ve kültürler arası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 5(1), 3-14. Gürdoğan, E. P. ve Alpar, Ş. E. (2014). Klinik yönetişim iklimi ölçeğinin (KYİÖ)
Türkçe geçerlilik ve güvenilirliği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(3), 229-235. Jing, Lv. (2014). Artistic aesthetics significance of piano improvising accompaniment.
International Conference on Education, Management and Computing Technology, June 14 - 15, Tianjin, China. Kan, A. ve Akbaş, A. (2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergi- si, 1(2), 227 - 237.
Karadağ, E. ve Tosun, Ü. (2014). Çatışma eylem stilleri ölçeği [ÇESÖ]: Türk- çe'ye uyarlanması dil geçerliği ve ön psikometrik incelemesi. Psikoloji
Çalışmaları Dergisi, 34(1), 45-69. Karagöz, Y. ve Kösterelioğlu, İ. (2008). İletişim becerileri değerlendirme ölçe- ğinin faktör analizi metodu ile geliştirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi
Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 81-98. Kasap, B. T. (2005). İşlevsel piyano becerilerinin müzik öğretmenleri için öne- mi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 149 - 154.
Kavurkacı, Ş., Aydın, Z. K. ve Şamlı, R. (2011). Büyük ölçekli veri tabanlarında bil- gi keşfi. Akademik Bilişim Konferansları, 2-4 Şubat, İnönü Üniversitesi.
Kayış, A. (2009). Güvenirlik analizi. Kalaycı, Ş. (Ed.) SPSS uygulamalı çok değiş- kenli istatistik teknikleri. (ss 404 - 409) Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kurtuldu, M. K. (2011). Piyano eğitiminde başarısızlık nedenleri anketi geçer- lik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakül- tesi Dergisi, 11(22), 171 - 186.
Küçük, D. P. (2014). Müzik öğretmeni adaylarının bakışı ile eşlik çalma der- sinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 198 - 214.
Önler, E. & Saraçoğlu, G. V. (2010). Hemşirelikte meslek seçimi ölçeğinin gü- venilirlik ve geçerliliği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu
Elektronik Dergisi, 3(2), 78-85. 15.11.2015 tarihinde http://www.deuhyo- edergi.org sitesinden alınmıştır.
Piji, D. (2007). Müzik öğretmeni adaylarına yönelik piyano ile eşlik alanında yeterlik algısı ölçeği'nin geliştirilmesi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bi- limleri Dergisi, 26(1), 111 - 132.
Roussou, E. (2013). An exploration of the pianist's multiple roles within the duo chamber ensemble. International Symposium on Performance
Science, Vienna, Austria. Sarıçam, H. & Akın, A. (2013). Affedicilik ölçeğinin türkçe uyarlaması: geçer- lik ve güvenirlik çalışması. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, -46.
Sönmezöz, F. (2006). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda öğrenim gören lisans öğrencilerinin eşlik dersine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Ulu- sal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 26-28 Nisan, Pamukkale Üniver- sitesi Eğitim Fakültesi.
Şahin, B. (2009). Metodoloji, Tanrıöğen, A. (Ed.) Bilimsel Araştırma yöntemleri.
(ss 111 - 130). Ankara: Anı Yayıncılık. Tanyaş, B. (2014). Nitel araştırma yöntemlerine giriş: Genel ilkeler ve psikolo- jideki uygulamaları. Eleştirel Psikoloji Bülteni, 5, 25-38.
Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. (3. baskı, e-kitap), https://www.academia.edu sayfasından 05.09.2015 tarihinde alınmıştır.
Tufan, E. (2004). Müzik bilimleri ve müzikoloji bölümleri ile müzik öğretmen- liği programı anabilim dalındaki piyano eğitiminin kapsamı ve uygu- lamadaki görünümü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), - 99.
Tunca, N. ve Sağlam, M. (2013). İlköğretim öğretmenlerine yönelik mesle- ki değerler ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri
Araştırmaları Dergisi, 3(1), 139-164. Tunç, T. ve Albuz, A. (2010). Müzik öğretmenliği anabilim dallarında uygula- nan armoni kontrpuan eşlik derslerinde piyanonun kullanım durumu- nun incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 47 - 58.
Turanlı, M., Cengiz, D. T. ve Bozkır, Ö. (2012). Faktör analizi ile üniversiteye giriş sınavlarındaki başarı durumuna göre illerin sıralanması. İstanbul
Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, 17, 45-68. Uyanık, Ö. ve Kandır, A. (2014). Kaufman erken akademik ve dil becerileri araştırma testi'nin 61-72 aylık Türk çocuklarına uyarlanması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14(2), 669-692.
Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi,
- 30 Eylül, Pamukkale Üniversitesi, Denizli. Yüksel, K. (2010). Piyano eşlikli şan performansında eşlikçinin algısal ve psikomo- tor becerileri deneyimi ve piyanistik düzeyinin zamanlama uyumuyla ilişkisi.