Uludağ (Bursa)'da Doğal Yayılış Gösteren Scilla bifolia L.'nin Bazı Morfolojik ve Fenolojik Özellikleri ile Yetişme Yerine Ait Gözlemler

Birçok türü süs bitkisi olarak yetiştirilirken, gıda maddesi veya tıbbi olarak kullanılan türleri de bulunan Liliaceae familyasının, İçBatı, Batı ve Güney Anadolu’da bulunan, soğanlı çok yıllık otsu bir türü olan Scilla bifolia L. araştırma materyalini oluşturmaktadır.Uludağ (Bursa)'a yapılan keşif gezileri sonunda Scilla bifolia L.'nın bulunduğu noktalardan 15 adet örnek alan seçilmiş vekoordinatları alınmıştır. Türün çalışma sahasındaki morfolojik özelliklerini tespit etmek için her alandan 30’ar bitki örneği ve yumrutoplanmıştır. Toplanan örneklerin dijital çap ölçer ile boyu, çiçek sayısı, çiçek sap uzunluğu, yaprak eni ve boyu, yaprak sayısı veyumru eni ve boyu ölçülmüştür. Ayrıca toplanan yumruların ağırlığı dijital terazi ile ölçülmüştür. Türün çalışma alanındaki fenolojikzamanının tespiti için Mart ayı itibariyle arazi çalışmaları ile takibe alınmıştır. Yetişme yerinin topoğrafik, toprak, iklim, bitki örtüsü,rakım gibi bazı özelliklerine ait gözlemler yapılmıştır. Yapılan ölçümler sonucunda ortalama bitki boyu 167,30 mm, çiçek sapuzunluğu 12,63 mm, çiçek sayısı 5,73 adet, yaprak boyu 124,49 mm, yaprak eni 8,95 mm, yaprak sayısı 2,13 adet, yumru ağırlığı 0,86gr, yumru boyu 13,30 mm ve yumru eni 10,43 mm olarak bulunmuştur. Fenolojik zamanına bakıldığında nisan-temmuz aylarıarasında çiçeklenmenin olduğu tespit edilmiştir.

Observations on Some Morphological and Phenological Feautures and Growing Area of Scilla bifolia L. Natural Distributed in Uludağ (Bursa)

While many species are grown as ornamental plants, the Liliaceae family, which contains foodstuffs or medically used species, is the research material of Scilla bifolia L., an herbaceous perennial herbaceous plant found in the Central West, West and South Anatolia. At the end of the discovery trips to Uludağ (Bursa), 15 sample areas were selected and coordinates were taken from the points where Scilla bifolia L. was found. In order to determine the morphological characteristics of some of the determined areas, plant samples were collected, 30 plant height, number of flowers, flower stem length, leaf width and length, number of leaves and tuber width and length were measured with digital diameter gauge. In addition, the weight of 30 tuber was measured by digital scale to determine the weight of the tuber. For the determination of the phenological time, as of March, it was followed by field studies. Observations were made on some characteristics such as topographic, soil, climate, vegetation, altitude. As a result of measurements, the average plant height was 167,30 mm, the length of the flower stem was 12,63 mm, the number of flowers was 5,73; the leaf length was 124,49 mm, the leaf width was 8,95 mm., 86 g, 13.30 mm of tuber and 10.43 mm of tubers. Phenological time between April and July when the flowering is determined.

PDF

___

Altınçekiç, H., 1996. Çilingoz Koyu (Trakya) Peyzaj Planlaması Amacına Yönelik Bitki Materyalinin Saptanması. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. İstanbul.
Andiç, C 1985. Erzurum yöresi doğal çayır mera ve yayla vejetasyonlarında mevcut bitki türleri, bunların hayat formları ve çiçeklenme periyotları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16: 85-104.
Güner, A., 2012. Türkiye Bitkileri Listesi, Damarlı Bitkiler. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, 1290 s, İstanbul.
Karaca, A., 2008. Aydın Yöresinde Bal Arılarının (Apis Mellifera L.) Yararlanabileceği Bitkiler ve Bazı Özellikleri. ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(2):39-66.
Kaynak, G., Daşkın R., Yılmaz, Ö., 2008. Bursa Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Yayınları, 865 s.
Kılıçaslan, N., Dönmez, Ş., 2016. Göller bölgesinde doğal olarak yetişen soğanlı bitkilerin peyzaj mimarlığında kullanımı. Türkiye Ormancılık Dergisi, 17(1): 73-82.
Özdemir, C., Alçıtepe, E., 2010. Scilla bifolia L. (Liliaceae) Üzerinde Morfolojik ve Anatomik Bir İnceleme. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 11 (2): 126-129.
Özhatay, N., Koçyiğit, M., Bona, M., 2012. İstanbul'un Ballı Bitkileri. 264 s.
Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekat, L., Leblebici, E., 1998. “Tohumlu Bitkiler Sistematiği”, Ege Üniv. Fen Fak. Kitaplar Serisi, İzmir, 110 s.
Seçmen, Ö., Gemici, Y., Görk, G., Bekat, L., Leblebici, E., 2004. “Tohumlu Bitkiler Sistematiği”, Ege Üniv. Fen Fak. Kitaplar Serisi, İzmir, 116 s.
Tan, A., 1992. Türkiye’de Bitkisel Çeşitlilik ve Bitki Genetik Kaynakları (Plant Diversity and Plant Genetic Reources in Turkey), Anadolu, 2 (199); 50-64.