Evlenmemiş ve Evlenip Boşanmış Bireylerin Evliliğe Yükledikleri Anlam
Bu çalışmada öncelikle evlenmemiş ve evlenip boşanmış bireylerin evliliğe yükledikleri anlam sorgulanmakta olup her iki grubun evliliğe yükledikleri anlam arasında bir farklılığın olup olmadığı irdelenmektedir. Çalışma aynı zamanda bireylerin cinsiyet, yaş, eğitim durumu, meslek, aylık gelir ve yaşanılan ortam değişkenlerine bağlı olarak evliliğe yükledikleri anlamın farklılaşıp farklılaşmadığına da dikkat çekmeyi amaçlamıştır. Öncelikle konuyla ilgili bir literatür çalışması yapılmış, ardından nicel olarak tasarlanan araştırma, evreni İstanbul Bakırköy ilçesinde, rastlantısal örneklem yoluyla seçilen 181 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada sosyodemografik bilgi formu ile birlikte Özabacı, Körük ve Kara (2018) (1) tarafından geçerlilik güvenirlik çalışması gerçekleştirilen Evliliğe Yüklenen Anlam Ölçeği (EYAÖ) kullanılmıştır. EYAÖ’i 5’li likert tipinde 31 soru ve dokuz alt faktörden oluşmuştur. Bu faktörlerden altısı (işlevsellik, bağlılık, yakınlık, tamamlayıcılık, çaba ve iş birliği) ölçek bazında olumlu, üçü ise (engellenmişlik, risk ve uyum beklentisi) olumsuz olarak anlamlandırılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular, hiç evlenmemiş ve evlenip boşanmış bireyler arasında istatistiksel olarak, evliliğe yüklenen anlam arasında anlamlı bir farkın olmadığını göstermiştir. Bunun yanı sıra, medeni durum, cinsiyet, yaş ve yaşanılan ortam değişkenleri EYAÖ’i alt faktör analizlerinde farklılıklar gösterirken, diğer değişkenlerden, meslek, gelir durumu ve eğitim seviyesi ise katılımcıların evliliğe yüklediği anlam üzerine farklılıklar göstermemektedir.
The Meaning Attributed to Marriage by Individuals who are Divorced or Unmarried
This research examines the meaning attributed to marriage between two
groups consisting of unmarried and divorced individuals and it explores
the meaning of marriage among these two groups. The study also aims to
draw attention to the differences in the meaning of marriage depending
on the variables of gender, age, education level, profession, monthly
income and living environment. Firstly, a literature review was conducted
thematically. Subsequently, a scale was conducted in Bakırköy district of
Istanbul, which is a quantitative research area, with randomly selected 181
participants. In the study,together with sociodemographic information form,
the meaning scale attributed to marriage (SMM) that performed validity
and reliability study which was conducted by Özabaci, Bellows and Kara
on 2018 was used.(1) SMM consists of 31 questions and nine sub-factors
in the quintet Likert type. Six of these factors (functionality, commitment,
intimacy, complementarity, endeavor and cooperation) were positive on a
scale basis, while three (frustration, risk and expectation of compliance)
were negative. The findings in the study shows that statistically, there was
no significant difference between people who had never been married and
who had been married and divorced, concerning the meaning attributed to
the marriage. However, while gender, age and environment variables differ
in sub-factor analyses, other variables such as occupation, income status
and education level do not differ on the meaning attributed to marriage.
___
- [1] Akbaş, M., Gökyıldız, S.Ş., Köroğlu, O.C. & Öztürk, M. (2019).
“Üniversite Öğrencilerinin Evlilik Durumlarını Etkileyen Faktörler”,
Çukurova Medical Journal Dergisi, Cilt 44, Sayı 1, Ss. 93-100.
- [2] Aksan, G. (2016). Evlilik ve Ayrılma: Ailenin Kurulması ve Sona
Ermesi Sistematik Aile Sosyolojisi, (Editör; Mustafa Aydın), Konya, Çizgi
Kitabevi, 3.Baskı.
- [3] Aluş, Y. ve Selçukkaya, S. (2015). “Türk Ailesinde Mutluluk Algısı
ve Değerleri”, Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, Ss.
151-175.
- [4] Aylıkçı, Ç. (2018). “Evli Bireylerin problemli İnternet Kullanımı
ile Evlilik Doyumu Arasındaki İlişki”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, S. 36.
- [5] Bener, Ö. Ve Günay, G. (2012). “Gençlerin Evlilik ve Aile Yaşamına
İlişkin Tutumları”, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
Cilt 2, Sayı 1, Ss. 1-27.
- [6] Burç, P. E. (2018). “Evlilik ve Aile Hayatı Üzerine Gündelik Hayata
Sosyo-Kültürel Bir Bakış Açısı”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,
Cilt 5, Sayı 13, Ss. 135-141.
- [7] Collins, R. S. & Coltrone, S. (1991). “Sociology Of Marriage And The
Family: Gender, Love And Property”, Cilt 4, Sayı 4, Ss. 502-504.
- [8] Çelik, M. (2016). “Evlilik Doyum Ölçeği Geliştirme Çalışması”,
Çukurova Üniversitesi Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim
Bilimleri Anabilim Dalı, Adana, Ss. 60-65.
- [9] Demirtaş, A. (2004). “Sosyal Sınıflandırma, Kişilerarası Beklentiler ve
Kendini Doğrulayan Kehanet”, İletişim Araştırmaları Dergisi, Cilt 2, Sayı
2, Ss. 33-53.
- [10] Ergeshkyzy, A. (2012). “Aile İçi Roller Ve Manevî Yaklaşım”, Ankara
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe Ve Din Bilimleri (Din
Psikolojisi) Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, S. 82.
- [11] Hasegaw, K., Shınohara, C. & Broadbent J. (2007). “The Effects Of
‘Social Expectation’ On The Development of Civil Society in Japan”,
Journal of Civil Society, Cilt 3, Sayı 2, Ss. 179-203.
- [12] http://www.tdk.gov.tr/ /, Erişim Tarihi: 26 Ağustos 2019.
[13] http://www.tuik.gov.tr/, Erişim Tarihi: 2019.
- [14] Kaya, N. & Cin, F., M. (2019). “Kırsal ve Kentsel Alanda Yaşayan
Evli Kadınların İlişkilerde Mutluluk, Evlilik Uyumu Ve Evlilik Doyumu
Karşılaştırılması ve İncelenmesi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal
Bilimler Dergisi, Cilt 18, Sayı 35, Ss. 701-714.
- [15] Kul, H. (2019). “Kuşaklara Göre Yakın İlişkilerde Yaşantılar,
Romantizm ve Eş Seçimi Tutumları Arasındaki İlişkilerin Araştırılması”,
Yüksek Lisans Tezi, Yakın Doğu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
Psikoloji Anabilim Dalı, Lefkoşa, S.17.
- [16] Maden, H. (2015). “Anne Babası Boşanmış Üniversite Öğrencilerinin
Evlilik Tutumu ile Anne Babası Evli Üniversite Öğrencilerinin Evlilik
Tutumunun Karşılaştırılması”, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, S.32.
- [17] Mohammadi, B. V& Soleymani, A. (2017). “Early Maladaptive
Schemas and Marital Satisfaction as Predictors of Marital Commitment”,
International Journal Of Behavioral Sciences, Cilt 11, Sayı 1, Ss.16-22.
- [18] Özabacı, N., Körük, S.Ve Kara, A. (2018). “Evliliğe Yüklenen
Anlam Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”, Türk
Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt 8, Sayı 50, Ss. 235-259.
- [19] Özalp, A. (2015). “Sosyal Psikoloji Teorileri Bağlamında İnancın
Bieyler ve Gruplar açısından incelenmesi”. Ankara Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara, Ss. 16-18.
- [20] Özgüven, İ.,E. (2009). Evlilik ve Aile Terapisi, Ankara, Pdr Yayınları,
2. Baskı.
- [21] Pınar, G. (2008). “Üniversite Son Sınıf Öğrencilerinin Evliliğe Bakış
Açısı”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, Cilt 14, Sayı14, Ss. 49-60.
- Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (Prof.Dr. Şinasi Tekin Özel Sayısı), Sayı,
27, Ss.186-193.
- [23] Şenol, D. (2017). Sembolik Etkileşimcilik, Ankara, Net Kitaplık
Yayıncılık, 2.Baskı.
- [24] Tezer, E. (1994). “Evlilik ve iş Doyumu: İkili Çatışmalar ve Bazı
Demografik Değişkenlerin Rolü”, Psikolojik Danışma ve Rehberlik
Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, Ss. 57-94.
- [25] Timur, S. (1979). “Türkiye’de Aile Yapısının Belirleyicileri. Türk
Toplumunda Kadın”. Ankara.
- [26] Yalçın, H. (2014). “Evlilik Uyumu İle Sosyo demografik Özellikler
Arasındaki İlişki”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt 3, Sayı
1, Ss.250-261.
- [27] Yazıcı, H. (2019). “Evliliğin Niteliği Olarak Evlilikte Bireyselleşme
ve Bütünleşme”, Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, Cilt 30, Sayı 2, Ss.
606-622.
- [28] Yıldırım, E. Ve Canatan, K. (2009). Aile ve Evlilik Türleri, Aile
Sosyolojisi, İstanbul, Açılım Kitap.
- [29] Yıldız, T. G. (2017). Ailenin Tanımı, Tarihsel Gelişimi ve Aile Çeşitleri,
Ankara, Pegem Akademi, 4. Baskı.
- [30] Yılmaz, K. (2014). “Evlilik Uyumu ve Uyumu Etkileyen Faktörler”,
Eğitim Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt 3, Sayı 1, Ss. 251-254.