___

• Akalın, H. Ş. (2005). Türkçenin güncel sorunları. https://turkoloji.cu.edu.tr/DIL%20SORUNLARI/02.php (Erişim Tarihi: 20.12.2020)
• Aksan, D. (1996). Türkçenin söz varlığı. Ankara: Engin Yayınevi.
• Aslan, C. (2006). Türkçe ders kitaplarında Türkçe olmayan sözcüklerin kullanımı üzerine bir inceleme. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 133, 7-19.
• Aşılıoğlu, B. (2019). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinin Türkçe ders ve çalışma kitaplarındaki yabancı sözcükleri anlama ve kullanma düzeyleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(71), 1299-1314.
• Avrupa Konseyi. (2018). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment. Companion volume with new descriptors.
• Barın, E. (2003). Yabancılara Türkçe öğretiminde temel söz varlığının önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 13, 311-317.
• Çeçen, M. A. ve Çiftçi, Ö. (2007). İköğretim 6. Sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan metinlerin tür ve tema açısından incelenmesi. Milli Eğitim, 173, 39-49.
• Devellioğlu, F. (2011), Osmanlıca–Türkçe Ansiklopedik Lügat. Ankara: Aydın Kitabevi.
• Doerfer, G. (1975). Türkısche und Mongolische elemente ım neupersıschen I-IV. Stuttgart: Franz Steiner Verlag.
• Dölen, E. (2013). İstanbul Darülfünunu’nda Alman müderrisler 1915–1918. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Durmuş, M. (2013a). İkinci/yabancı dil öğretiminde sadeleştirilmiş metin sorunları üzerine. Bilig, 65, 135-150.
• Durmuş, O (2004). Alıntı kelimeler bakımından Türkçe sözlük. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 11(26), 1-21.
• Durukan, Ş. (2021). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarında batı kökenli sözcüklerin kullanımı: Yedi İklim Türkçe Seti (A1-A2 ders kitabı) örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 10(3), 1070-1088.
• Elmas Dindar, D. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde sözcük öğretim yollarının yabancı dil olarak Türkçe öğretimindeki ders kitaplarına yansıması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Ankara.
• Eren, H. (1999). Türk dilinin etimolojik sözlüğü. Ankara: Bizim Büro Basım Evi.
• Ersoy, H. (2014). Türkçedeki yabancı sözcüklerin kullanım alanı bilgileri ve düşündürdükleri (Sözlükbilimsel bir çalışma). Akademik İncelemeler Dergisi, 1(2), 205-219.
• Eyuboğlu, İ. Z. (1991). Türk dilinin etimoloji sözlüğü. İstanbul: Sosyal Yayınlar.
• Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
• Gülensoy, T. (2007). Türkiye Türkçesindeki Türkçe sözcüklerin köken bilgisi sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• İmer, K. (1973). Türk yazı dilinde dil devriminin başlangıcından 1965 yılı sonuna kadar özleşme üzerine sayıma dayanan bir araştırma. Türkoloji Dergisi, 5(1), 175-190.
• İmer, K. (1976). Dilde değişme ve gelişme açısından Türk dil devrimi. Ankara: TDK Yayınları.
• Johanson, L. (2009). Türk dili haritası üzerinde keşifler. (Çev. Nurettin Demir ve Emine Yılmaz). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Karaağaç, G. (1997), Alıntı kelimeler üzerine düşünceler, Türk Dili, 552, s. 499-510.
• Karaağaç, G. (2008). Türkçe verintiler sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Karababa, Z. C. ve Yıldız, K. (2018). 5. ve 6. sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan yabacı kökenli sözcüklerin incelenmesi. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 4(3), 160-174.
• Kerimoğlu, C. (2022). Genel dilbilime giriş. Ankara: Pegem Akademi.
• Kessler, G. ve Eckmann, J. (1972) Alman ve Macar dillerinde özleşme. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Korkmaz, Z. (1974). Cumhuriyet döneminde Türk dili. Ankara: AÜDTCF Yayınları.
• Levend, A. S. (1972). Türk dilinde gelişme ve sadeleşme evreleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları
• Melanlıoğlu, D ( 2021). Yabancılara Türkçe öğretiminde anlama süreçleri. E. Boylu (Ed.), Soru ve Cevaplarla Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi El Kitabı içinde (s. 121-124). Ankara: Pegem Akademi.
• Milli Eğitim Temel Kanunu. (1973). T.C. Resmi Gazete. 1739, 24 Haziran 1973.
• Mutlu, H. H. (2020). Yabancılara Türkçe öğretiminde kullanılan ders kitaplarında (İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti, Yedi İklim Öğretim Seti) yer alan metinlerin okunabilirlik düzeylerinin incelenmesi. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8(22), 371-386.
• Oğuz, B. (2019). Batılılaşma sürecinde Fransızcanın Türkçe üzerindeki etkisi. Turkish Studies, 14(4), 1657-1667.
• Özçakmak, H. ve Tutku, G. Y. (2019). Yedi İklim Türkçe setinde Arapça kökenli sözcüklerin sıklığı. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 996-1009.
• Özdemirel, A. Y. ve Dilidüzgün, Ş. (2018). Yabancı dil olarak Türkçe ve İngilizce ders kitaplarındaki sözcüklerin kullanım sıklığı bağlamında değerlendirilmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 1464-1505.
• Özön, M. N. (1962). Türkçe yabancı kelimeler sözlüğü. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
• Serin, N. ve Mert, O. (2022). Yedi iklim Türkçe Öğretim Seti’yle bu kitapları kullanan öğrencilerin söz varlığının karşılaştırılması. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (27), 140-161.
• Sezgin, F. (2002). Türkçede batı kaynaklı kelimelerin yoğunluğu ve yabancılaşma sebepleri. Türkler, 18, 80-101.
• TDK, (1959). Türk dilinde ve başka dillerde özleşme. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Tekin, Ş. (2001). İştikakçının köşesi. İstanbul: Simurg Yayınları.
• Tietze, A. (2000). Tarihî ve etimolojik Türkiye Türkçesi lügati. İstanbul: Simurg Yayınları.