Hüseyin TOROS, Merve YILMAZ, Hande EMANET BEBA, Umur DİNÇ, Zeynep Feriha ÜNAL, Zübeyde ÖZTÜRK

Dilovası Hava Kalitesinin Ulusal Mevzuata Göre Değerlendirilmesi

Türkiye’de hava kalitesinin kontrolü Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından, Hava Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi (HKDY)Yönetmeliği ile sağlanmaktadır. 01.01.2014 tarihi itibariyle her yıl kademeli olarak azalan tolerans paylarıyla birlikte o yıla ait limitdeğerler hesaplanarak 2024 yılına kadar tüm kirleticiler için AB limitlerine ulaşılması planlanmıştır. Dilovası’nda bulunan dört adethava kalitesi istasyonunda$SO_2$, $PM_10$, $NO_2$, $NO_x$, CO ve $O_3$ konsantrasyonları saatlik olarak ölçülmektedir. 2014-2019 yılları arasındaölçülen kirlilik seviyeleri, Yönetmelik’te her yıl için belirlenmiş limit değerler ile kıyaslanarak Dilovası hava kalitesi için birdeğerlendirme yapılmıştır. Kocaeli OSB istasyonunda yapılan ölçümlere göre $NO_2$ kirliliği insan sağlığı için risk oluşturacakseviyelerdedir. Yönetmelik tarafından 2018 yılında $NO_2$ için geçerli saatlik limit değerin (260 μg/m3) bir yılda maksimum 18 kezaşılmasına izin verilmesine rağmen, yıl boyunca ölçülen saatlik $NO_2$ konsantrasyonları 73 kez limit değerin üstüne çıkmıştır. KocaeliDilovası istasyonunda yapılan ölçümler ise bölgede gözlenen $PM_10$ kirliliğinin insan sağlığı açısından önemli bir risk oluşturduğunugöstermektedir. Özellikle 2017 ve 2018 yıllarında ölçülen günlük $PM_10$ seviyelerinde ani artışlar yaşandığı görülmüştür. Yönetmelik’tegünlük$PM_10$ limitlerinin bir yıl boyunca maksimum 35 defa aşılabileceği söylenmesine ragmen, bu yıllarda limit değerin üstüne çıkılangün sayısı sırasıyla 91 ve 113’tür. Değerlendirilen diğer iki istasyon Dilovası İMES OSB arazisi içinde yer almaktadır. İMES OSB 1 veİMES OSB 2 istasyonlarında 2015 yılının sonlarında ölçüm yapılmaya başlandığı için bu istasyonların değerlendirilmesi son üç yılı(2016-2019) kapsamaktadır. İMES OSB 1 istasyonunda yapılan ölçümlere bakıldığında insan sağlığı açısından en riskli kirleticininPM10 olduğu görülmüştür. 2016, 2017 ve 2018 yıllarında insan sağlığını korumak amacıyla belirlenmiş günlük PM10 limitleri bir yılboyunca 42, 92 ve 73 defa aşılmıştır (>35 gün). İMES OSB 2 istasyonunda izlenen kirlilik değerleri ise Yönetmelik’e göre herhangi birtehdit oluşturmayacak seviyelerdedir. Öte yandan Kocaeli OSB, Kocaeli Dilovası ve İMES OSB 1 istasyonlarında ölçülen yıllıkortalama $NO_x$ konsantrasyonları her yıl ekosistemin korunması amacıyla belirlenmiş yıllık $NO_x$ limit değerinin (30 μg/$m^3$) üzerineçıkmıştır. Kocaeli OSB ve Kocaeli Dilovası’nda ölçülen $SO_2$ kirlilik seviyeleri zaman zaman limit değerlerin ve uyarı eşiğinin üstündegözlense de $PM_10$ ve $NO_x$ kirlilikleri kadar büyük boyutlarda değildir. Kocaeli Dilovası, İMES OSB 1 ve İMES OSB 2 istasyonlarındaölçülen CO ve $O_3$ kirlilikleri ise limit değerlerin çok altında gözlendiğinden Dilovası’nda insan sağlığı ve ekosistem için herhangi birrisk oluşturmamaktadır.

Evaluation of Dilovası Air Quality Accordance with National Legislation

Air quality in Turkey is controlled by Air Quality Assessment and Management (HKDY) Regulation provided by Ministry of Environment and Urban Planning. EU limits are targeted for the air quality limit values determined in the Regulation. By 01.01.2014, it is planned to reach the EU limits for all pollutants in 2024 by calculating the limit values for that year with the gradually decreasing tolerance shares every year. $SO_2$, $PM_10$, $NO_2$, $NO_x$, CO and $O_3$ concentrations are measured hourly at four air quality stations in Dilovasi. The pollution levels measured between 2014-2019 are compared with the limit values determined for each year together with the tolerance values. According to the Kocaeli OSB measurements, NO2 pollution levels pose risk for human health. Although, the number of days exceeding the hourly limit value allowed in the Regulation is 18 for a year, the hourly NO2 limit (260 μg/m3 ) was exceeded 73 times in 2018. According to the measurements at the Kocaeli Dilovası, PM10 pollution poses risk for human health. Although it is stated in the Regulation that the daily PM10 limits can be exceeded a maximum of 35 times a year, the number of days exceeding the limits are 91 and 113 in 2017 and 2018 respectively. The other two stations are located in Dilovası IMES OSB land. Because the measurements started at the end of 2015, the evaluation of these stations covers the last three years (2016-2019). According to the İMES OSB 1 measurements, the most dangerous pollutant in terms of human health is $PM_10$. The daily $PM_10$ limits were exceeded 42, 92 and 73 times during 2016, 2017 and 2018 respectively (> 35 days). The pollution levels at İMES OSB 2 are not threatening. On the other hand, $NO_x$ pollution observed in Kocaeli OSB, Kocaeli Dilovası and İMES OSB 1 stations is dangerous for the ecosystem for all years. The annual average $NO_x$ concentrations measured at these stations exceeded every year the annual $NO_x$ limit value (30 μg/$m^3$ ) determined to protect the ecosystem. Although $SO_2$ pollution levels measured in Kocaeli OSB and Kocaeli Dilovası are sometimes observed above the limit values and warning threshold, they are not as hazardous as PM10 and $NO_x$ pollution. Since CO and $O_3$ pollution measured at Kocaeli Dilovası, İMES OSB 1 and İMES OSB 2 stations are observed below the limit values, they do not pose any risk for human health and ecosystems in Dilovası.

PDF

___

Andre, L., Boissière, J., Reboul, C., Perrier, R., Zalvidea, S., Meyer, G., Thireau, J., Tanguy, S., Bideaux, P., Hayot, M., Boucher, F., Obert, P., Cazorla, O. ve Richard, S. (2009). Carbon Monoxide Pollution Promotes Cardiac Remodeling and Ventricular Arrhythmia in Healthy Rats. American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, 181 (6), 587-595.
Brunekreef, B. ve Holgate, S. T. (2002). Air Pollution and Health. The Lancet, 360(9341), 1233-1242.
CEC (Commission of the European Communities), 2008: Directive 2008/50/EC of the European Parliament and of the Council of 21 May 2008 on ambient air quality and cleaner air for Europe. Official Journal of the European Union, L152, 1-44.
Chen, T.-M., Kuschner, W.G., Gokhale, J. ve Shofer, S. (2007). Outdoor Air Pollution: Nitrogen Dioxide, Sulfur Dioxide, and Carbon Monoxide Health Effects. The American Journal of the Medical Sciences, 333(4), 249-256.
Çapraz, Ö., Deniz, A. ve Doğan, N. (2017). Effects of air pollution on respiratory hospital admissions in Istanbul, Turkey, 2013 to 2015. Chemosphere, 181, 544-550.
ÇŞB, (2019a). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Marmara Temiz Hava Merkezi, Hava Kalitesi İndeksi, http://mthm.havaizleme.gov.tr/secure/HAVA%20KAL%DDTES%DD%20%DDNDEKS%DD.htm (Erişim tarihi: 11.09.2019)
ÇŞB, (2019b). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ulusal Hava Kalitesi İzleme Ağı, https://www.havaizleme.gov.tr/ (Erişim tarihi: 11.09.2019)
Dilovası Belediyesi (2019). Dilovası’nı Tanıyalım, http://dilovasi.bel.tr/icerik/17/13/dilovasini-taniyalim.aspx (Erişim tarihi: 11.09.2019)
DOSB (2019). Kocaeli Dilovası Organize Sanayi Bölgesi, Tarihçe, http://dosb.com.tr/TR/Contents.aspx?ID=3 (Erişim tarihi: 11.09.2019)
Ebi K.L. ve McGregor G., 2008. Climate Change, Tropospheric Ozone and Particulate Matter, and Health Impacts. Environ. Health Perspectives, 116(11): 1449–1455.
EPA (U.S. Environmental Protection Agency), 2012. Report to Congress on Black Carbon, 388.
Feng, L. ve Liao, W. (2016). Legislation, plans, and policies for prevention and control of air pollution in China: achievements, challenges, and improvements. Journal of Cleaner Production, 112, 1549-1558.
Freeman, B.S., Taylor, G., Gharabaghi, B. ve The, J. (2018). Forecasting air quality time series using deep learning. Journal of the Air & Waste Management Association, 68(8), 866-886.
Gemici Z., Kale O., Yuva H. ve Çaçan İ. (2017). Hava Kalitesi İzleme Sürecinde Yasal Yükümlülükler, VII. Ulusal Hava Kirliliği ve Kontrolü Sempozyumu, 1-3 Kasım, Antalya.
Gemmer, M. ve Bo, X. (2013). Air Quality Legislation and Standards in the European Union: Background, Status and Public Participation. Advances in Climate Change Research, 4(1), 50-59.
Güler, Ç., 1993. Hava Kirliliği, Hatipoğlu Yayınevi, Ankara.
HKDYY (2008). Hava Kalitesi Değerlendirme ve Yönetimi Yönetmeliği, T.C. Resmi Gazete (26898, 06.06.2008)
Iwamoto, M. ve Hamada, H. (1991). Removal of nitrogen monoxide from exhaust gases through novel catalytic processes. Catalysis Today, 10(1), 57-71.
İMES OSB (2019). VI. Makine İhtisas Organize Sanayi Bölgesi, Hakkımızda, https://imesdilovasi.org/hakkimizda/ (Erişim tarihi: 11.09.2019)
Li, H., Wang, J., Li, R. ve Lu, H. (2019). Novel analysis-forecast system based on multi-objective optimization for air quality index. Journal of Cleaner Production, 208, 1365-1383.
MARKA (2012). Green Kocaeli-Gelişmiş Rehabilite ve Endüstriyel Nüanslarla Kocaeli’de Çevre Konsepti Çalıştay Kitabı, Kocaeli Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü, Doğu Marmara Kalkınma Ajansı (MARKA) Doğrudan Faaliyet Destek Programı.
Mazzei F., D'Alessandro A., Lucarelli F., Nava S., Prati P., Valli G. ve Vecchi R. (2008). Characterization of particulate matter sources in an urban environment, Science of The Total Environment, 401 (1-3), 81-89.
Özdemir, E.T. (2019). Investigations of a Southerly Non-Convective High Wind Event in Turkey and Effects on PM10 Values: A Case Study on April 18, 2012. Pure and Applied Geophysics, 176, 4599-4622.
Özdemir, E.T., Deniz, A., Yavuz, V., Doğan, N. ve Akbayır, İ. (2018). Investigation of Fog-Air Quality Relationship in Istanbul, Fresenius Environmental Bulletin, 27(1), 30-36.
Öztürk Z., Arslantaş O.A., Emanet Beba H., Yılmaz M., Toros H., (2019). Air Pollution Reduction with Intelligent Transportation Systems: Dilovası Scenario, Journal of Research in Atmospheric Science, 1(1), 12-17.
Raub, J.A, Mathieu-Nolf, M., Hampson, N.B. ve Thom, S.R. (2000). Carbon Monoxide Poisoning - A Public Health Perspective. Toxicology, 145(1), 1-14.
Tam, C.W., Bevan, R.J., Harrison, P.T.C., Youngs, L.C. ve Crump, D. (2012). Public Health Impacts of Exposure to Carbon Monoxide From Gas Appliances in UK Homes – Are We Missing Something? Indoor and Built Environment, 21(2), 229-240.
Toros H., 2000. İstanbul’da Asit Yağışları, Kaynakları ve Etkileri, Doktora Tezi, 110s, İTÜ
TÜİK (2019). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt İstatistikleri, İl ve İlçelere Göre İl/İlçe Merkezi, Belde/Köy Nüfusu ve Yıllık Nüfus Artış Hızı, http://www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=2305 (Erişim Tarihi: 11.06.2020)
Unal, Y.S., Toros, H., Deniz, A. ve Incecik, S. (2011). Influence of meteorological factors and emission sources on spatial and temporal variations of PM10 concentrations in Istanbul metropolitan area. Atmospheric Environment, 45, 5504-5513.
Vallero, D. A. (2014). Fundamentals of Air Pollution (5th ed.). Academic Press.
Yılmaz M., Toros H., İncecik S., Öztürk Z., Kirkil G., Öztaş D., Akçay M., Dinç U., Gültekin M., Emanet H., Arslantaş O.A. (2019). Investigation of Air Pollution Using a Model in Dilovası and Gebze Region: A New Approach, Journal of Research in Atmospheric Science, 1(1), 49-52.
WHO, (2003). Health Aspects of Air Pollution with Particulate Matter, Ozone and Nitrogen Dioxide, http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0005/112199/E79097.pdf
Wigenstam, E., Elfsmark, L., Bucht, A. ve Jonasson, S. (2016). Inhaled sulfur dioxide causes pulmonary and systemic inflammation leading to fibrotic respiratory disease in a rat model of chemical-induced lung injury. Toxicology, 368, 28-36.
Zheng, Y., Yi, X., Li, M., Li., R., Shan, Z., Chang, E. ve Li, T. (2015). Forecasting Fine-Grained Air Quality Based on Big Data, 21th ACM SIGKDD Conference on Knowledge Discovery and Data Mining, 10-13 August 2015, Sydney.