GIS-based approach to urban planning, archaeological inventory and geology structure in multilayered cities: The case of Tahtakale in Istanbul

This study presents a new planning approach within the context of the integration of archaeological and geological data in the planning process conducted in multi-layered cities. The modern urban physical space in multi-layered cities requires greater integration of natural elements through the use of the new advanced technology. Even though the archaeological cultural heritage/inventory is more recognizable in the urban space, the construction of modern cities increases the developmental pressure on the underground cultural heritage/inventory. This study seeks an alternative method for transferring the archaeological and geological data for the Preservation-Oriented Zoning Practice Plan by using the Geographical Information Systems (GIS), in accordance with the decisions on registering the cultural assets in Turkey. With this approach, the aim is to change spatial planners’ perception of three-dimensional space and to propose a model for integrating archaeological data with the decisions based on the preservation plan. The effect of the elevation details of both the archaeological and geological data discussed on the integrated planning analysis and synthesis stage. The GIS were used for the spatialization of the archaeological data, while for the assessment and transfer of the obtained data by using ArcGIS software and “georeferencing” and “overlay analysis”. In addition, a field study was performed in Historical Peninsula, Tahtakale Region, and in-depth interviews and structured meetings were conducted with thirty-eight people to secure the contribution of different disciplines to the planning.

PDF

___

Ağır, A. (2009). İstanbul’un eski Venedik yerleşimi ve dönüşümü (Vol. 9). İstanbul Araştırmaları Enstitüsü.

Altuğ, K. (2012). Planlama İlkeleri ve Yapım Teknikleri Açısından Tarihi Yarımada’daki Bizans Dönemi Sarnıçları. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi, (15), 3-22.

Anichini, F., & Gattiglia, G. (2012). Urban Archaeological Information System. Considerations and critical aspects. Anichini F., Fabiani F., Gattiglia G., Gualandi ML, Mappa. Methodology Applied to Archaeological Potential Predicitivity, 1.

Aysu, M. E. (1977). Eski kent mekanlarını düzenleme ilkeleri. İMMMA.

Baratin, L., Bertozzi, S., & Moretti, E. (2013). GIS-Based Archaelogical Recording in Lebanon, 6th International Congress on “Science and Technology for the Safeguard of Cultural Heritage in the Mediterranean Basin”, pp. 187- 195, Athens, Greece

Barvika, S., Bondars, E., & Bondare, S. (2018). Contemporary Challenges in Planning for Shrinkage of Historic Places: A Review. Architecture and Urban Planning, 14(1), 133-140.

Bilgin, İ. (1996). Anadolu’da Modernleşme Sürecinde Konut ve Yerleşme. Tarihten Günümüze Anadolu’da Konut ve Yerleşme, 472-490.

Binan, D. U. (2013). Türkiye’de Çok Katmanlı Yerleşimlerde Tanımlama- Koruma Yaklaşımı ve Öneriler: Bergama Örneği. Tasarım+ Kuram, 9(16), 1-26.

Dinçer, İ. (2013). Kentleri dönüştürürken korumayı ve yenilemeyi birlikte düşünmek:“tarihi kentsel peyzaj” kavramının sunduğu olanaklar.

Erbey, D. (2017). The challenges on spatial continuity of urban regeneration projects: the case of fener balat historical district in Istanbul. International Journal of Sustainable Development and Planning, 12(3), 498-507.

Eyice, S. (1968). İstanbul maddesi. İslam Ansiklopedisi, 2.

Feilden, B. M., & Jokilehto, J. (1998). Management guidelines for world cultural heritage sites.

Goldberg, P., & Macphail, R. I. (2008). Practical and theoretical geoarchaeology. Oxford: Blackwell publishing.

Saner, T., & Kızıltan, Z. (2011). İstanbul Arkeoloji Müzeleri arşiv belgeleri (1970-2010). 1. baskı. İstanbul. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 9-40.

Kuban, D. (1970). İstanbul’un tarihi yapısı. Mimarlık Dergisi, 5, 25-48.

Kültür ve Turizm Bakanlığı, (2018). Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü, 40. Kazı Sonuçları Toplantısı- 2018, cilt 1. sf 63, 80, 652, Yayın No: 183-1, Ankara 2019.

Lefebvre, H. (2015). Şehir Hakkı, Sel Yayıncılık.

Madanipour, A., & Hull, A. (2017). The Governance of Place: Space and planning processes. Routledge.

Marull, J., Pino, J., Tello, E., & Cordobilla, M. J. (2010). Social metabolism, landscape change and land-use planning in the Barcelona Metropolitan Region. Land use policy, 27(2), 497- 510.

Moscati, P. (1998). GIS applications in Italian archaeology. established by: Mauro Cristofani and Riccardo Francovich, 191-236.

Moscati, P., & Tagliamonte, G. (2002). GIS Applications in Italian Archaeology: The Results of a Survey and the Development of the “Caere Project”. In Mapping the future of the past: managing the spatial dimension of the european archaeological resource (pp. 75-84). Universidad de Sevilla.

Müller-Wiener, W. (1998). Bizans’ tan Osmanlı’ya İstanbul Limanı (Die Hafen von Byzantion Konstantinupolis). History Foundation Yurt Publications, İstanbul.

Müller-Wiener, W. (2001). İstanbul’un Tarihsel Topografyası. Yapı Kredi Yayınları, 1419, 534.

Nex, F., & Remondino, F. (2014). UAV for 3D mapping applications: A review. Applied Geomatics, 6 (1), 1–15.

Nicoletti, R. (2018). GIS applied to the urban archaeology of Enna (Sicily). Towards an archaeological potential predictive model. J-Reading-Journal of Research and Didactics in Geography, 2.

Okyay, İ. (2001). Fransa’da kentsel sit alanlarının korunması: Malraux yasası. Yapı-Endüstri Merkezi Yayınları.

Ozmen, I. H. (2007). Günışığında: İstanbul’un sekizbin yılı Marmaray, Metro ve Sultanahmet kazıları. Tarihe ve kültüre saygı: “Marmaray” (pp. 22- 29). İstanbul Vehbi Koç Vakfı.

Rodwell, D. (2003). Sustainability and the holistic approach to the conservation of historic cities. Journal of architectural conservation, 9(1), 58-73.

Tuna, N. (2003). İstanbul Suriçi’nde kentsel arkeolojik kültür mirası. İstanbul Dergisi, 46, 88-93.

ICOMOS (http://www.icomos. org. tr/Dosya l ar / ICOMOSTR_ tr0283353001536917510.pdf)

İBB. (2003). Tarihi Yarımada 1/5000 Ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar Planı Raporu. Planlama ve İmar Müdürlüğü. İstanbul.

İBB. (2003). Fatih İlçesi 1/1000 Ölçekli Koruma Amaçlı Uygulama İmar Planı Plan Açıklama Raporu. Planlama Ve İmar Müdürlüğü. İstanbul.

İBB. (2003). Eminönü İlçesi 1/1000 Ölçekli Koruma Amaçlı Uygulama İmar Planı Plan Açıklama Raporu. Planlama Ve İmar Müdürlüğü. İstanbul .

İBB. (2009). 1/100.000 Ölçekli İstanbul İl Çevre Düzeni Planı Raporu. Şehir Planlama Müdürlüğü. İstanbul.

İBB. (2009). Eyüp Kentsel Sit Alanı 1/5000 Ölçekli Koruma Amaçlı Revizyon Nazım İmar Planı Raporu, Şehir Planlama Müdürlüğü. İstanbul.

İBB. (2010). Fatih İlçesi Kentsel Sit Alanı 1/5000 Ölçekli Koruma Amaçlı Nazım İmar Planı. Şehir Planlama Müdürlüğü. İstanbul.

İBB. (2011). Tarihi Yarımada Yönetim Planı. İstanbul.