MARKALAŞMA AÇISINDAN CUNDA ADASI’NIN DESTİNASYON KİŞİLİĞİNİN TESPİTİNE YÖNELİK BİR ÇALIŞMA

Destinasyonlar birer turistik ürün oldukları için marka haline gelebilirler. Destinasyonların daha kolay pazarlanabilmesi amacıyla, destinasyonları diğer destinasyonlardan ayıran ve özelliklerini ön plana çıkaran destinasyon kişiliği çalışmaları yapılmaktadır. Destinasyon kişiliği, destinasyonların bir insanmış gibi düşünülerek, insana ait kişilik özellikleriyle nitelenip somut bir hale sokulması şeklinde değerlendirilmektedir. Destinasyonun kişilik özellikleri kıt kaynakların verimli ve rasyonel kullanılmasına imkan sağlamaktadır. Bu araştırmada, Balıkesir’in Ayvalık ilçesi sınırları içinde yer alan Cunda Adası destinasyonunun destinasyon kişiliğinin belirlenmesi amacıyla yerli ve yabancı ziyaretçilere anket uygulanmıştır. Anket verilerine göre ziyaretçilerin ağırlıklı olarak Cunda Adası destinasyonunu seçkin bir destinasyon olarak niteledikleri tespit edilmiştir

A Study on the Determination of the Destination Personality of Cunda Island with Regard to Branding

Destinations may become a brand, given that they are touristic products. So as to turn out the destinations easier to market, studies of destination personality that distinguish destinations from others and bring their characteristics into the foreground are being carried out. Destination personality is evaluated as a way of describing the destinations with human beings and making them into a concrete personality. The personality traits of the destination enable efficient and rational use of scarce resources. In this research, a survey was applied to local and foreign visitors to determine the destination personality of Cunda Island within the boundaries of Ayvalık district of Balıkesir. According to the surveys, it was determined that participants consider Cunda Island as an elite destination

___

  • Aaker, D. (1996). Building Strong Brands. New York: The Free Press.
  • Aaker, J. L. (1997). Dimensions of Brand Personality. Journal of Marketing Research, 34, 347−356.
  • Ak T. (2009). Marka Yönetimi ve Tüketici Karar Sürecine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi, Karaman.
  • American Marketing Association Dictionary. (t.y.). 02.08.2017 tarihinde https:// www.ama.org/resources/Pages/Dictionary.aspx?dLetter=B&dLetter=B adresinden erişildi.
  • Artuğer, S. ve Çetinsöz, B. (2014). Destinasyon İmajı ile Destinasyon Kişiliği Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6 (1), 366–384.
  • Artuğer, S. ve Ercan F. (2015). Marmaris’in Destinasyon Kişiliğini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (36), 787- 793.
  • Atay, L. (2003). Destinasyon Pazarlaması Yönetimine İlişkin Stratejik Bir Yaklaşım. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 4 (2), 144-158.
  • Chen, C. ve Phou S. (2013). A Closer Look at Destination: Image, Personality, Relationship and Loyalty. Tourism Management, 36, 269-278.
  • Çakıcı, A. C. ve Aksu M. (2007). Çekim Yeri Seçiminde Grup Etkisi: Yerli Turistler Üzerine Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18 (2), 183-194.
  • Ekinci, Y. ve Hosany, S. (2006). Destination Personality: An Application of Brand Personality to Tourism Destinations. Journal of Travel Research, 45 (2), 127–139.
  • Gomez Aguilar, A., Yagüe, G. ve Villasenor, R. (2014). Destination Brand Personality: An Application to Spanish Tourism. Int. J. Tourism Research, 18 (3), 210-219.
  • Hosany, S., Ekinci Y. ve Uysal, M. (2007). Destination Image and Destination Personality, International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 1, 1, 62–81.
  • Kılıç, B. ve Sop S. A. (2012). Destination Personality, Self-Congruity and Loyalty, Journal of Hospitality Management and Tourism, 3 (5), 95-105.
  • Kim, S. ve Lehto, X. (2013). Projected and Perceived Destination Brand Personalities: the Case of South Korea. Journal of Travel Research, 52 (1), 117–130.
  • Kozak, N. (2008). Turizm Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kumar, V. ve Nayak J. K. (2014). The Measurement & Conceptualization of Destination Personality, Tourism Management Perspectives, 12, 88–93.
  • Leblebici H. (2009). Marka Görsel Kimliği Unsurlarından Logoya Yönelik Tüketici Algılarını Belirleme Üzerine Bir Çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Murphy, J. (1990). Assesing the Value of Brands. Long Range Planning, 23 (3), 23–29.
  • Özgen, E. ve Akbayır, Z. (2011). İletişim Yaklaşımıyla Bir Değer Önermesi: İşveren Markalaması. Erciyes İletişim Dergisi, 2 (1), 76-86.
  • Papadimitriou, D., Apostolopoulou A. ve Kaplanidou, K. (2014). Destination Personality, Affective Image, and Behavioral Intentions in Domestic Urban Tourism. Journal of Travel Research, 54 (3), 302-315.
  • Sahin, S. ve Baloglu, S. (2011). Brand Personality and Destination Image of Istanbul, An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 22 (1), 69– 88.
  • Sakar, A. S. (2012). Turistik Destinasyon Açısından Konya İlinin Destinasyon Kişiliği Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Sop, S. A., Kılıç, B. ve Kurnaz, H. (2012). Destinasyon Kişiliği ve Memnuniyet İlişkisi: Yerli Turistler Üzerine Bir Araştırma. 13. Ulusal Turizm Kongresi 6-9 Aralık. Antalya.
  • Sop, S. A. (2013). Destinasyon Kişiliği, Benlik Uyumu ve Sadakat İlişkisi: Bodrum Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
  • Taşkın, Ç. ve Akat, Ö. (2012). Marka ve Marka Stratejileri. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Usakli, A. ve Baloglu, S. (2011). Brand Personality of Tourist Destinations: An Application of Self-Congruity Theory. Tourism Management, 32 (1), 114–127.
  • Xie, K. ve Lee, J. (2013). Toward the Perspective of Cognitive Destination Image and Destination Pers onality: The Case of Beijing. Journal of Travel & Tourism Marketing, 30 (6), 538–556.
  • Ye, S. (2012). The Impact of Destination Personality Dimensions on Destination Brand Awareness and Attractiveness: Australia as A Case Study. Tourism, 60 (4), 397–409.