Amaç: Türkiye’de mesleğini serbest klinisyen olarak icra eden Veteriner Hekimlere ulaşılarak meslek hayatları boyunca yaşadıkları ters ilaç reaksiyonları araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma 22 farklı ilde çalışan 13 farklı üniversite mezunu 250 katılımcı klinisyen veteriner hekimle yüz yüze görüşülerek gerçekleştirildi. Araştırmada klinisyen veteriner hekimlere farmakovijilans hakkında verilen ön bilgiyi takiben bu konudaki tecrübelerini paylaşmaları istendi. Bulgular: Hekimlerin %81’inin en az bir ters ilaç reaksiyonuna rastladığı belirlendi. İlaç grupları değerlendirildiğinde en çok (p<0.05) vitamin-mineral-aminoasit preparatlarının (%39) ters ilaç reaksiyonlarına neden olduğu, bu grubu antibakteriyel (%26) ve antiparaziterlerin (%26) takip ettiği tespit edildi. En sık gözlenen ters ilaç reaksiyonları ise anafilaksi ve enjeksiyon bölgesinde lokal reaksiyonlar olarak ifade edildi. Öneri: Ters ilaç reaksiyonları raporlarının toplanabilmesi için spontane raporlama sistemine ve bu raporların toplanıp değerlendirileceği bir merkezin olması gerektiği belirlendi. Gelişen ters ilaç reaksiyonlarının ise veteriner hekimliği alanında faaliyet gösteren özel ve tüzel kişilere bildirilmesinin faydalı olacağı kanaatine varıldı.

Dogan F. Pharmacovigilance in veterinary profession. Eurasian J Vet Sci, 2011, 27, 1, 19-25Aim: The practising clinical veterinarians in Turkey were questioned about their opinions and experiences on adverse drug reactions.Materials and Methods: The research was applied on 250 clinic veterinarian who graduated from 13 different universities working in 22 different cities. It was expected that veterinarians shared their experiences in research, after pharmacovigilance was mentioned. Results: 81% of veterinarians had experienced at least one adverse drug reaction. When the drug groups were evaluated, most adverse drug reactions were determined (p<0.05) in vitamin-mineral-amino acid preparates (39%), and this group was followed by antibacterials (26%) and antiparasitics (26%). The most observed adverse drug reactions were anaphylaxis and the local reactions on the injected region. Conclusion: It is confirmed that, a center where the adverse drug reaction reports could be evaluated and a spontaneous reporting system is needed. It is decided that it would be beneficial to report adverse drug reaction cases to the authorized veterinarians under circumstances of these cases.