Elif BOZDOĞAN, Sema GÜLER, Ayşegül BURĞUT

Myrtus communis L. TÜRÜNÜN FARKLI KULLANIM ALANLARI AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Çalışma ile Akdeniz Bölgesi'nin doğal bitki örtüsü içerisindeki önemli türlerden biri olan Myrtus communis L.'in farklı kullanım alanları belirlenmiştir. Bu amaçla konu ile ilgili bilgiler derlenmiş; tür, kullanım alanları açısından değerlendirilmiştir. Bu kapsamda öncelikle türün peyzaj değeri ortaya konulmuştur. M. communis estetik ve fonksiyonel nitelikleri, özellikle kuraklığa dayanıklılık nedeniyle peyzaj mimarlığı çalışmalarında çokça tercih edilmektedir. Kirli toprakların temizlenmesi amacıyla kullanılabilecek bir tür olması nedeniyle de peyzaj onarımında bitki ile ıslah teknolojisi kapsamında kullanılmaktadır. Tıbbi-aromatik türler arasında olup; yaprak, çiçek ve meyvesi tıpta, ilaç ve kozmetik sanayinde değerlidir. Böcek öldürücü ilaç yapımında etkili olduğu bilinmektedir. Tıp alanında çeşitli hastalıkların tedavisi ile birlikte geleneksel olarak ilaç yapımında çok eski dönemlerden bu yana kullanım alanı bulmuştur. Geleneksel kullanımda yaprak, çiçek, meyve ve genç sürgünler ön plandadır. Diğer bir kullanımı gıda endüstrisinde aroma sağlama, likör, marmelat ve reçel yapımı ile diyet takviye gıdası şeklinde görülmektedir. Meyvelerdeki keskin koku nedeniyle baharat olarak eskiden beri kullanımı söz konusudur. Tüm bu kullanımları dışında hayvan yemi ve kesme yeşillik olarak da değerlendirilmektedir. Ancak, doğadan aşırı hasat edilmesi durumunda türün zarar görmesi mümkün olmaktadır. Yaban yaşamına katkısı nedeniyle habitat değeri oldukça yüksek olan bu türün korunması da büyük önem taşımaktadır

EVALUATION OF DIFFERENT USES OF Myrtus communis L.

EVALUATION OF DIFFERENT USES OF Myrtus communis L. With this study, it was identified that different usage areas of Myrtus communis L. that is one of the important species native in the Mediterranean Region. For this purpose, all information on the subject has been compiled for this purpose, and evaluated for their usage. In this context, it has been demonstrated primarily landscape value of the species. M. communis (myrtle) is preferred at landscape architecture works due to their aesthetic and functional qualities; especially with drought resistance. Because this species can be used to clean up contaminated soil, myrtle is used for landscape restoration with the scope of phytoremediation technology. The medicinal–aromatic species; leaves, flowers and fruits are valuable in medicine, pharmaceutical and cosmetic industries. It’s known to be effective in manufacturing insecticides. It has traditionally found use in making drugs with the treatment of various diseases in the medical field since ancient times. Leaves, flowers, fruits and young shoots of this plant are in the foreground at traditional use. Another use has seen at food industry to provide aroma, preparing liqueur, marmalade and jam; with dietary food supplements. Due to the smell of the fruits, it has used since a long time. In addition to all of these uses it’s also considered as animal feed and cut flower. However, with the excess harvest from the nature, it’s possible to plants will be damaged. For the contribution to wildlife, protection of this species which has high habitat value is important

PDF

___

1. Aleksic, V. and P. Knezevic, 2014. Antimicrobial and Antioxidative Activity of Extracts and Essential Oils of Myrtus communis L. Microbiological Research, 169:240–254.
2. Alsudany, A. A. and F. S. Alzubaidi, 2015. Bioremoval of Chromium (Cr+3) Using Leaves of Myrtus communis. World Journal of Experimental Biosciences, 3:80–83.
3. Arany, A. M., M. Khosravi, H. R. Azimzadeh, H. Sovdaeizadeh and H. Sapahvand, 2014. An Investigation on Cd Accumulation Potential in Myrtus communis and Pinus brutia. Journal of Environmental Studies, 40(1):4–6.
4. Baytop, T., 1999. Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi Geçmişte ve Bugün. Nobel Tıp Yayınevi, İstanbul.
5. Bradesi, P., F. Tomi, J. Casanova, J. Costa and A. F. Bernardini, 1997. Chemical Composition of Myrtle Leaf Essential Oil from Corsica (France). Journal of Essential Oil Research, 9(3):283–288.
6. Clark, A. M., 1996. Natural Products as a Resource for New Drugs. Pharma. Res. 13:1133–1144.
7. Davis, P. H., 1972. Flora of Turkey and the East Aegean Islands Volume Four.
8. Doğan, Y., S. Başlar, H. H. Mert and G. Ay, 2003. Plants Used As Natural Dye Sources In Turkey. Economic Botany, 57:442–453.
9. Dülger, B. and A. Gönüz, 2004. Antimicrobial Activity of Certain Plant Used in Turkish Traditional Medicine. Asian Journal of Plant Sciences, 3(1):104–107.
10.Gortzi, O., S. Lalas, I. Chinou and J. Tsaknis, 2008. Reevaluation of Bioactivity and Antioxidant Activity of Myrtus communis Extract before and after Encapsulation in Liposomes. European Food Research and Technology, 226:583–590.
11.Guarrera, P. M., G. Salerno and G. Caneva 2006. Food, Flavoring and Feed Plant Traditions in the Tyrrhenian Sector of Basilicata, Italy. J. of Ethnobiology and Ethnomedicine, 2:37.
12.Mahmoud, I. N., A. A. El–Sayed, F. A. Rania, A. Ezzel–Din, M. I. El–Khrisy Khaled and A. S. Amany, 2010. Secondary Metabolites and Bioactivities of Myrtus communis. Pharmacognosy Research, 2(6):325–333.
13.Mamıkoğlu, N. G., 2010. Türkiye’nin Ağaç ve Çalıları. NTV Yayınları, İstanbul, 727 S.
14.Messaoud, C., A. Laabidi and M. Boussaid, 2012. Myrtus communis L. Infusions: The Effect of Infusion Time on Phytochemical Composition, Antioxidant and Antimicrobial Activities. Journal of Food Science, 77(9): 941–947.
15.Montoro, P., C. I. G. Tuberoso, S. Piacente, A. Perrone, V. De Feo, P. Cabras and C. Pizza, 2006. Stability and Antioxidant Activity of Polyphenols in Extracts of Myrtus communis L. Berries Used for the Preparation of Myrtle Liqueur. Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 41:1614–1619.
16.Moreno–Jimenez, E., J. M. Penalosa, R. O. Carpena–Ruiz and E. Esteban, 2008. Comparison of Arsenic Resistance in Mediterranean Woody Shrubs Used in Restoration Activities. Chemosphere, 71: 466–473.
17.Moreno–Jimenez, E., S. Vazquez, R. O. Carpena–Ruiz, E. Esteban and J. M. Penalosa, 2011. Using Mediterranean Shrubs for the Phytoremediation of a Soil Impacted by Pyritic Wastes in Southern Spain: A Field Experiment. J of Env. Management, 92:1584– 1590.
18.Moreno–Jimenez, E., E. Esteban, R. O. Carpena–Ruiz, M. C. Lobo and J. M. Penalosaa, 2012. Phytostabilisation With Mediterranean Shrubs and Liming Improved Soil Quality in a Pot Experiment With a Pyrite Mine Soil. Journal of Hazardous Materials, 201–202: 52–59.
19.Özkan, A. M. G. and Ç. G. Güray, 2009. A Mediterranean: Myrtus communis L. (Myrtle). Plants and Culture: Seed of the Cultural Heritage of Europe. s.158–168.
20.Rhizopoulou, S., 2004. Plant Culture: Symbolic Plant(s) of the Olympic Games. Journal of Experimental Botany, 55(403):1601–1606.
21.Salvagnini, L. E., J. R. S. Oliveira, L. E. Santos, R. R. D. Moreira and R. C. L. R. Pietro, 2008. Evaluation of the Antibacterial Activity of Myrtus communis L. (Myrtaceae) Leaves. Revista Brasileira Pharmacognosia, 18(2):241–244.
22.Scherrer, A. M., R. Motti and C. S. Weckerle, 2005. Traditional Plant Use in the Areas of Monte Vesole and Ascea, Cilento National Park (Campania, Southern Italy). Journal of Ethnopharmacology, 97:129–143.
23.Silva, N. N. C. and J. A. Fernandes, 2010. Biological Properties of Medicinal Plants: A Review of Their Antimicrobial Activity. The Journal of Venomous Animals and Toxins Including Tropical Diseases, 16(3):402–413.
24.Sumbul, S., M. A. Ahmad, M. Asif and M. Akhtar, 2011. Myrtus communis Linn. A Review. Indian Journal of Natural Products and Resources, 2(4):395–402.
25.Tunçer, P., 2012. Mersin Bitkisinin (Myrtus communis L.) Broiler Rasyonlarında Kullanım İmkanlarının Araştırılması (Doktora Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları ABD, Afyonkarahisar, 88s.
26.Yıldırım, H., 2012. Adana ve Mersin Ekolojik Koşullarında Yetişen Mersin Bitkisi (Myrtus communis L.)’nde Bazı Bitkisel ve Pomolojik Özellikler ile Yaprak Uçucu Yağ Bileşenlerinin Belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri ABD, Adana, 110 s.
27.Yıldız, B. ve E. Aktoklu, 2010. Bitki Sistematiği İlkin Karasal Bitkilerden Bir Çeneklilere. Palme Yayıncılık.
28.Yücel, E., 2005. Ağaçlar ve Çalılar I. Birinci Baskı, 301 s.