Ulusların millî ve masalsı kahramanları vardır. Bunlar hem nesiller arasında birer kültür köprüsü hem de birer rol modeldir. Dinleyici ve okurlarını kâh maceralara sürükler kâh öğüt verirler, yer yer hüzünlendirir veya güldürürken düşündürürler. Kahramanların toplumsal kimlikleri birbirinden farklıdır. Kiminin cesareti; kiminin kuvveti ön plandayken; kimi zekâsıyla kimiyse merhametiyle ön plana çıkarak bu yönleriyle tipleştirilirler. Anadolu topraklarının sevilen bir kahramanı da Nasrettin Hoca’dır. Hoca; mizah yeteneğine sahip, toplumsal olaylara kayıtsız kalmayan, hazırcevap bir kişiliğe sahiptir. İsmiyle bütünleşen fıkraları ile ünlüdür. Göle Maya Çalmak, Ye Kürküm Ye, Kazan Doğurdu, Parayı Veren Düdüğü Çalar ve nice fıkraları yüzyıllar boyunca dillerden dillere dolaşmış; nesilden nesile aktarılmıştır. Hoca, halk tarafından romantize edilmiş şekilde sevilmektedir. Doğduğu düşünülen yerleşim yerlerinde hâlen adına şenlikler düzenlenmektedir. Bu anlamda geniş halk kitleleri tarafından benimsendiği söylenebilir. Hoca; anlatıları ile toplumun sorunlarına, sosyo-psikolojik durumlarına ve insanî ilişkilerine mizahî bir dille ayna tutmaktadır. Bu çalışmada; Nasrettin Hoca’nın kimliği hakkında verilen bilgiler ilgili literatür taraması neticesinde kısaca anlatılmıştır. Ayrıca, Hoca’nın konu alındığı seçme fıkraların; birey, toplum ve halk deyişleri açısından panoramik incelemesi yapılmıştır. Nasrettin Hoca fıkralarında bulunan mesaj ve öğütlerle toplumsal aksaklıkların düzeltilmesinde Hoca’nın üstlendiği misyon ortaya çıkarılacak dönemin koşulları ışığında değerlendirilerek toplumsal, kültürel yapı ve ahlâk üzerine genel bir tablo çizilecektir.

This study which aimes the detectionand evaluation ofthe commonstructure in the stories “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” by classic of the Turkish literature Peyami Safa and “Ümit” by Kazakh writer Nemat Kelimbetov, consists on two parts. For the comparative structure evaluation of “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” and “Ümit” stories, arises the necessity ofseparateanalyses of the stories. For this reason, in the mainpart of thestudy respectively Peyami Safa’s “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu” and Nemat Kelimbetov’s “Ümit” stories were analyzed moving from the story structure and on thebasicelements ofthe structure, so thematerial needed forthe comparativestudy wasevaluated. The last part of the studyfocuses onthe common and differentfeatures ofthe story structures in an integrated manner which is mainly prepared from the chosen stories of the aforementioned authors.