Evlenmemiş ve Evlenip Boşanmış Bireylerin Evliliğe Yükledikleri Anlam

Bu çalışmada öncelikle evlenmemiş ve evlenip boşanmış bireylerin evliliğe yükledikleri anlam sorgulanmakta olup her iki grubun evliliğe yükledikleri anlam arasında bir farklılığın olup olmadığı irdelenmektedir. Çalışma aynı zamanda bireylerin cinsiyet, yaş, eğitim durumu, meslek, aylık gelir ve yaşanılan ortam değişkenlerine bağlı olarak evliliğe yükledikleri anlamın farklılaşıp farklılaşmadığına da dikkat çekmeyi amaçlamıştır. Öncelikle konuyla ilgili bir literatür çalışması yapılmış, ardından nicel olarak tasarlanan araştırma, evreni İstanbul Bakırköy ilçesinde, rastlantısal örneklem yoluyla seçilen 181 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada sosyodemografik bilgi formu ile birlikte Özabacı, Körük ve Kara (2018) (1) tarafından geçerlilik güvenirlik çalışması gerçekleştirilen Evliliğe Yüklenen Anlam Ölçeği (EYAÖ) kullanılmıştır. EYAÖ’i 5’li likert tipinde 31 soru ve dokuz alt faktörden oluşmuştur. Bu faktörlerden altısı (işlevsellik, bağlılık, yakınlık, tamamlayıcılık, çaba ve iş birliği) ölçek bazında olumlu, üçü ise (engellenmişlik, risk ve uyum beklentisi) olumsuz olarak anlamlandırılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular, hiç evlenmemiş ve evlenip boşanmış bireyler arasında istatistiksel olarak, evliliğe yüklenen anlam arasında anlamlı bir farkın olmadığını göstermiştir. Bunun yanı sıra, medeni durum, cinsiyet, yaş ve yaşanılan ortam değişkenleri EYAÖ’i alt faktör analizlerinde farklılıklar gösterirken, diğer değişkenlerden, meslek, gelir durumu ve eğitim seviyesi ise katılımcıların evliliğe yüklediği anlam üzerine farklılıklar göstermemektedir.
Anahtar Kelimeler:

Evlilik, , Anlam, , Beklenti.

The Meaning Attributed to Marriage by Individuals who are Divorced or Unmarried

This research examines the meaning attributed to marriage between two groups consisting of unmarried and divorced individuals and it explores the meaning of marriage among these two groups. The study also aims to draw attention to the differences in the meaning of marriage depending on the variables of gender, age, education level, profession, monthly income and living environment. Firstly, a literature review was conducted thematically. Subsequently, a scale was conducted in Bakırköy district of Istanbul, which is a quantitative research area, with randomly selected 181 participants. In the study,together with sociodemographic information form, the meaning scale attributed to marriage (SMM) that performed validity and reliability study which was conducted by Özabaci, Bellows and Kara on 2018 was used.(1) SMM consists of 31 questions and nine sub-factors in the quintet Likert type. Six of these factors (functionality, commitment, intimacy, complementarity, endeavor and cooperation) were positive on a scale basis, while three (frustration, risk and expectation of compliance) were negative. The findings in the study shows that statistically, there was no significant difference between people who had never been married and who had been married and divorced, concerning the meaning attributed to the marriage. However, while gender, age and environment variables differ in sub-factor analyses, other variables such as occupation, income status and education level do not differ on the meaning attributed to marriage.

___

  • [1] Akbaş, M., Gökyıldız, S.Ş., Köroğlu, O.C. & Öztürk, M. (2019). “Üniversite Öğrencilerinin Evlilik Durumlarını Etkileyen Faktörler”, Çukurova Medical Journal Dergisi, Cilt 44, Sayı 1, Ss. 93-100.
  • [2] Aksan, G. (2016). Evlilik ve Ayrılma: Ailenin Kurulması ve Sona Ermesi Sistematik Aile Sosyolojisi, (Editör; Mustafa Aydın), Konya, Çizgi Kitabevi, 3.Baskı.
  • [3] Aluş, Y. ve Selçukkaya, S. (2015). “Türk Ailesinde Mutluluk Algısı ve Değerleri”, Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, Ss. 151-175.
  • [4] Aylıkçı, Ç. (2018). “Evli Bireylerin problemli İnternet Kullanımı ile Evlilik Doyumu Arasındaki İlişki”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, S. 36.
  • [5] Bener, Ö. Ve Günay, G. (2012). “Gençlerin Evlilik ve Aile Yaşamına İlişkin Tutumları”, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, Ss. 1-27.
  • [6] Burç, P. E. (2018). “Evlilik ve Aile Hayatı Üzerine Gündelik Hayata Sosyo-Kültürel Bir Bakış Açısı”, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 5, Sayı 13, Ss. 135-141.
  • [7] Collins, R. S. & Coltrone, S. (1991). “Sociology Of Marriage And The Family: Gender, Love And Property”, Cilt 4, Sayı 4, Ss. 502-504.
  • [8] Çelik, M. (2016). “Evlilik Doyum Ölçeği Geliştirme Çalışması”, Çukurova Üniversitesi Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Adana, Ss. 60-65.
  • [9] Demirtaş, A. (2004). “Sosyal Sınıflandırma, Kişilerarası Beklentiler ve Kendini Doğrulayan Kehanet”, İletişim Araştırmaları Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, Ss. 33-53.
  • [10] Ergeshkyzy, A. (2012). “Aile İçi Roller Ve Manevî Yaklaşım”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe Ve Din Bilimleri (Din Psikolojisi) Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, S. 82.
  • [11] Hasegaw, K., Shınohara, C. & Broadbent J. (2007). “The Effects Of ‘Social Expectation’ On The Development of Civil Society in Japan”, Journal of Civil Society, Cilt 3, Sayı 2, Ss. 179-203.
  • [12] http://www.tdk.gov.tr/ /, Erişim Tarihi: 26 Ağustos 2019. [13] http://www.tuik.gov.tr/, Erişim Tarihi: 2019.
  • [14] Kaya, N. & Cin, F., M. (2019). “Kırsal ve Kentsel Alanda Yaşayan Evli Kadınların İlişkilerde Mutluluk, Evlilik Uyumu Ve Evlilik Doyumu Karşılaştırılması ve İncelenmesi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 18, Sayı 35, Ss. 701-714.
  • [15] Kul, H. (2019). “Kuşaklara Göre Yakın İlişkilerde Yaşantılar, Romantizm ve Eş Seçimi Tutumları Arasındaki İlişkilerin Araştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Yakın Doğu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, Lefkoşa, S.17.
  • [16] Maden, H. (2015). “Anne Babası Boşanmış Üniversite Öğrencilerinin Evlilik Tutumu ile Anne Babası Evli Üniversite Öğrencilerinin Evlilik Tutumunun Karşılaştırılması”, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, S.32.
  • [17] Mohammadi, B. V& Soleymani, A. (2017). “Early Maladaptive Schemas and Marital Satisfaction as Predictors of Marital Commitment”, International Journal Of Behavioral Sciences, Cilt 11, Sayı 1, Ss.16-22.
  • [18] Özabacı, N., Körük, S.Ve Kara, A. (2018). “Evliliğe Yüklenen Anlam Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt 8, Sayı 50, Ss. 235-259.
  • [19] Özalp, A. (2015). “Sosyal Psikoloji Teorileri Bağlamında İnancın Bieyler ve Gruplar açısından incelenmesi”. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara, Ss. 16-18.
  • [20] Özgüven, İ.,E. (2009). Evlilik ve Aile Terapisi, Ankara, Pdr Yayınları, 2. Baskı.
  • [21] Pınar, G. (2008). “Üniversite Son Sınıf Öğrencilerinin Evliliğe Bakış Açısı”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, Cilt 14, Sayı14, Ss. 49-60.
  • Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (Prof.Dr. Şinasi Tekin Özel Sayısı), Sayı, 27, Ss.186-193.
  • [23] Şenol, D. (2017). Sembolik Etkileşimcilik, Ankara, Net Kitaplık Yayıncılık, 2.Baskı.
  • [24] Tezer, E. (1994). “Evlilik ve iş Doyumu: İkili Çatışmalar ve Bazı Demografik Değişkenlerin Rolü”, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, Ss. 57-94.
  • [25] Timur, S. (1979). “Türkiye’de Aile Yapısının Belirleyicileri. Türk Toplumunda Kadın”. Ankara.
  • [26] Yalçın, H. (2014). “Evlilik Uyumu İle Sosyo demografik Özellikler Arasındaki İlişki”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt 3, Sayı 1, Ss.250-261.
  • [27] Yazıcı, H. (2019). “Evliliğin Niteliği Olarak Evlilikte Bireyselleşme ve Bütünleşme”, Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, Cilt 30, Sayı 2, Ss. 606-622.
  • [28] Yıldırım, E. Ve Canatan, K. (2009). Aile ve Evlilik Türleri, Aile Sosyolojisi, İstanbul, Açılım Kitap.
  • [29] Yıldız, T. G. (2017). Ailenin Tanımı, Tarihsel Gelişimi ve Aile Çeşitleri, Ankara, Pegem Akademi, 4. Baskı.
  • [30] Yılmaz, K. (2014). “Evlilik Uyumu ve Uyumu Etkileyen Faktörler”, Eğitim Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt 3, Sayı 1, Ss. 251-254.