2019 yılında başlayan ve hızlı bir şekilde tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 salgını, bir sağlık sorunu olarak algılansa da esasında yaşamın her alanında önemli etkilere ve değişimlere yol açmıştır. Zira sosyal açıdan bakıldığında COVID-19, toplumun her aşamasını etkilemiştir. Özellikle kadın-erkek ayrımı açısından bakıldığında, salgının en çok kadınları etkilediği aşikârdır. Salgına rağmen çalışma hayatı, uzaktan çalışma modeli ile devam ettirilmeye çalışılmıştır. Uzaktan çalışmanın evden çalışmaya dönüşmesiyle de kadınların iş ve ev dengesi değişmiştir. Değişen denge ile birlikte kadının ev içerisindeki sorumlulukları artmış, toplumsal cinsiyet rolü ve özel alandaki yeri daha da pekiştirilmiştir. Ataerkil yapı ve ataerkil zihniyet, COVID-19 pandemisinde de varlığını göstermiştir. COVID-19 salgını var olan eşitsizlikleri derinleştirmiş, iktisadi, politik, sosyo-kültürel kırılganlıkları belirginleştirerek kadınların salgından daha fazla etkilenmelerine ve salgının etkilerini daha derinden hissetmelerine neden olmuştur. Emeğin karşılığının ödenmediği çalışma biçimlerinin yaygınlaşması, toplumsal cinsiyete dayalı şiddetin artması, kadının özel alandaki iş yükünün fazla olması, sağlık hizmetlerine erişimdeki güçlükler, karar alma ve planlama süreçlerinde eşit temsilin olmaması ve bu gibi sorunlar kadınları çeşitli yönlerden (ruhsal, fiziksel vb.) olumsuz etkilemiştir. Sürdürülebilir kalkınmanın kadınsız olamayacağının anlaşıldığı bir dünyada COVID-19 hem özel alanda kadına olan bağımlılığı daha da belirginleştirmiş hem de cinsiyete dayalı eşitsizlikleri daha fazla gün yüzüne çıkarmıştır. Bu çalışmada pandemi sürecinin genel olarak kadınlar üzerindeki etkisinden bahsedilmektedir.