Selma ALTINDİŞ, Esra COŞAR, Ali Rıza ATASOY, Beyza AKBABA, İsmail ŞİMŞİR, Semra ÖZ

Sağlık Uygulamalarında Defansif Tıp

Amaç: Bu çalışmada bir eğitim araştırma hastanesinde çalışan hekimlerin sağlık uygulamalarındaki defansif yaklaşımlara bakış açılarının ve buna ilişkin pratiğe yansıyan unsurların değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve yöntem: Çalışma, Sakarya Üniversitesi Sakarya Eğitim Araştırma Hastanesi’nde farklı kliniklerde görev yapan hekimler ile yüz yüze görüşülerek yapılan tanımlayıcı bir araştırmadır. Çalışmaya katılmayı kabul eden 68 hekim çalışma grubunu oluşturdu. Defansif Tıp (DT) uygulamalarını içeren bir anket form aracılığıyla hekimlerin defansif yaklaşımlar ile ilgili tutumları değerlendirilmiştir.Bulgular: Çalışmamızda hekimlerin %81.54’ünün çok ayrıntılı kayıt tuttuğu, %69.64’ünün tıbbi hata yapmaktan çekindiği, % 79.41’inin gerekli olmayan testleri de isteme eğiliminde oldukları, %78.13’ünün yüksek riskli müdahaleleri reddetme eğilimine girdikleri, %80.88’inin her hastayı potansiyel davacı görme tedirginliği yaşadıkları, %95.45’inin ülkemiz medyasının hekimlere karşı olumlu tutumda olmadığını düşündükleri, %74.63’ünün yeni TCK’nın hekimlikle alakalı maddelerinden tedirginlik duyduğu belirlenmiştir. Sonuç ve öneriler: Sonuç olarak çalışmaya katılan hekimlerin büyük bir kısmının her hastayı potansiyel davacı görme tedirginliği yaşadıkları, gerekli olmayan testleri de isteme eğiliminde oldukları, yüksek riskli müdahaleleri reddetme eğilimine girdikleri belirlenirken neredeyse tamamının ülkemiz medyasının hekimlere karşı olumlu tutumda olmadığını düşündükleri saptanmıştır. Konuyla ilgili yasal düzenlemelerin hassasiyetle gözden geçirilmesi, komplikasyon/malpraktis durumunun net olarak ayırımının yapılarak uygulama yapılması ayrıca hekimlerin etik değerler noktasında geliştirilmesinin DT uygulamalarına etkili olacağı kanısına varıldı.

Anahtar Kelimeler:

Defansif tıp, Defansif uygulama, Tıbbi malpraktis

Defensive Medicine in Health Practices

Objective: The aim of this study was to evaluate the attitudes of physicians working in an Training and research hospital to defensive approaches in health practices and the factors that are reflected in the practice.Materials and methods: In the study, the descriptive study conducted in Sakarya University Training and Research Hospital by face to face interview with physicians working in different clinics. The study group consisted of 68 physicians who accepted to participate in the study. The attitudes of the physicians towards defensive approaches were evaluated through a questionnaire form including Defensive Medicine (DM) practices.Results: In our study, 81.54% of physicians kept very detailed records, 69.64% were reluctant to make a medical error, 79.41% were inclined to request non-essential tests, 78.13% had a tendency to reject high-risk interventions, 80.88% it was determined that 95.45% of the patients had a positive attitude towards the physicians and 74.63% of the patients were worried about the new TCK. Conclusions: As a result, it was determined that most of the physicians who participated in the study had the anxiety of seeing the potential plaintiffs of each patient, they tend to want the tests which are not required, and they tend to refuse high-risk interventions. Sensitive review of the relevant legal regulations, clear separation of complication / malpractice status and implementation of the physicians at the point of ethical values of the application of the DM was also considered to be effective.

Keywords:

Defensive medicine, Defensive practice, Medical malpractice,

PDF

___

KAYNAKLAR1. Pellino IM, Pellino G. Consequences of defensive medicine, second victims, and clinical-judicial syndrome on surgeons’ medical practice and on health service. Updates in surgery. 2015; 67(4): 331-7.2. Vandersteegen T, Marneffe W, Cleemput I, Vandijck D, Vereeck L. The determinants of defensive medicine practices in Belgium. Health Economics, Policy and Law. 2017; 12(3): 363-86.3. Kessler D, McClellan M. Do doctors practice defensive medicine? The Quarterly Journal of Economics. 1996; 111(2): 353-90.4. Kumar P. The myth of inexpensive defensive medicine. Health Affairs. 2010; 29(11): 2126-.5. Panella M, Rinaldi C, Leigheb F, Knesse S, Donnarumma C, Kul S, et al. Prevalence and costs of defensive medicine: a national survey of Italian physicians. Journal of health services research & policy. 2017; 22(4): 211-7.6. Studdert DM, Mello MM, Sage WM, DesRoches CM, Peugh J, Zapert K, et al. Defensive medicine among high-risk specialist physicians in a volatile malpractice environment. JAMA. 2005; 293(21): 2609-17.7. Asher E, Greenberg-Dotan S, Halevy J, Glick S, Reuveni H. Defensive medicine in Israel–a nationwide survey. PLoS One. 2012; 7(8): e42613.8. Kessler DP, Summerton N, Graham JR. Effects of the medical liability system in Australia, the UK, and the USA. The Lancet. 2006; 368(9531): 240-6.9. Summerton N. Positive and negative factors in defensive medicine: a questionnaire study of general practitioners. BMJ. 1995; 310(6971): 27-9.10. Nelson LJ, Morrisey MA, Kilgore ML. Medical malpractice reform in three southern states. J Health & Biomedical L. 2008; 4: 69.11. Bergen R. Defensive medicine is good medicine. JAMA. 1974; 228(9): 1188.12. Duke L. The Medical Malpractice Threat: A Study of Defensive Medicine. Duke Law J. 1971; 939-993.13. Bergen RP. Protection against malpractice litigation. Arch Otolaryngol. 1975; 101: 182-4.14. Tancredi LR, Barondess JA. The problem of defensive medicine. Science. 1978; 200(4344): 879-82.15. Kasap H, Akar T, Demirel B, Dursun AZ, Sarı S, Özkök A, et al. Tıbbi Uygulama Hatası Riski Yüksek Olan Uzmanlık Dallarının Tıpta Uzmanlık Sınavında Tercih Edilme Önceliklerinin Yıllara Göre Değişimi. The Bulletin of Legal Medicine. 2015; 20(1): 34-7.16. Aynacı Y. Hekimlerde Defansif (Çekinik) Tıp Uygulamalarının Araştırılması. Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Adli Tıp AD. Tıpta Uzmanlık Tezi, Konya, 2008.17. Yorulmaz A. İstanbul tabip odası'na yansıyan hekim hatası iddiası bulunan olguların adli tıp açısından değerlendirilmesi.[Doktora Tezi] İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, 2005.

Yayın Aralığı: Yıllık
Başlangıç: 2017
Yayıncı: Balıkesir Üniversitesi

Arşiv